یزدرسا؛ رحلت آيت‌الله خزعلی برای جامعه اسلامی و مردم انقلابی جانسوز بود؛ عالمی کم‌مانند که در راه دفاع از دین و انقلاب و تقویت رهبری سر از پا نمی‌شناخت و هیچ طوفانی نمی‌توانست عزم و اراده‌ و ارادتش به نظام و رهبری را ذره‌ای دستخوش تغییر و تردید کند.

رویکرد انقلابی و صلابت ایشان چنان بود که باورش هنوز هم برای برخی‌ها به شد‌ت دشوار می‌نماید. این‌که در مسیر دفاع از نظام و ولایت سرسوزنی اهل تسامح و رودربایستی نباشی و بدون کم‌ترین تردیدی در  برابر فرزند همسو با فتنه‌گرانت بایستی و هنگامی که نمی‌توانی او را از همسویی با اهالی فتنه بازداری، اعلامیه‌ای رسمی صادر می‌کنی و از فرزند خویش برائت می‌جویی. به همین صراحت و صلابت!

اهمیت این اقدام هنگامی روشن‌تر می‌شود که در سویی دیگر، پدری که از همان روزهای آغاز نهضت دوشادوش امام(ره) و انقلابیون فعالیت کرده و در راه انقلاب، زندان‌های طاغوت را نیز تجربه کرده است، در انتخاب میان مهر پدری و نظام برخاسته از خون‌های مطهر شهدا، مردد می‌شود، نه‌تنها از انحراف و تخلفات فرزندانش تبری نمی‌جوید‌ بلکه به دفاع برمی‌خیزد و ... .

جالب این که آن یکی عمده مشکل فرزندش، تنها انحراف فکری است و این یکی، جرایم سنگین امنیتی، اقتصادی و ... . و با این همه آن یکی با قاطعیت فرزند را طرد می‌کند و اما این یکی... . افسوس و صد افسوس.

آيت‌الله خزعلی حافظ قرآن و نهج‌البلاغه بود و تعالیم این دو چراغ هدایت را نصب‌العین خویش قرار داده بود. از همین رو بود که چشم جانش از پرتو قرآن و نهج‌البلاغه، نور بصیرت یافته و گرد و غبارهای فتنه‌گون هرگز نتوانسته بود در قدرت تشخیص وی خللی وارد کند.

نگاه عمیق و بصیرت نایاب این آيت بصیرت چنان بود که در اوج کهنسالی نیز از ساده‌اندیشی و عافیت‌طلبی مصون مانده بود و در موضع‌گیری‌ها و جریان‌شناسی‌های سیاسی، با صلابت و قوّت قلبی ستودنی، ره به صواب می‌پیمود.

مواضع وی در آخرین ماه‌های حیات درباره آقای هاشمی رفسنجانی، گواهی کوتاه بر این ادعاست.‌ ‌

آیت‌الله خزعلی اگرچه با 90 سال عمر طولانی، جسمی بیمار و خسته داشت؛ اما به برکت صداقت و اخلاص کم‌نظیر، همواره ازبصیرتی عمیق برخوردار بود و با دل برنایی خود، با تمام وجود به تقویت ولایت  فقیه همت می‌گمارد؛ چه مصداق ولی فقیهش امام خمینی(ره) باشد که فرموده برسنگ قبرش بنویسند «عاشق آیت الله خمینی» و چه امام خامنه‌ای باشد که فرموده بود « در ابتداى انتخاب ایشان به رهبرى من همیشه کنار ایشان مى‌ایستادم یعنى حتى از دبیر شوراى نگهبان هم سبقت گرفتم تا پهلوى ایشان قرار بگیرم و هدفم اثبات این واقعیت بود که همه‌ ما به ایشان اعتماد کامل داریم.»

آیت الله خزعلی؛ عالمی عامل، پیری برنادل، فقیهی بصیر، یار وفادار امام و رهبری، و مایه اطمینان و قوت قلب مردم انقلابی بود که فقدانش مصداق بارز «ثلمه لایسدها شیء» است.

اینک اگرچه برخی اصحاب فتنه و مدعیان اصلاح‌طلبی در فراق این مرد بزرگ، پیام همدردی و تسلیت می‌دهند تا شاید کسانی در دام سطحی‌نگری فروافتند؛ اما بی‌گمان سوابق ناصواب اینان روشن‌تر و مواضع آیت‌الله خزعلی درباره‌شان قاطع‌تر از آن است که با این‌گونه پیام‌ها به محاق غفلت فرو رود و اذهان جوانان آگاه را از تامل در واقعیت‌ها باز دارد.

رحمت خدا بر او و هنیئاً له عاش سعیداً و مات سعیداً.

نویسنده: مرتضی اردکانی