به گزارش عصرفرهنگ به نقل از سروابرکوه، معمولاً یکی از وعده های کاندیداهای ریاست جمهوری در ایام انتخابات، سامان دهی وضعیت اشتغال فارغ التحصیلان و جوانان کشور است. اکنون با نزدیک شدن به انتخابات، بد نیست انتظار جوانان ابرکوهی را از دولت بعدی، در اینجا بخوانیم.

سید رضا پورسید دکترای روانشناسی گرایش کودک از دانشگاه علامه طباطبایی که در حال حاضر در پیام نور اقلید و آباده تدریس می کند، سال 88 شروع به تدریس در دانشگاه های مختلف کردم که منبع درآمد و شغل با ثباتی نیست و بیشتر به صورت یک رزومه است و در واقع از سال 88 تا کنون بیکار هستم. در صورتی که قبلا اساتیدی عضو هیأت های علمی، مدرک کارشناسی ارشد داشتند.

پورسید با اشاره به آینده شغلی مبهم خود افزود: افرادی مثل من حق الزحمه هایی که با تأخیر زیاد (حدود 6 ماه تا یک سال بعد) دریافت می کنند، کمتر از هزینه ایاب و ذهاب آنان است، پس به نوعی بیکار محسوب می شوند.

فعالیت در شغل های غیرتخصص، بیکاری است
وی گفت: هدف من از درس خواندن پولدار شدن و یا رسیدن به فلان پست و سِمَت نبود، اما حالا که شبانه روز تلاش کردم و همه سختی ها را تحمل کردم، انتظار دارم یک شغل پایدار، متناسب با تخصص خودم با یک درآمد ماهیانه ثابت داشته باشم. وقتی کارهایی پیشنهاد می شود که یک فرد دیپلم هم می تواند انجام دهد و یا در تخصص من نیست، این هم نوع دیگر بیکاری است.

جوان ابرکوهی بیان کرد: یکی دیگر از معضلاتی که جوانان تحصیل کرده با آن روبرو هستند، این است که ارگان های و نهادهای از نیروهای بازنشسته برای طرح ها و پروژه هایشان استفاده می کنند و حاضر نیستند از ظرفیت ها و توانایی های جوانان بهره بگیرند.

85 درصد افراد در حال تحصیل مدرک گرا هستند
وی با بیان این مطلب که حدود 85 درصد افراد در حال تحصیل مدرک گرا هستند، گفت: در سال 92 رئیس جمهور گفت از آنجا که جذب دانشجو در برخی رشته ها بی رویه است، باید این مورد کنترل شود و به حداقل برسد زیرا آینده شغلی آنان تأمین نمی شود. اما این حرف عملی نشد و در سال 93 بیشتر شرکت کنندگان مقطع دکترا دانشگاه آزاد، پذیرفته شدند، چرا که هر دانشجوی دکتری حدود 80 میلیون تومان سرمایه برای دانشگاه می آورد.

پورسید عنوان کرد: امثال ما به دنبال درس رفتیم و هنوز به جایی نرسیدیم؛ اما افرادی که درس نخواندند بعضاً با مدرک دیپلم بهترین زندگی را دارند و موفق تر هستند و بعد از اینکه سرمایه ای برای خود پس انداز کردند، به سراغ ادامه تحصیل می روند.

اشتغال زنان در مشاغل غیرضروری، به جامعه آسیب می رساند
دکترای روانشناسی با تاکید بر این موضوع که هر شغلی مناسب خانم ها نیست، تصریح کرد: یکی دیگر از مشکلاتی که وجود دارد، این است که در اکثر ادارات و بانک ها بانوان مشغول به کار هستند در حالیکه مردان به عنوان سرپرستان و کسانی که باید نیازهای یک خانواده را تأمین کنند، بیکار هستند. 

وی مواردی همچون تشکیل خانواده ندادن پسران، دیر ازدواج کردن یا طلاق گرفتن دختران شاغل، یا موضوع اداراتی که بانوان را استخدام می کنند، امکانات و تجهیزاتی که برای چند مرد فراهم می کنند باید برای یک زن هم مهیا کنند، را از آسیب های اشتغال زنان در مشاغل غیرضروری دانست.

