به گزارش صبح مهریز به نقل از عصر فرهنگ؛ ایران تا قبل از حدود سالهای 53 و 54 که نفت در اقتصادش زیاد دخیل نبود یک اقتصاد نسبتا فقیر اما متعادل داشت اما همین که حکومت سلطنتی پهلوی دست به فروش نفت به صورت گسترده زد و پول نفت را وارد کشور کرد و حدود بیش از 70 درصد اقتصاد را با نفت تأمین نمودند؛ دچار یک تورم حاد شد.

اگر پول در نظام اقتصادی کشور بیشتر از کالا باشد تورم ایجاد می شود(به گونه ای دیگر زمانی که ارزش پول ملی کاهش یابد تورم ایجاد می شود و کاهش ارزش پول زمانی رخ می دهد که یکسری عوامل دست به دست هم بدهند از جمله اینکه اسکناس یا همان تکه کاغذ، بدون پشتوانه چاپ گردد مثل الان!!)، در نتیجه برای ایجاد تعادل؛ سلطنت پهلوی دست به واردات بی رویه کالاهای خارجی زد  و این یعنی یک معامله دو سر باخت حاصل ایران شده است؛ چراکه از یک طرف نفت را به صورت خام صادر کرده و وارد ساختار تولید کشور نکرده و از طرف دیگر برای جبران این خسارت دوباره دست به اشتباه دیگر زده است و آن اینکه به جای تولید کالا برای ایجاد تعادل پول و کالا در نظام اقتصادی، به سمت واردات کالا رفته است که باعث عدم اشتغال در کشور، کاهش بهره وری و تولید، وابستگی و از دست دادن استقلال اقتصادی و... شده است.

نفت و اقتصاد ایران بعد از انقلاب اسلامی

این معضلِ ورود غیر کارشناسانه و بی تدبیر نفت در اقتصاد ایران؛ بعد از انقلاب اسلامی نیز ادامه یافت و هردولت، باهر نگاهی چه چپ و چه راست که آمده اند؛ از این ورود نفت به صورت غیر کارشناسانه به صورت جدی جلوگیری نکرده اند و این در حالی است که امام خمینی و امام خامنه ای بارها و بارها از خطر خام فروشی نفت و ضرورت بستن درب چاه های نفت سخن گفتند و از مسئولین کشور خواسته اند تا کشور را به سمت اقتصاد بدون نفت ببرند اما دولت ها برای اجرای نگاه کوتاه مدت خود، حفظ وجوه خود و... از این عمل بی تدبیر دست نکشیدند.

نفت و دولت تدبیر و امید

دولت تدبیر و امید که با شعار افزایش تولید، اشتغال، بهبود معیشت و...سرکار آمد انتظار می رفت این روند را تصحیح کند اما بازهم این روند باقی ماند و دولت یازدهم با نگاه توسعه غربی(همچون دولت های قبل) هدف خود را کاهش تورم قرار داد و چرا که در دولت آقای احمدی نژاد تورم تا حدود 40% افزایش یافته بود.

گفتنی است که آقای احمدی نژاد نیز هدف خود را کاهش رکود قرار داده بود و برای تحقق آن شروع به کارهای عمرانی و افزایش زیر ساختها و ... در کشور کرد و تقریباً نسبت به دولت های قبل بهتر روند را پیش می برد، تا اینکه به خاطر فتنه 88 طبق قطعنامه1929تحریم های سنگین و بی رحمانه علیه کشورمان اعمال شد و نتیجه افزایش تورم تا حدود40% شد.

همانطور که گفته شد آقای روحانی کاهش تورم را هدف قرار داد و در نتیجه برای رسیدن به این هدف باز همان تئوری سلطنت پهلوی را در کشور پیاده کرد یعنی برای جلوگیری از ایجاد تورم توسط خام فروشی نفت، از واردات بی رویه بهره جست و به همین دلیل است که در حال حاضر شاهد بیکاری گسترده؛ تعطیلی کارخانجات داخلی و در یک کلمه رکود بی سابقه در کشور هستیم.

و در آخر...

در طی حدود این 4 دهه بعد از پیروزی انقلاب و حتی زمان پهلوی انواع سازوکارهای توسعه محور غربی را برای توسعه اقتصادی در کشور انجام داده ایم و هر دولت با نگاه متفاوتی به توسعه، آن را مورد آزمایش قرار داده است؛ اما با استفاده از تمامی نتایج حاصل شده، می توان گفت هیچ کدام ازآنها به نتیجه مطلوب منتهی نشده است و هر کدام به گونه ای کشور را دچار مشکلاتی کرده است لذا تنها راهکار باقی مانده روی آوردن به اقتصاد اسلامی می باشد و رمز پیشرفت اقتصادی در زمان فعلی پیاده کردن سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی است، چرا که سیاست های اقتصاد مقاومتی به دنبال آزاد کردن ظرفیت ها و افزایش بهره وری و... می باشد که اینها اگر به درستی و کامل اجرا گردد، یقیناً هم معضل رکود و هم تورم را می توان علاج کرد.

نویسنده: علیرضا زارع شهرآبادی

دبیر هیئت عالی نظارت جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه یزد

عضو کمیسیون سیاسی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان سراسر کشور