آفتاب یزد: جناب صادقی شنیده شده که در روز رأی‌گیری برای انتخاب رئیس مجلس قرار است تدابیر خاصی اتخاذ شود تا مشخص گردد کدا‌م‌یک از اعضای فراکسیون به عارف رأی نمی‌دهند. چنین موضوعی صحت دارد؟

محمود صادقی: من شنیده‌ام که افرادی به صورت نامحسوس(!) قرار است در کنار اعضای فراکسیون امید قرار بگیرند و ببینند این افراد به چه کسی رأی می‌دهند.

البته واضح است که نه روزنامه اصلاح‌طلب چنین چیزی را شنیده است و نه محمود صادقی و این فقط یک «تدبیر» دوسویه بوده است تا با طرح چنین مطلبی اعضای فراکسیون امید را از لولوی نامحسوسی که کنار آنها قرار می‌گیرد، بترسانند.

1ـ حتماً از خود می‌پرسید در لحظه رأی‌گیری که نمایندگان براساس قرعه‌کشی اولیه روی صندلی‌های خود قرار دارند و رأی‌گیری به صورت مخفی انجام می‌شود و صحن مجلس هم برای ورود افراد متفرقه جایی ندارد، این افراد نامحسوس چه کسانی هستند و از کجا می‌آیند و چطور در کنار نمایندگان قرار می‌گیرند و چطور رأی مخفی آنها را مشاهده می‌کنند؟!

2ـ باز می‌پرسید مگر برای اصلاح‌طلبان آزاداندیش و آزادیگرا و آزادیخواه ممکن است که دست به این قایم‌باشک‌بازی‌ها بزنند و هم فراکسیونی‌های خود را تحت کنترل نامحسوس افراد خاص قرار دهند؟! پس استقلال رأی و تصمیم چه می‌شود؟

3ـ یا در این اندیشه‌اید که پلیس نامحسوس برای خلافکاران بد است و هیاهو دارد، اما جاسوس نامحسوس برای نمایندگان ملت خوب است و توجیه دارد؟!

واقعاً صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چنین نماینده‌ای بزاید که چنین چیزی را بر زبان بیاورد.

 نگارنده یک ایراد اساسی به تأیید صلاحیت‌ها دارد. چرا نباید میزان عقل‌اندیشی و خردورزی نامزدها در تأیید صلاحیت‌ آنان لحاظ شود. چه قوانینی و چه نظارتی را می‌توان با این سطح از خردورزی از نماینده‌ای انتظار داشت؟! مجلسی با این سطح از تدبیر چطور می‌تواند در رأس امور باشد؟!

همین نماینده که پیش از انتخابات تندروی‌هایی در میان اصلاح‌طلبان داشت در جای دیگری از مصاحبه خود با آفتاب یزد می‌گوید: «اینکه می‌گویند ریاست لاریجانی قطعی است کاملاً شانتاژ رسانه‌ای است. برعکس، آن چیزی که ما در نخستین جلسه مجلس دهم دیدیم، تأکید نمایندگان منتخب مردم بر ریاست عارف بود، به طوری که ما پیش‌بینی می‌کنیم دکتر عارف با 35 رأی بیشتر از آقای لاریجانی بر کرسی ریاست بنشیند و من جلوس دکتر عارف را بر صندلی ریاست قطعی می‌دانم.»

البته آرزو عیب نیست اما کم‌مایگی عیب است، به ویژه برای نمایندگان مجلس. شاید بهتر است در روزی که نمایندگان می‌خواهند به اعتبارنامه محمود صادقی رأی بدهند، بهترین پرسش از او این باشد که «تو خودت در روز رأی‌گیری هیئت رئیسه مجلس مشغول چه کاری بودی؟ رأی دادن به عارف؟ رأی دادن به رقیب؟ یا کنترل نامحسوس یکی از اعضای فراکسیون امید؟!»

افکار نیوز