به گزارش یزدبانو، فریبا شکیبا مشاورخانواده و درمانگراختلالات جنسی در یزد که از نزدیک مشکلات زوج های جوان را مورد مطالعه قرار داده است در یادداشتی با عنوان « علل ازدواج های به وصال نرسیده» نوشته است : 

برخلاف تصور عامه که همه زوج ها می توانند در شب عروسی یا نهایتا مدت کوتاهی بعد از آن رابطه برقرار کنند، افراد در جامعه ما و در همین نزدیکی  هستند که طبق مشاهدات و آمار ، ماهها یا سالها از ازدواج آنها گذشته و هنوز قادر به روابط جنسی کامل نیستند  که از لحاظ علمی این مورد از نوع واژینیسموس اولیه می باشد.
اغلب زوج‌هایی که به این اختلال مبتلا هستند مدت زیادی با کسی درباره این مشکل صحبت نمی‌کنند، حتی خانواده هایشان هم در جریان نبوده و معمولا به طور متوسط شش تا هفت سال طول می‌کشد تا زوج‌های مبتلا درمان را آغاز کنند.
وقوع این مشکل در زندگی زوجین، دارای پیامدهای ناخوشایندی مثل احساس گناه، احساس شرم و بی کفایتی، افسردگی و منفی گرایی و احساس وجود  نقص جسمانی بوده و در طولانی مدت به تزلزل زندگی و طلاق می انجامد.
براساس تجربیات ، این زوج ها  اغلب به جای آن که از  روانشناس یا متخصص کمک بگیرند، مدت ها سعی می‌کنند خودشان  با روش های مختلف، مشکل را حل کنند، اما با شکست مواجه می‌شوند و تجربیات آن شکست ها روی روح و روان آنها تأثیر منفی گذاشته و باعث می شود تا مشکل را صعب العلاج تلقی کنند و ناامید شوند.
متأسفانه، بارها شده است ، خانمی  مراجعه کرده و ادعا می کند ، شوهرش به دلیل اجازه ندان به رابطه جنسی، او را تهدید به طلاق نموده و تنها چند روز بیشتر فرصت ندارد ، یا نمونه های زیادی مراجعه کننده که بین 3ماه تا 7سال این مشکل طول کشیده و آنها یا اصلا به هیچ متخصص و روانشناسی مراجعه نکرده بودند و یا با مراجعه به متخصصان و روانشناسانی که در این حیطه تجربه وعلم زیادی نداشتند، به روش های غیرعلمی  توصیه شده از سوی آنها عمل کرده و مشکل را حاد تر کرده بودند.
همچنین این زوج ها، در اکثر مواقع با مراجعه به متخصص زنان، از سوی آنها، با پیشنهاد جراحی روبرو  می شود که متأسفانه جلوی اسپاسم عضلات را نمی گیرد و مشکل شخص به قوت خود باقی‌ می ماند و علاوه بر آن ،این کار می تواند آسیب روانی  زیادی روی زن وشوهر ایجاد کرده  و در آینده  تأثیر منفی بر روابط وزندگی آنها به جامی گذارد.
پس جراحی ، مسکن یا پماد بی حسی فقط در موارد خیلی نادر می تواند مفید واقع شد.ولی ابتدا باید یک روانشناس متخصص در این حوزه به شناسائی علل اصلی‌ بیماری پرداخته و با تکنیک های سکس تراپی درمان را  شروع کند.
در مطالعه بالینی و تجربیات شخصی ، مشاهده شد که این مشکل علت های زیادی دارد که عمده ترین آنها  نداشتن اطلاعات جنسی صحیح وکافی، باورهای غلط افراد درباره اندام تناسلی خود یا همسر، باور غلط در مورد رابطه جنسی، اضطراب و ترس شدید، افکارترسناک، و تربیت غلط خانواده ها می باشد.
توصیه من به همه زوج هایی که مبتلا به این مشکل هستند یا کسانی که این زوج ها را می شناسند، این هست که مشکل را جدی تلقی کنند و هر چه سریع تر به مشاورین و روانشناسان متخصص جنسی  این امر مراجعه کنند و فرصت را از دست ندهند. زیرا این مشکل قابل حل بوده و درمان پذیرترین اختلالات جنسی می باشد و جای نگرانی خاصی نیست.به شرط درمان علمی و تخصصی و اینکه زوجین همکاری لازم را در طی درمان داشته باشند.