به گزارش عصر فرهنگ، مردم ندوشن از دیر باز سنت زیبای صله ارحام را با مراسم مختلفی چون قرمه کنان ، پخت آش و … انجام میدادند اما برخی از این مراسم بدلیل حضور تکنولوژی از میان این مردمان کمرنگ شده است.

قرمه کنان یکی از این مراسم بود که هم یکی از تکنولوژی های برتر این دیار در نگهداری گوشت برای ماههای سرد زمستان بشمار می رفت.چرا که در زمانهای دورتر که نه برق وجود داشت و نه فریزر و یخچال مردم مجبور بودند برای ماههای سرد زمستان گوشت و مایحتاج خود را فراهم کنند.

مردم یاد گرفته بودند که بهترین راه برای نگهداری گوشت برای چندین ماه پخت گوشت بصورت قرمه پز و نگهداری آن در شکمبه گوسفند همراه با چربی خود گوشت بود و این گوشت خوشمزه تا اواخر اسفند گوشت مصرفی مردم را نگه میداشت.

از محسنات این مراسم دور هم جمع شدن خانواده ها و اقوام بود که برای مراسم قرمه کنان دعوت می شدند و شبی را با هم می گذراندند .

این مراسم هر ساله و در فصل پاییز انجام می گرفت و گوسفندی را که از اول تابستان مخصوص قرمه نگهداری کرده بودند را ذبح کرده و از ظهر اقوام دور هم جمع شده و گوشت این گوسفند را بصورت  تقریبا ریز خرد کرده و با مقدار کمی آب و نمک بر روی آتش میگذاشتند تا برای شب آماده شود.

شب که قرمه پخته شده و اقوام نیز دور هم جمع بودند از این قرمه خوشمزه میل می کردند و به شادی برگزار می شد و در آخر مقداری هم که اضاف بود را درون شکمبه گوسفند که از قبل آماده کرده بودند می ریختند و در یک فضای خنک نگهداری می کردند.

مردم از گوشت قرمه برای مصارف در ماههای زمستان که گوشت کمتر یافت می شد استفاده کرده و در اشکنه  ، کل جوش ،تخم مرغ و قرمه و … استفاده می کردند که بسیار هم سالم بود و هم طعم گوشت حفظ می شد.

اما امروزه با ورود تکنولوژی و یخچال و فریزر دیگر کمتر کسی از این مراسم استقبال می کند و آن دور هم جمع شدن ها هم کم شده است.