به گزارش یزدامروزبه نقل از آوای‌اقتصاد، پوشش چادر در ایران سابقه‌ای طولانی‌تر از زمان پیروزی انقلاب اسلامی دارد و بر اساس باورهای دینی زنان ایرانی مناسک و مراسم مذهبی خود را با چادربه جای می آورند و اکنون نیز بیش از دو سوم زنان ایرانی از چادر استفاده می‌کنند و در واقع ایران بالاترین مصرف چادر مشکی را در جهان دارد. نیاز به چادر در ایران به عنوان یک کشور اسلامی ضروری است اما علی‌رغم نیاز داخلی متاسفانه تنها یک الی پنج درصد از نیاز کشور به چادر مشکی در داخل تولید می‌شود و مابقی همه از تولیدات خارج از کشور تامین می‌شود.

سالانه ارز قابل توجهی به دلیل واردات پارچه چادر مشکی از کشور خارج می شود. بر اساس آمارهای گمرک سالیانه بیش از100 میلیون دلار چادر مشکی از مبادی رسمی و مقادیر متنابهی نیز از طریق قاچاق، کالای همراه مسافر و تجارت چمدانی انجام می‌شود.

سالیان سال است که مسئله تولید چادر مشکی در داخل کشور مورد بحث است و همواره در حد شعار صحبت از حمایت و توسعه تولید داخل شده است اما در عمل هیچ برنامه ای برای تولید چادر در کشور نبوده و نیست. در کشور تنها چهار کارخانه تولید چادر مشکی «حجاب شهرکرد»، «کرپ ناز» در کرمانشاه، «نای زرین» در اصفهان و نساجی «یزد باف» وجود دارد که متاسفانه خط تولید پارچه چادر مشکی تنها در کارخانه نساجی «یزد باف» نه فعال بلکه نیمه فعال است و سه کارخانه‌ دیگر تعطیل هستند.

علی رغم وجود نیاز داخل و بازار مطمئن برای فروش پارچه چادر مشکی بعد از گذشت 37 سال از انقلاب و توسعه صنعتی کشور اما هیچ تلاش قابل ملاحظه‌ای برای تولید چادر در داخل وجود نداشته است. دیگر بر همه مشخص شده است که دست‌های پشت صحنه اجازه تولید چادر در داخل کشور را نمی‌دهد. حقیقت آن است که در سال‌های گذشته هر تولیدکننده‌ای که قصد تولید پارچه چادر مشکی را می‌کرد، واردکنندگان به دلیل سود هنگفت واردات پارچه چادر مشکی مانع از تولید آن در کشور می‌شدند.

سال هاست که کشورهای ژاپن، کره، اندونزی، ویتنام، تایلند و حتی سوئیس محصولاتشان را به کشور ما به عنوان بزرگترین مصرف کننده چادر مشکی در جهان، تحمیل کرده‌اند. این کشورها باوجود اینکه مصرف کننده چادر مشکی نیستند، اما بازار را تشخیص داده و برای ایران و کشورهای عربی، پارچه چادری تولید می‌کنند؛ در حالی که در داخل کشور با گذشت نیم قرن هنوز این بازار تشخیص داده نشده است.

بر اساس محاسبات کارشناسان واردات پارچه مشکی با هزینه‌ای حدود هر متر یک و نیم تا دو دلار تمام می‌شود اما سه برابر تا ١٠ برابر قیمت در بازار کشور به فروش می‌رسد به این ترتیب سود واردکنندگان بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ درصد برآورد می‌شود.

این موضوع حاکی از آن است که هیچ نظارتی بر فروش چادر در ایران نیست و بر نرخ و قیمت این محصول هیچ مدیریت و نظارتی صورت نمی‌گیرد و پارچه‌های چادری با قیمت‌های متفاوت و نامتعارف به فروش می‌رسد. گرانی قیمت چادر مشکی به حدی است که گلایه مصرف کنندگان و حتی فروشندگان را به دنبال داشته است.

گزارشات از سطح بازار حاکی از آن است که بی‌کیفیت‌ترین و ارزان‌ترین پارچه چادری کمتر از 50 هزارتومان نیست حال آن که پارچه‌های با قیمت 600 هزارتومان و بیشتر نیز وجود دارد. به طوری که تهیه یک چادر برای بانوی ایرانی بسیار گران خواهد بود.

در روزگاری که مردم در تامین مایحتاج روزانه خود با مشکل مواجه‌ هستند قیمت بالای چادر بسیاری از خانواده‌ها خصوصا آن‌هایی که از سطح درامد بالا برخوردار نیستند را وسوسه می کند تا هزینه خرید چادر را از مخارج خود حذف و فرزندانشان را از چادر محروم کنند.

این روزها حجاب برتر زنان گرفتار سونامی افزایش قیمت شده به طوری که در بازار چادرهایی با قیمت‌های نجومی دیده می‌شود و این پوشش زنان ایرانی به مرور در سایه بی‌توجهی مسئولین نیز در حال تبدیل شدن به یک کالای لوکس است. مسئولین نیز برنامه‌ای برای کاهش قیمت و نظارت بر این بازار ندارند.

این جاست که خلاء نبود تولیدات داخلی به شدت حس می‌شود. زمانی مافیای واردات اجازه نفس کشیدن به تولیدکننده داخلی را نمی‌دادند و اکنون نیز با قدرت بدون حضور رقیب داخلی و نظارت مسئولین نبض بازار را در دست گرفته و چادر را با سودهای باورنکردنی عرضه می‌کنند.

همواره پوشش زنان ایرانی در معرض تهاجم فرهنگی قرار داشته است و در این برهه در سایه بی‌توجهی مسئولان گرانی و مسائل اقتصادی نیز افزوده شده تا بیش از پیش این پوشش برتر مورد خدشه قرار گیرد.

با توجه به اهمیت موضوع ضروری است مسئولین تمهیداتی برای سامان دادن به این بازار بیاندیشند تا با تعدیل قیمت‌ها دیگر گرانی و بالابودن قیمت چادرمشکی این پوشش اسلامی را تحت شعاع قرار ندهد