به گزارش یزدرسا به نقل از دانا ، لورا پوتراس از سال 2006 پس از ساخت فیلم مستند «کشور من، کشور من» که داستان جنگ آمریکا در عراق را از زبان یک پزشک آمریکایی بیان کرده است، تحت نظارت شدید دولت ایالات متحده قرار دارد.

به نوشته اینترسپت، پوتراس، با تکیه به «قانون آزادی اطلاعات» خواهان اطلاع از اسناد مرتبط با دلایل اینکه چرا تحت نظارت و بازرسی است، شد اما وقتی پاسخی دریافت نکرد، به شکایت از دولت آمریکا اقدام کرده و از وزارت دادگستری، وزارت امنیت داخلی و دفتر مدیریت امنیت ملی خواست تا هرگونه اسناد مبنی بر ردیابی وی در مسافرت های بین سال های 2006 تا 2012 را منتشر کند.

اینترسپت افزود، این زن برنده جایزه اسکاربا بیان اینکه هدف وی از طرح دعوی در دادگاه افشا این امر است که دولت ایالات متحده از مرزهای این کشور برای دور زدن حاکمیت قانون استفاده می کند، افزود:« امیدوارم بتوانم توجه افراد را به این امر معطوف کنم که چگونه حتی مردم عادی و کسانی که شهرتی ندارند نیزسالهاست در مرزهای آمریکا تحت آزار واذیت قرار دارند».

اینترسپت به نقل از پوتراس نوشت، مأموران امنیتی فرودگاه با ذکر این مطلب که وزارت امنیت داخلی آمریکا او را در لیست «تهدیدات بزرگ » قرار داده، به بررسی نوت بوک، لپ تاپ، گوشی همراه و سایر وسایل شخصی وی اقدام کرده اند و حتی در بازجویی صورت گرفته به این بهانه که ممکن است ازخودکاربه عنوان سلاح استفاده کند اجازه استفاده از آن را برای یاد داشت برداری نداده اند.

پوتراس با ذکر این نکته که وی هرگزبه هیچ جرمی متهم نشده در مصاحبه با نشریه دموکراسی نو این اقدام مأمورین فرودگاه را شرم آور توصیف کرد.

به نوشته اینترسپت پوتراس تنها هنگامی از آزار و اذیت چند ساله در مرزهای ایالات متحده رها شد که گلن گرین والد روزنامه نگار و مقاله نویس آمریکایی، در سال 2012مقاله ای در مورد وضعیت اسف باروی نوشت و گروهی از فیلم سازان درخواستی در مخالفت با نظارت و جاسوسی دولت امضا کردند.

در سال 2013 پوتراس تصویب «قانون آزادی اطلاعات»را برای دسترسی به هرگونه اطلاعاتی که دولت برای «خطرناک» جلوه دادن اوبرای امنیت ملی، جمع آوری کرده بود، درخواست کرد.

در حال حاضر تعداد بسیاری خواهان تصویب «قانون آزادی اطلاعات»در آمریکا هستند که این میزان نسبت به سال گذشته دوبرابر شده است.

آنتهای پیام/ص