دولت باید بدنه جامعه را با تفکرات و توانایی جوانان، نو کند
محمد زارع مهرآبادی، فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی گرایش مطالعات منطقه ای که مقطع کارشناسی را در دانشگاه امام حسین(ع) تهران و کارشناسی ارشد را در دانشگاه شیراز گذرانده است، گفت: پس از گذراندن سربازی از طریق بنیاد نخبگان مدت ها در کارخانه های شهرستان و استان به دنبال کار بودم که متأسفانه به نتیجه نرسیدم و هم اکنون مدت 6 ماه است که در نگهبانی بیمارستان خاتم الانبیاء ابرکوه مشغول شده ام.

زارع تصریح کرد: برادر بزرگم پرستار است و به دلیل نبودن موقعیت کاری در ابرکوه، در اورژانس 115 دهبید مشغول شد و مرتب در رفت و آمد است. برادر دیگرم فوق لیسانس علوم آزمایشگاهی دارد و تازه 6 ماه است در بهداری مهردشت مشغول است در حالیکه همکلاسی او 16 سال سابقه کار دارد. سومین برادرم با رتبه 9 دانشگاه تربیت مدرس در مقطع کارشناسی ارشد کشاورزی، کارگری می کند.

به اسم بازنشستگی، جایگاه نیروهای بازنشسته را تغییر می دهند
وی ادامه داد: اگر در کشور همه چیز سر جای خودش بود، چرا باید وضعیت کسی که شب و روز تلاش می کند و با کمترین امکانات درس می خواند اینچنین باشد، در حالی که برخی افراد به راحتی بهترین پست ها را دارند. حتی بانوان با مدارک پایین تر یا همطراز ما در اداره ها و ارگان های مختلف استخدام می شوند.

زارع خاطرنشان کرد: از دولت انتظار می رود به جای نگه داشتن نیروهای بازنشسته و فقط تغییر دادن جایگاه آنان، بدنه جامعه را نو و جوان کنند و از تفکرات ناب جوانان بهره مند شوند. نیروهای بازنشسته را عملاً بازنشسته کنند نه اسماً.

جلوی کار کردنمان را نگیرند، حقوق نجومی نمی خواهیم
خلیل رستگار پناه متولد 1367 یکی دیگر از جوانان تحصیل کرده شهرستان که با مدرک کارشناسی علوم کشاورزی، هم اکنون مشغول کارگری است، اظهار کرد: بعد از فارغ التحصیلی در سال 92، در آزمون های مختلف استخدامی شرکت کردم، به شرکت های دولتی و خصوصی مراجعه کردم که متأسفانه همگی به بهانه اینکه مدرک ما حقوق بالا می خواهد و نمی توانند پرداخت کنند و قانون چنین اجازه ای به آنان نمی دهد، پذیرش نشدم.

کارگر بنایی اذعان کرد: زیر دست کسانی کار می کنم که کم سن تر از من هستند، اما چون برای درس خواندن وقت نگذاشته اند و تحصیلاتی ندارند، در این شغل استاد شده و از نظر مالی هم تأمین هستند. ولی من از نظر مالی چیزی ندارم، حتی یک اتاق که بتوانم زندگی مشترک با همسرم را در آن شروع کنم.

واردات بی رویه علت افزایش بیکاری در ایران
این جوان مهردشتی یادآور شد: یکی دیگر از موانع جوانان ابرکوه برای اشتغالزایی این است که در صنایع و کارخانجات شهرستان، اینکه جوانان بومی این کارها را انجام نمی دهند و کسر شأنشان است، افراد غیربومی از یاسوج، بوانات، اقلید، و .... بکارگیری می کنند.

رستگار پناه خاطرنشان کرد: اگر دولت فعلی به جای پرداختن به روابط خارجی، به مسائل اقتصادی داخل کشور اهمیت می داد بسیاری از مشکلات برطرف می شد. اهمیت ندادن به تولید داخلی و واردات بی رویه کالاهایی که مشابه داخلی دارد، باعث افزایش بیکاری در ایران شده است.

وی در خاتمه اذعان کرد: اگر فقط حقوق سه روز یکی از مسئولین که حقوق های غیر متعارف می گیرند، به یک جوان می دادند، می توانست برای خودش و چندین نفر دیگر شغل ایجاد کند. ما انتظار حقوق نجومی نداریم که بگویند به کشور ضرر می زنیم، فقط به بهانه های مختلف جلوی کار کردنمان را نگیرند.

