به گزارش یزد رسا، حمید، جوان باصفایی بود که در بازار تهران، حجره ای داشت و به کسب و کار مشغول بود.

  ویژگی برجسته حمید که مورد توجه هم چراغی هایش قرار گرفته بود، تدیّن و حلال خوری‌اش بود.

 حمید اطلاعات خوبی درباره حلال خوری و اثرات «وضعی» آن و همچنین عواقب حرام خوری داشت.

جالب این که در جاهای مناسبی از حجره اش برخی احادیث و سخنان بزرگان درباره رزق و روزی حلال و آفات حرام خوری و این جور مسائل رو نصب کرده بود.

 خودش می گفت این کار رو می کنم تا هر روز نگاهم به اون ها بیفته و تلنگری برای خودم باشه و هم این که وقتی دیگران به حجره ام وارد می شند، در مدتی که این جا هستند یه مطلب کوچیکی هم گیرشون بیاد.

جالبه که حمید مطالب رو هر از چندگاهی با مطالب جدیدتر جایگزین می کرد و به این کار علاقه خاصی داشت.

 آخرین مطلبی که حمید در اون محل قرار داده بود، توصیه های یکی از مراجع تقلید بود که اون رو از سایت شفقنا پرینت گرفته و زده بود اون بالا.

 وقتی کار حمید رو دیدم، به صفا و دل پاکی اش غبطه خوردم و به لقمه ای که برای زن و بچه هاش سر سفره می بره؛ لقمه‌ای حلال و پربرکت.

خوبه بدونید که حمید ابتدا اوضاع مالی بسیار بدی داشته. او در خانواده ای معمولی بزرگ شده و پدرو مادرش هردو در اثر بیماری از دنیا رفته اند.

 اما مشکلات زندگی و هزینه های درمان والدین و ... هیچ گاه باعث نشده که او در مسیر کسب «حلال» دچار شک و تردید بشه.

 خود حمید میگه اگه الان دستم به دهنم می رسه همه از برکت لقمه های کم اما حلالیه که پدرم سر سفره می گذاشت و من هم مثل پدرم سر سوزنی به سمت مال حرام نرفته ام و نخواهم رفت.

به قول حمید، یه لقمه نون وپنیر «حلال» خیلی دلنشین تر از غذاهای پرچرب و نرم «شبهه ناک» و تاثیرگذارتره.

البته این نکته رو هم بگم  که پدر حمید اهل مهریز بوده و در فضای پاک و معنوی این شهر بزرگ شده و حلال خوری از همان آغاز تو گوشت و پوستش بوده.

بعد که به دنبال کسب و کار به تهرون رفته بوده، کم کم همون جا ساکن میشه و بچه هاش هم همون جا به دنیا میان و همون‌جا به زندگی شون ادامه می دن.

حمید میگه درسته در لهجه ام اثری از یزدی بودن نیست؛ اما اگه در حلال خوری اینهمه دقت دارم، حاصل یزدی بودن اصل و نژادمه.

می گفت تو بازار تهرون، هنوز که هنوزه یزدی ها اعتبار خاصی دارند. درسته که بعضی ها با کارهاشون اعتبار یزد رو خراب کرده اند اما هنوز وقتی مغازه دارها بفهمند یزدی هستی، اعتبار بیش تری برات قائل می شند. چون می‌گن یزدی‌ها حلال و حروم، خوب سرشون میشه و به دنبال لقمه مردم نیستند.

ای کاش همه یزدی ها سعی می کردیم بیش از پیش حرمت اعتبار نیاکانمون رو حفظ کنیم؛ اعتباری که در اثر قرن ها پرهیزگاری و صداقت به دست اومده.

 و اما سخن آیت الله شبیری زنجانی که حمید زده بود بالای حجره اش:

- کسی که می خواهد دعایش مستجاب شود باید به کسب حلال توجه داشته باشد.
- خمس متعلّق به امام معصوم علیه السلام و سادات فقیر است.

- کسی که خمس خود را نمی دهد در واقع مال دیگران را نمی پردازد.
- رزق را به حرام آلوده نکنید.

مال حرام، جلوی رشد معنوی انسان را می گیرد و عذاب آخرت را در پی دارد.