ID : 10751455
در حاشیه ادعای معاون سیاسی استاندار یزد؛

کدام هجمه و کدامین سیاه‌نمایی؟!


همواره هستند کسانی که چندان به آموزه‌های دینی و اخلاقی پای‌بند نیستند و بر خود حرجی نمی‌بینند اگر براساس حب و بغض‌های سیاسی و منافع شخصی، به انتقاد غیرمنصفانه از دولت و دولتمردان بپردازند. اما این واقعیت، به معنای زیرسؤال بردن انبوه نقدهای مستند و منصفانه صاحب‌نظران از رویکرد و رفتارهای دولت یازدهم نیست و نمی‌تواند بر ادعای غیرمستند «هجمه رسانه‌ای» علیه دولت صحّه بگذارد.

معاون سیاسی و امنیتی استاندار یزد در دیدار با معاون سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی گفته است: «در شرایطی که شاهد هجمه‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی علیه دولت هستیم، باید رسانه‌های مردمی، سیاه‌نمایی‌ها را خنثی کنند.»

 

محمدعلی طالبی که ریاست شورای اطلاع رسانی استان یزد را نیز بر عهده دارد، خاطرنشان کرده است: «دولت تدبیر و امید با رای مردم بر سر کار آمده و ملجأ و مرکز امید مردم است و از رسانه‌های منصف، نقشی فراتر از کارهای معمولی روزانه مورد توقع است.»(ایرنا)

 

 

درباره سخنان معاون محترم استاندار گفتنی است؛

 

1 . دکتر روحانی در دوران تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری وعده‌های بسیاری مطرح کرد که شاخص‌ترین آن‌ها، تلاش برای چرخش همزمان چرخ سانتریفیوژها و چرخ زندگی مردم بوده است. شایسته‌سالاری، نقدپذیری، اعتلای حرمت پاسپورت ایرانی در دنیا، و ... از دیگر وعده‌های برجسته وی در آن دوران به شمار می‌آید.

 

2 . در نخستین ماه‌های شروع به کار دولت یازدهم، از یکسو انتقادهای گسترده‌ای علیه «دولت سابق» شکل گرفت و از سوی دیگر، آینده‌ای بسیار روشن به ویژه از لحاظ اقتصادی و بهبود روابط خارجی نوید داده ‌شد.

 

رسانه‌های حامی دولت یازدهم، رئیس‌جمهور سابق را  شخصی پوپولیست و کارنابلد می‌نامیدند که به دلیل دوری از ادبیات دیپلماتیک و تعصب بیجا درمقابل خواست‌های غربیان، هزینه‌های سنگینی را برای کشور موجب شده است.

 

آن‌ها ادعا می‌کردند که دکتر روحانی دیپلماتی کارکشته است و می‌تواند با تدبیر خود، گره از موضوع هسته‌ای و به تبع آن، روابط خارجی بگشاید. این مهم بخصوص پس از سفر روحانی به آمریکا و «مکالمه تلفنی با اوباما» شدت یافت و با امضای «توافق ژنو» اوج گرفت.

 

سخنان و ادعاهای رئیس جمهور که توافق ژنو را به منزله «تسلیم شدن قدرت‌های بزرگ در برابر ایران» دانسته بود و اقداماتی همچون اعطای لقب «قهرمان دیپلماسی» به وزیر خارجه دولت نیز به این فضای خاص دامن زد.

 

 

3. با گذر زمان و فروکش کردن هیجانات ماه‌های اولیه، به تدریج واقعیت‌های دیگری از پس پرده شعارها نمایان شد؛ واقعیت‌هایی که جلوه‌هایی از بی‌تدبیری‌ها و بزرگ‌نمایی‌های دولتمردان کنونی و جریان‌ها و رسانه‌های همسو با آنان را به نمایش می‌گذاشت.

 

ادعای پیروزمندانه مسئولان داخلی درباره به‌ رسمیت‌ شناخته شدن حق غنی‌سازی در توافق ژنو از یکسو و «تکذیب فوری» این ادعا توسط رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه آمریکا، نمونه‌ای ناگوار از برخی بزرگ‌نمایی‌های صورت‌گرفته را آشکار ساخت.

