به گزارش عصر فرهنگ به نقل از یزد امروز؛ محمد رضا کلانتری سرچشمه یکی ازنوجوانانی است که در ماجرای حضور گروگان های آمریکائی در یزد از محافظین اطراف لانه جاسوسی یزد بوده وخاطرات بسیار جالب و خواندنی از آن دوران دارد. به همین دلیل درآستانه سالروز حادثه طبس به سراغ وی رفته و پای خاطرات وی نشستیم؛

پس از ناکامی نیروهای نظامی آمریکایی در طبس ، دانشجویان پیرو خط امام تصمیم گرفتند جهت جلوگیری از دسترسی امریکایی ها به  52 گروگان امریکایی، آنان را در 8 شهر مختلف ایران تقسیم کرده تا در صورت تکرار عملیاتی شبیه به عملیات طبس دسترسی به همه گروگان ها آسان نباشد.

یکی از اعضای اصلی دانشجویان پیرو خط امام  مهندس حبیب الله بی طرف بود که با پیشنهاد وی 3 تن از افسران آمریکایی به نام های، جوهال،جان گریوز و پرسینگر به یزد منتقل شده و در ساختمان کناری میدان شهید بهشتی که متعلق به کمیته فرهنگی جهاد سازندگی بود نگهداری می شدند.

برای حفاظت از گروگان ها، 3 حلقه حفاظتی تشکیل شده بود که حلقه اول مسئولیت حفاظت ازدرون ساختمان و گروگان ها(متشکل از دانشجویان و نیروهای نظامی)، حلقه دوم حفاظت از پشت بام ها و محوطه بیرونی  ساختمان(نیروهای نظامی) و حلقه سوم حفاظت ازاطراف ساختمان (نیروهای نظامی و بسیجیان داوطلب)شامل خیابان فرخی و میدان شهید بهشتی را بر عهده داشتند.

در کتاب 444روز، اثر تیم ولز محقق امریکایی، که خاطرات  444روزحضور افسران آمریکایی را روایت می کندآمده است:

در مدت زمانی که در یزد بودیم ،آب و هوای گرم و خشک این شهر کویری و آب غیر بهداشتی و استفاده از غذاهای محلی که باب میل ما نبود باعث شد تا خاطرات خوبی از این شهر نداشته باشیم.

از نکات قابل توجه  در این خاطرات این است که آنها  ازشنیدن صدای تیر اندازی های زیاد صحبت می کنند که علت این تیراندازی ها این بود که  نگهبانان بیرونی ساختمان عمدتا نوجوانان بسیجی بودند و از روی سهل انگاری تیرهای هوایی شلیک می کردند.

از برجسته ترین نکات درخاطرات این افسران این است که آنها به صراحت اذعان داشتند؛ دانشجویان پیرو خط امام که مسئول حفاظت از جان ما را عهده دار بودند بیشتر از خود مان نگران سلامتمان بودند.

بس از مدتی، ساختمانی که در آن گروگان های امریکایی نگه داری می شدند به لانه جاسوسی شهرت یافت و عمده تجمعات و تظاهرات انقلابی در جلو این ساختمان برگزار و شعار مرگ بر آمریکا طنین انداز می شد.

از نکات بارز حفاظت از گروگان ها این بود که حتی محافظان بیرونی و محوطه ساختمان حق ورود به داخل ساختمان را نداشتند و تنها گروگان ها در زمان تظاهرات با چشم و دست بسته به بالای پشت بام برده شده وپس از چند دقیقه دوباره به ساختمان منتقل می شدند.

گروگان های آمریکایی پس از حضور دوماهه در یزد به خرمشهر انتقال یافته و در یک ساختمان قدیمی پاسگاه ژاندارمری نگه داری می شدند...