صبح مهریز؛ اصلاح‌طلبان که ساختارشکنی و تقابل آن‌ها با آراء مردم در فتنه سال 88، آن‌ها را به شدت در جامعه منزوی کرد، برای حضور نیم‌بند در قدرت به هر دری زدند و همین امر موجب شد تا در خرداد 92 با فشار بر روی معاون اول دولت اصلاحات وی را از صحنه انتخابات خارج کنند و خود را به حسن روحانی بچسبانند. با این وجود، عملکرد ضعیف دولت روحانی به قدری آشکار بوده که حتی اصلاح‌طلبان هم نتوانستند برای همیشه چشم‌شان را بر روی واقعیت‌ها ببندند. لذا در برهه‌هایی شاهد بودیم که برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب نیز نسبت به ناکارآمدی‌های دولت یازدهم اذعان کرده‌اند.

محمدرضا تاجیک مشاور رئیس دولت اصلاحات از جمله چهره‌های برجسته اصلاح‌طلب است که تا کنون بارها عملکرد غیرقابل دفاع دولت روحانی را مورد انتقاد قرار داده است. وی در گفت‌وگو با روزنامه آفتاب یزد در نیمه بهمن‌ماه با اشاره به این که «برجام ضعیف عمل کرده و نمود چندانی در زندگی مردم نداشته است» گفت: «روحانی با شعار و گفتار نمی‌تواند در انتخابات آینده شرکت کند، بسیاری از آن شعارها، در همان حریم شعار باقی ماندند. اتفاقاً شعارهای سال 92، شعارهایی بود که در آن مقطع خیلی توانست افکار عمومی را تهییج و ترغیب کند، ولی چهارسال گذشت و در این زمینه اقدامی صورت نگرفت. طبیعی است که تکرار شعارهای سال 92 (معطوف به سیاست داخلی) در سال 96، شعارها را بیش از حد شعاری می‌کند و به ضد خود تبدیل می‌شود.»

تاجیک همچنین چند ماه قبل از آن و در تیرماه سال قبل در مصاحبه به یکی دیگر از روزنامه‌های اصلاح‌طلب گفته بود: «اگر دولت آقای روحانی صدای پای آینده را نشنود تا قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری توسط مخالفان "چپ و راست" می‌شود. اگر دولت آقای روحانی تمایل دارد دولت چهار ساله اش به هشت سال ارتقا پیدا کند باید در طول یک سال آینده نمایش کارآمدی و توانمندی از خود بروز بدهد و به نیازهای فوری و ملموس مردم پاسخ مناسب بدهد.»

تاجیک با انتقاد شدید از عملکرد اقتصادی روحانی نیز می‌گوید: «بی‌تردید آنچه به‌ نام جریان اعتدالگرا مطرح شد نه دارای پایگاه گفتمان و نه دارای گفتمانی بود هر چند به‌ صورت تساهل و تسامح اسمش را می‌گذارند گفتمان اعتدالگرا اما هیچ‌چیز از این گفتمان بهره نبرده است و هنوز نتوانسته خودش را در قامت گفتمان عرضه کند و هیچ گرانیگاه و خاستگاه وسیع طبقاتی نداشت. اگر بخواهم صریح بگویم تنها شانس آقای روحانی در انتخابات آتی فقدان آلترناتیو است. آقای روحانی نه اینکه آلترناتیو برتر جامعه باشد و نه اینکه تنها بازیگر مقبول کشور در عرصه سیاست باشد اما چون بازیگر دیگری نیست، با کارت دیگری نمی‌شود بازی کرد. فرض من این است که در شرایط عادی همین اتفاق خواهد افتاد، البته نه به علت اینکه دولت کنونی دولت موفقی در عرصه‌های اقتصادی و سیاسی و فرهنگی بوده است».

یزدرسا