 

طرح شتابزده «سبدکالا» و بی‌تدبیری‌ها در توزیع آن نیز افزون بر نارضایتی‌های گسترده در داخل، بهانه‌هایی مستند و مصوّر در اختیار رسانه‌های خارجی قرار داد تا در سایه آن، به تحقیر مردم و نظام جمهوری اسلامی نزد ملت‌های دیگر بپردازند.

 

 

استمرار کمابیش رکود اقتصادی، آینده مبهم مسکن مهر و بی‌انگیزگی دولتمردان و متعاقب آن تذکر رهبری در این زمینه، گستاخی روزافزون امریکا و دیگر اقمار این کشور و عدم موضع‌گیری قاطع دولت در برابر آن‌ها، و موارد فراوان دیگر، پرده از فضای خوش‌بینانه نخستین کنار زد و توده‌های گوناگون مردم توانستند فارغ از حب و بغض‌های برخی جریان‌های سیاسی، خود تشخیص دهند که دولت یازدهم در عرصه عمل، «چند مرده حلّاج» بوده است.

 

4 . با این همه، به نظر می‌رسد بسیاری از دولتمردان و رسانه‌های همسو با آنان به جای اذعان به کاستی‌های خویش و خطاهای بعضا فاحش و استراتژیک دولت در عرصه خارجی و تلاش برای اصلاح رویه کنونی، «مظلوم‌نمایی» را ابزاری مناسب برای منحرف ساختن اذهان جامعه از برخی واقعیت‌ها یافته‌اند و از همین رو در فرصت‌های گوناگون، ادعاهایی در این راستا مطرح می‌کنند؛ غافل از این‌که این اقدام در دوران کنونی که جامعه در سایه گسترش ابزارهای ارتباطی و ارتقای سطح تحلیل قشرهای گوناگون به سطح بالایی از بلوغ سیاسی دست یافته است، چندان راه‌گشا نخواهد بود.

 

برای نمونه، قاطبه مردم و صاحب‌نظران آگاه نمی‌توانند ادعاهایی همچون «هجمه رسانه‌ای» علیه دولت کنونی را بپذیرند؛ آن هم در دورانی که برجستگان دولت، منتقدان را با برخوردهای تند و تاسف‌انگیز مورد نوازش قرار می‌دهند.

 

فراموش نکرده‌ایم که تعابیر رئیس‌جمهور محترم درباره منتقدان دولت، بارها خواسته یا ناخواسته، آمیخته با توهین و تحقیر بوده است؛ کم‌سواد، تازه به دوران رسیده، کاسب تحریم، به جهنم، بزدل و نظایر آن، از جمله نوازش‌هایی است که منتقدان از دولتمردان ارشد دریافت کرده‌اند.

 

در مواردی این تعابیر چنان دور از انتظار بوده که طرفداران دوآتشه دولت نیز نتوانسته‌اند به توجیه آن بپردازند و لاجرم سکوت پیشه‌ کرده‌اند، و برخی دیگر همراه با فضای عمومی به نکوهش درشت‌گویی‌های دولتمردان پرداخته‌اند.

 

افزون بر این، گاه تعابیر شخص رئیس‌جمهور چنان دور از انتظار بوده که برخی مراجع به طور خاص به آن واکنش نشان داده‌اند؛ از جمله در یکی از نمونه‌ها، حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی در جمع زائران حرم رضوی(ع) با اشاره به حمله تند رئیس جمهور به منتقدان تصریح کردند: «... نباید مسؤولین، انتقادکنندگان را مورد حمله قرار دهند و از "آن تعبیرات" استفاده کنند. ابزار ریاست؛ سعه صدر است، تحمل است، ملایمت است، حوادث را در خود هضم‌کردن و عصبانی‌نشدن و "پرخاش نکردن" است... .»