ظرفیت پذیرش دانشگاه ها زیاد است
ابراهیم زارع که فارغ التحصیل کشاورزی گرایش زراعت از دانشگاه تربیت مدرس تهران در مقطع کارشناسی ارشد است، ابراز کرد: بعد از فارغ التحصیلی در سال 91، به مدت 2 سال ناظر گندم جهاد کشاورزی بودم و ماهیانه 120 هزار تومان دریافت می کردم که 40 هزار تومن هم خودم اضافه می کردم تا بیمه ام را پرداخت کنم. من که مسئولیت یک خانواده را بر عهده داشتم با این شرایط نمی توانستم ادامه دهم.

زارع با اشاره به اینکه در حال حاضر به شغل کارگر بنایی، دامداری، کشاورزی و ... مشغول است، افزود: بعدها چند نفر از بانوان ناظر به بهانه داشتن سابقه شغلی، استخدام شدند. بله باید گفت سابقه شغلی داشتند چون همچون امثال من مجبور نبودند مخارج خانواده را تامین کنند و مسئولیتی کسی بر عهده شان نبود.

وی با تأکید بر اینکه دولت راهبرد کلانی برای رفع معضل بیکاری ندارد، افزود: از یک سو ظرفیت دانشگاه ها افزایش یافته است و تعداد افراد تحصیل کرده جویای کار روز به روز زیاد تر می شود، از سوی برنامه ای برای آینده شغلی فارغ التحصیلان وجود ندارد. هر جا به دنبال کار می رویم چون تحصیلات دانشگاهی داریم و باید حقوق بیشتری بگیریم ما را استخدام نمی کنند، در حالی که خودمان به دستمزد کم راضی هستیم.

دولتمردان راهکار درست را می دانند ولی اجرا نمی کنند
این جوان تحصیل کرده بیان کرد: وقتی از یک کارآفرین نمونه کشوری تجلیل می شد، گفت: از دولت انتظار خاصی ندارم فقط فقط دولت بگوید چه کاری می خواهد تا برایش انجام دهیم، نه اینکه کارش را به بیگانه بدهد؛ حال ما هم انتظار داریم به توان جوانان داخلی اعتماد کنند و هنگامی که می خواهیم کاری انجام دهیم اینقدر مانع تراشی نکنند که از انجام کار دلسرد و ناامید شویم.

زارع اذعان کرد: دولت به اسم تنظیم بازار و یا به بهانه پایین بودن کیفیت محصولات داخلی، اقدام به واردات بی رویه می کند و با این کار تولید داخلی نابود می شود. دولتمردان راهکار درست را می دانند اما عملی نمی کنند. فقط دولت ها در زمان انتخابات یکی پس از دیگری وعده بزرگتر می دهند و عمل نمی کنند.

حمایت مالی نمی خواهیم، فقط سنگ اندازی نکنند
حمید رستگارپناه دارای مدرک کارشناسی مدیریت جهانگردی در گفتگو با سرو ابرکوه، ابراز کرد: اولین کار من راهنمای گردشگری در اداره میراث فرهنگی شهرستان با همکاری چند تن  از اساتید بود که به مدت 3 سال این کار را انجام دادم و متأسفانه پس از تغییر مدیریت این اداره، عذر ما را خواستند. من هم بعد از فارغ التحصیلی به خدمت سربازی رفتم.

رستگار پناه ادامه داد: یک ماه به پایان خدمتم مانده بود که متوجه شدم میراث فرهنگی بدون اطلاع رسانی اقدام به استخدام چند نیروی قراردادی کرده است که مدارک آنان غیرمرتبط با میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است. این یکی از معضلات در بدنه دولت است که همیشه افراد غیر متخصص در یک پست، استخدام می شوند.

وی خاطرنشان کرد: افراد بسیاری هستند که می توانند با حداقل سرمایه برای خود و دیگران ایجاد اشتغال کنند، اما نیاز به حمایت دولت و مسئولین دارند. حمایت به معنای سنگ اندازی نکردن و کوتاه کردن مراحل اداری است تا جوانان در پیچ و خم این مراحل ناامید نشوند، نه اینکه حمایت مالی بخواهند.

انتهای پیام/ ف