این مجموعه که در اختیار شماست،شامل اشعاری است که در شب های دهه اول محرم در حسینیه امامزاده سید صدرالدین قنبر(ع) توسط عزاداران هیئت سنتی خوانده می شود. این اشعار همچون میراث گرانبهایی است که چند قرن قدمت دارد که بایستی از آن محافظت و از تحریف آن جلوگیری کرد. با تشکر از احمد صمدی **************** اشعار ده شب اول نکته: اشعار شب اول و ششم عیناً توسط هر دو دسته تکرار می شود و شب های دیگر، بیت اول را دسته اول و بیت دوم را دسته دوم می خواند: شب اول محرم است امشب                شب غم است امشب                       خیرالنساء سیه پوش              در ماتم است امشب شب دوم هر که امشب بهر فرزند علی زاری کند        سیل اشکی از قنات چشم خود جاری کند در قیامت، وقت حشر ونشر ومیزان و صراط        هرکجا باشد حسین او را هواداری کند شب سوم زین مصیبت در جهان، امروز تا روز جزا            می کنند اهل زمین و آسمان واحسرتا نُه فلک، گردیده خاکستر نشین از ماتمش    کعبه زین ماتم سیه پوش است تا روز جزا شب چهارم زینب به فُغان و ناله می گفت                            کو سـرور لافتی، حسیــنم بر دشت بلـا بدست کفـار                                گردیـد شهیـد، نـور عینـم شب پنجم هر محرم در نجف این ناله سر می زند        حضرت زهـرا شکایت نزد حیدر می زند کُشـته فرزند مـرا، شمر لعـین در کربلا      آه و واویلا سکیـنه دست بر سر می زنـد شب ششم ما ز ازل گفته ایم      بَعد رسول خدا     حیدر صفدر علی         خواجه قنبر علی شافع محشر علی       ساقی کوثر علی    از همه بهتر علی         شیر خدا پیـر ما کز غم جان حسین     سوخت،  دل و جانِ ما شب هفتم دیده گریون، سینه بریون، ازغم جان حسین  زآسمان گویند ملائک، جان به قربان حسین دیده گریون، سینـه بریون، از غم لب تشنگـون  ترسم از آه یتیمون، چرخ گردد سرنگون شب هشتم فرزند رسولی که شفـیع عرصـات است     با اهل حـرم، تشنـه لب آب فـرات است جِبرییل و ملائک همه غمگین و سیه پوش      هم خضر در این واقعه، بیزار حیات است شب نهم آه و واویـلا که امشب الوداع خواهد شود       از تنِ فرزندِ حیدر، سر جدا خواهد شود آه و واویـلا که فـردا بر لب آب فـرات          دستِ عبـاسِ علی از تن جدا خواهد شود شب دهم شد زلـزله در عرش، ندانم که چه شین است یا شورش محشر شده یا قتل حسین است برخاست فُـغان از همه آفاق چه شین است   ای خاک به سر کن که شب قتل حسین است اشعار زیر در هنگام تشکیل حلقه توسط دسته وسط حسینیه خوانده می شود و عزاداران درون حلقه این بیت را در جواب می گویند: یارون عزای کیست که بر دشت کربلاست      ماتم نشین ملائک و صاحب عزا خداست ************************ یارون عزای کیست که تا بَحر و بَر بپاست     صاحب عزا خدا و عزاخانه کربـلاست این مـاتم کسی است که پیـغمبـر خـدا       تا روز رسته خیز به اندوه و هم بکاست این مـاتم کسی است که در خُلد، مرتضی    در مـاتـمش نشسته و در حلقـه عزاست این ماتم کسی است که زهرا به باب خود      گویَدش به آه و ناله، که فرزند من کجاست این مـاتم کسی است که در دامـن رَسُل      بودش مـکان، ای دلِ غـافل، کجا رواست این ماتم کسی است که خاکِ رهِ درَش      بر چشمِ جنّ و انس و ملائک، چو طوطیاست این مـاتم کسی است که یک ذره تُربتـش       امراض هر دو کُون، سراسر بود شفاست این مـاتم کسی است که آهو به امـر حق      آورد بچه نزد وی، اکـنون کجا رواست یارون ز حربه های گروه ستم شَهان                از پا فـتاد، سر به بیابان کربـلاست امروز، پاره پاره تَنَـش در میان خون            از ضربِ تیغ و تیر، سر از پیکرش جداست این ماتم کسی است که بیدل ز ماتمش         همچون هَـزار، در چمنِ دسته در عزاست « بیت آخر مخصوص شب عاشوراست »