 

5 . مظلوم‌نمایی مختص دولت یازدهم نیست و دولت‌های پیشین نیز اگرچه در ابعاد و مختصات دیگر، می‌کوشیدند از آن به‌عنوان سپری فریبنده در برابر منتقدان استفاده کنند.  فراموش نکرده‌ایم که رئیس دولت اصلاحات، از بروز «هر 9 روز یک بحران» برای دولتش سخن می‌گفت و بدین‌وسیله بسیاری از اذهان به جای توجه کافی به کاستی‌های عمیق دولت و رئیس‌جمهور وقت، به سوی بحران‌های موهوم و ریشه‌ها و عوامل آن منحرف می‌شدند! این مقوله در مورد دولت‌های آقایان هاشمی و احمدی‌نژاد هم اگر چه با ویژگی‌های متفاوت، صدق ‌می‌کند.

 

6 . معاون استاندار از «هجمه رسانه‌ای و تبلیغاتی علیه دولت» محترم سخن به میان آورده، اما هیچ اشاره‌ای ولو اجمالی به مصادیق آن نکرده است. این در حالی است که دولت کنونی از حمایت رسانه‌ای گسترده‌ای برخوردار است. کافی است انبوه رسانه‌های همسو با دولت یازدهم – اعم از رسانه‌های مکتوب و رسانه‌های فضای مجازی- احصا و با تعداد رسانه‌های همسو با دولت پیشین مقایسه شود، تا پشتوانه قوی رسانه‌ای دولت کنونی به خوبی آشکار گردد.

 

به راستی چگونه متصدیان دولت یازدهم از «هجمه رسانه‌ای» دم می‌زنند، در حالی که حتی رسانه‌ ملی در پاسخ به درخواست کتبی بیش از یکصد نماینده مجلس مبنی بر برگزاری نشست‌های ارزیابی توافق ژنو با حضور منتقدان، بر رویکرد «حمایتی» خود از دولت تاکید می‌کند و حتی از فراهم‌آوردن زمینه برگزاری مناظره‌های روشنگرانه بین موافقان و منتقدان توافق ژنو سر باز می‌زند؟!

 

چگونه دولتمردان کنونی از هجمه رسانه‌ای علیه دولت یازدهم سخن می‌گویند در حالی‌که همفکرانشان در زمان دولت سابق، حتی پیشاپیش بر مصاحبه انجام‌نشده رئیس‌جمهور وقت نقد نوشتند! و سراسیمه در روزنامه خود منتشر کردند؛ غافل از این‌که آن مصاحبه در آخرین لحظات، لغو و به زمان دیگری موکول شده بود!!

 

چگونه از هجمه رسانه‌ای علیه دولت سخن می‌گویند در حالی‌که حامیان امروزشان، در دوران دولت سابق چنان در مسیر تخریب دولتمردان به پیش می‌تاختند که حتی بعضا ستون پیام‌های مردمی ‌در دو روزنامه مجزایشان، حاوی پیام‌هایی کاملا یکسان بود؟!

 

اگر برخی، همین میزان اندک انتقادها از دولت کنونی را نیز برنتابند و با تعبیری مبالغه‌آمیز همچون «هجمه رسانه‌ای» از آن یاد کنند، درباره آن‌همه سیاه‌نمایی و هجمه گسترده علیه دولت سابق چگونه قضاوت خواهند کرد؟!

 

به هر روی، چنان‌چه با نگاهی از سر انصاف و واقع‌بینی بنگریم، درمی‌یابیم که ادعای هجمه رسانه‌ای علیه دولت یازدهم با واقعیت‌های موجود سازگاری ندارد؛ مگر این‌که انبوه انتقادهای مستند و راهبردی صاحب‌نظران و نخبگان سیاسی و اقتصادی و فرهیختگان دینی را نیز در زمره هجمه‌ موهوم رسانه‌ای قلمداد کنیم!

 

7 . نباید و نمی‌توان ادعا کرد که همه نقدها درباره دولت یازدهم، بحقّ و منصفانه بوده است؛ چه‌ این‌که در برخی موارد، کسانی به دلیل سوءتفاهم یا شتابزدگی دراظهارنظر، قضاوت‌های ناصوابی داشته‌اند و نادرست بودن برخی نقدها پس از مدتی به دلیل گذر زمان و یا پاسخ‌های مستند مسئولان ذی‌ربط آشکار گردیده است.

