چگونه رسانه‌های حامی برجام عبرت آیندگان شدند؟
به گزارش یزدرسا، شرایطی که امروز کشور به آن دچار شده یقینا به یکباره به وجود نیامده و ماحصل عملکرد و بی‌برنامگی چند ساله دولت است.
بدون شک اگر دولت نگاهی واقع‌بینانه نسبت به مسائل کشور داشت و از همان ابتدا برنامه‌های خودش را برای کشور مبتنی بر واقعیات طراحی می‌کرد امروز شرایط اقتصادی و معیشتی مردم جور دیگری بود.
اشتباه بزرگ دولت اعتدال دل بستن به دشمن و گذاشتن همه تخم مرغ‌ها در سبد مذاکره و توافق با غرب بود این در حالی است که نه تنها کلا چیدن همه تخم مرغ‌ها در یک سبد عاقلانه نیست بلکه مسئله‌ای چون مذاکره که اصلا نتیجه‌اش فقط دست یک طرف نیست حتی ظرفیت این را ندارد که دولتی بخواهد برای آینده کشور روی آن کمترین حسابی باز کند.
با این همه دولت غربگرای حسن روحانی تمام هم و غمش را بر روی مذاکره با غرب گذاشت و در این مسیر به شدت اغراق کرد و انتظاراتی را برای مردم ایجاد کرد. در این بین رسانه های پرتعداد حامی روحانی نیز با بستن چشم خود بر روی واقعیات به جای آنکه صدای مردم باشند و حتی دولت را نیز نسبت به مسیر اشتباهی که پیش گرفته هوشیار کنند، ترجیح دادند به خیالبافی بپردازند و با انتخاب مطالب و تیرهای فانتزی و متوهمانه واقعیات را وارونه جلوه دهند.
تیترهای عجیب غریب روزنامه‌های پرتعداد اصلاح‌طلب در روزهای توافق طنز تلخ عصر معاصر است که می‌تواند در آینده در کتاب‌های تاریخ مورد استفاده قرار بگیرد و به آیندگان بگوید که چگونه رسانه‌ای که رسالتش آگاهی‌دهی به جامعه است می‌تواند برای وارونه کردن واقعیت‌ها و فریب مردم سنگ تمام بگذارد.
یکی از رسانه‌هایی که تیترهای مضحک آن در دوران مذاکرات به راحتی از اذهان فراموش نمی‌شود، روزنامه آفتاب یزد است.
این رسانه‌ها هرچند به این راحتی حاضر نیستند آن ناجوانمردی که در حق مردم کردند را بپذیرند و برای جبران آن اقدام کنند اما شاید حال خودشان هم تا حدی متوجه شده باشند که آن همه دروغ‌گویی به مردم چه تبعاتی برای کشور داشته است.
همین امر موجب شده که حال خود آن‌ها هم به انتقاد از دولتی که با حمایت تمام عیارشان روی کار آمده است بپردازند. در همین راستا روزنامه آفتاب یزد چندی قب ضمن انتقاد از دولت، از دولت روحانی با عنوان «رحم اجاره‌ای» یاد کرد و نوشت:
«مجموعه‌ای از دلایل از جمله تغییرات اتفاق افتاده در افکار عمومی، اقتصاد و افزایش مطالبات اجتماعی باعث شده است تا نتوان در ۱۴۰۰ قاطبه رأی دهندگان را راضی کرد که با درک شرایط، به یک رحم اجاره‌ای دیگر رأی دهند و به زور تکرار، از یک اصول‌گرا یک روحانی دیگر ساخت و به آنان فروخت.»
انتهای پیام/
