عصر فرهنگ، این روزها یزد میزبان چند کنسرت است. 26 و 27 شهریور و 5 مهر ماه!

قبلاً بارها در این مورد صحبت شده است اینکه آیا اصولا مردم یزد افسرده هستند یا خیر؟ اصلا آیا برگزاری کنسرت راه افزایش نشاط اجتماعی است؟ تجهیز پارک ها و اماکن تفریحی عمومی که به رایگان در اختیار مردم قرار می گیرد چطور؟ و هزاران سوال بی جواب دیگر...

اما اخیرا استاندار یزد در نشست خبری هفته دولت به نکته ای جالبی اشاره کرد.، نکته ای که بر سوالات و دغدغه دلسوزان افزود. میر محمدی گفت: «شادی و نشاط اجتماعی سر فصل برنامه های ما است و برگزاری کنسرت در وهله اول درست نبود! دوستان ما اول رفتند برسر برنامه های که بر روی آن ها حساسیت وجود دارد، مفهوم کنسرت هنوز در یزد خوب جا نیافتاده و این مشکل را حساس کردیم، برای نشاط برنامه های زیادی وجود دارد که دور هم جمع شویم، پیاده روی همگانی ، میزگرد، تئاتر، نمایشگاه های هنری و ...
وی ادامه داد: اینکه از کجا شروع کنیم مهم است! یک دفعه میاییم و می رویم جایی که «مین» گذاشته شده! اگر می خواهیم از «مین» رد شویم باید اول آن ها را «یکی یکی» خنثی کنیم!»

آیا حساسیت ها نسبت به کنسرت در یزد تمام شده است؟ آیا از امروز باید منتظر برگزاری کنسرت های متعدد در حسینیه ایران بود؟ کدام مین ها قبل از رسیدن به «مین حساسیت متدینین نسبت به کنسرت» خنثی شده اند؟ چه کسی و با چه حربه ای این مین ها را خنثی کرده است؟ مین بعدی چیست؟!....

میر محمدی البته تمام تخلفات و اشتباهات را پیشاپیش توجیه کرد، وی بیان داشت: «در بعضی موارد روسری شخصی عقب رفته... امروزه روسری ها هم  لغزنده است البته بستگی به جنسش دارد!... فرد در فضای هنر موسیقی یادش می رود که روسری اش را درست کند...یکی آنجا می بیند و همین می شود پیراهن عثمان!»

جناب میرمحمدی! استاندار محترم یزد! آسیب های برگزاری کنسرت های این چنینی بسیار فراتر از پیراهن عثمانی است که شما برای آن دلیل و توجیه می تراشید.

جناب استاندار! به آسیب برگزاری کنسرت از دید خود انحراف افکار عمومی از موضوعات روز در اثر جنجال پیرامون برگزاری یا لغو کنسرت ها، زورآزمایی و ایجاد فضای دو قطبی در جامعه، غفلت از برنامه های عملی و تاثیر گذار برای نشاط اجتماعی، سو استفاده های حزبی و جناحی و  آسیب های فرهنگی و اجتماعی متعدد دغدغه های رهبر انقلاب در مورد نفوذ فرهنگی را هم اضافه کنید.

خوب است در حسینیه ایران توجهی هم به حسینیه ها داشت. چندی پیش سایت خبری یزد ندا از دریافت قبوض گاز و آب از اماکن مذهبی، بر خلاف قانون، از حسینیه های یزد پرده برداشت.

یزد ندا نوشت: «سه شنبه 18 آذر ماه 93 وکلای ملت، پاراگراف الحاقی به بند ز ماده یک را اصلاح و به ابتدای ماده 21 ملحق کردند که به موجب آن همچنین فضای اصلی مساجد، حسینیه ها، موسسات قرآنی، حوزه های علمیه، گلزار های شهدا، امامزاده ها و خانه های عالم روستاها، معابد اقلیت های دینی مصرح در قانون اساسی علاوه بر معافیت فوق از هزینه مصارف ماهانه معاف هستند و شامل موارد تجاری وابسته به آنها خواهد شد.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی معافیت‌هایی را برای مساجد، حسینیه‌ها، حوزه‌های علمیه، امامزاده‌ها و معابد اقلیت‌های دینی به تصویب رساندند که بر این اساس هزینه‌های آب، برق و گاز اماکن مذهبی رایگان شد .

اما اخیرا در اقدامی برای حسینیه های شهر یزد، قبض اخطار قطع فوری آب و گاز صادر شده است و بعد از پیگیری های متولی حسینیه، یکی از مسئولین آب و فاضلاب یزد ادعا کرده است که قانون عدم پرداخت هزینه های آب و برق و گاز مخصوص مساجد است!»

چه خوب است حال که شادی و نشاط سر فصل برنامه هاست، اندکی هم به حسینیه ها و اماکن مذهبی پرداخته شود. آیا نشاط اجتماعی فقط اختصاص به قشری خاص دارد؟ مگر نه این است که مساجد و هیئات از ظرفیت ایجاد همدلی و نشاط بین خیل عظیمی از جامعه متدین یزد برخوردار است. چرا باید بر خلاف قانون حسینیه ها و اماکن مذهبی و به تبع آن اجتماعات سالم روز به روز محدود شوند و راه برای برگزاری مراسماتی که پر است از «پیراهن عثمان» هموار شود؟!

م. براسمی