 

از سوی دیگر، همواره هستند کسانی که چندان به آموزه‌های دینی و اخلاقی پای‌بند نیستند و بر خود حرجی نمی‌بینند اگر براساس حب و بغض‌های سیاسی و منافع شخصی، به انتقاد غیرمنصفانه از دولت و دولتمردان بپردازند. اما این واقعیت، به معنای زیرسؤال بردن انبوه نقدهای مستند و منصفانه صاحب‌نظران از رویکرد و رفتارهای دولت یازدهم نیست و نمی‌تواند بر ادعای غیرمستند «هجمه رسانه‌ای» علیه دولت صحّه بگذارد. 

 

8 . انتقادهای غیروارد از دولت یازدهم در مقایسه با انبوه انتقادهای بجا و مستند، قابل اعتنا نیست. البته همگان موظف به پرهیز از شتابزدگی در قضاوت پیرامون عملکرد دولت و دولتمردان هستند و حتی موارد اندک بی‌انصافی نیز بر اساس آموزه‌های دینی و اخلاقی، به شدت مذموم است؛ اما این موضوع نباید بهانه‌ای برای به حاشیه‌راندن منتقدان متعهد و دلسوز باشد. چه این‌که رشد و اعتلای واقعی دولت و دولتمردان نیز در گرو تکریم و توجه واقعی به انتقادهای دلسوزان و کارشناسان امین و متعهد خواهد بود.

 

9 . معاون استاندار یزد در حالی از هجمه ادعایی علیه دولت سخن به میان آورده که در دولت یازدهم، برخی رسانه‌های منتقد دولت در تنگناهایی کم‌نظیر دست و پنجه نرم می‌کنند. تذکرهای پیاپی به تعدادی از رسانه‌ها و جراید منتقد همچون «وطن امروز» و«9 دی» از یک سو و چشم بستن بر برخی مندرجات و مواضع هنجارشکنانه پاره‌ای رسانه‌های همسو با دولت را می‌توان در همین راستا مورد ارزیابی و مقایسه دقیق قرار داد.

 

در این میان و با وجود همه انتقادهای بجا از رفتارهای غیرقبول برخی دولتمردان در مواجهه با رسانه‌ها، رفتار مسئولان استان یزد در قبال رسانه‌های منتقد، در مجموع پسندیده و شایسته قدردانی ارزیابی می‌شود. 

 

 

10. اگرچه مجال پرداختن به پاسخ‌های بیش‌تر در این نوشتار وجود ندارد؛ اما بار دیگر این نکته را یادآوری می‌کنیم که ادعای وجود «هجمه رسانه‌ای» آن‌هم علیه دولت کنونی ادعای بسیار بزرگی است که بیش‌تر تلاشی در راستای مظلوم‌نشان دادن دولت یازدهم و گریز از پاسخگویی به کاستی‌های فراوان و محقق نشدن بسیاری از وعده‌ها ارزیابی می‌شود و در عالم واقعیت، محلّی از اعراب ندارد.

 

اینک پس از سپری شدن قریب به 16 ماه از روی کار آمدن دولت «تدبیر و امید»، متصدیان محترم در دولت باید به ارائه کارنامه عینی و ملموس از عملکرد خود و دولت بپردازند و پذیرفته نیست که بسیاری از مسئولان همچنان در زنگ انشاء و انشاءخوانی به سر برند و متوجه فرارسیدن زنگ حساب و محاسبه نشده باشند.

 

امید آن‌که متصدیان و مسئولان دولتی به جای فرافکنی و فرار از بار مسئولیت تحقق‌نیافتن بسیاری از وعده‌های پیشین، بیش از پیش به نصایح دلسوزان نیک‌اندیش بیندیشند و فرصت‌ زودگذر خدمت‌رسانی به نظام و ملت را با مباحث حاشیه‌ای و دل‌بستن افراطی به مذاکره با دشمنان قسم‌خورده از کف ندهند.

 

نویسنده: عبدالله سیدزاده




summary-address :
Your Rating
Average (8 Votes)
The average rating is 5.0 stars out of 5.