یزدبانو؛این روزها بازار تبلیغات انتخابات داغ داغ است. هر نامزد سعی دارد با اعلام برنامه‌‌ها و تبلیغات خود اکثریت آرا را به تصاحب در بیاورد.

زنان به عنوان قشر بزرگی از جامعه که همیشه در انتخابات حضور داشته و سهم بالایی از رأی را در این عرصه به خود اختصاص داده‌اند، همواره مورد توجه کاندیدا هستند.

آنچه مسلم است، کاندیدا باید از سعی در ایجاد این ذهنیت که وضعیت زنان مناسب نیست و با آمدن آنان بهبود پیدا می‌کند و به عبارتی، از ارائه وعده‌های غیرقابل تحقق پرهیز کنند تا بانوان بتوانند در انتخاب فرد اصلح بهتر عمل کنند.

فارغ از برنامه‌های نامزدهای انتخابات، از جمله راه‌هایی که برخی نامزدها برای گرفتن رأی بیشتر بانوان به کار می بندند، حضور باتفاق همسر در محافل سیاسی است. که هرکدام با دلیلی و منظور خاصی این اقدام را انجام می‌دهند؛ برخی برای کسب رأی جامعه زنان و برخی برای احترام به نقش محوری زنان.

اما آنچه باعث شده تا در استان دارالعباده یزد، استفاده ابزاری از زنان در انتخابات بیشتر احساس شود، این است که یکی از نامزدهای مجلس شورای اسلامی در یزد زنان را مامور کرده تا با اهدای گل در خیابان  مردم را به شرکت در انتخابات و رای به آنها دعوت کنند.

«سالی که نکوست از بهارش پیداست» چگونه می شود که یک زن را به خیابان بفرستیم و از او بخواهیم با اهدای گل بر سر چهارراه‌ تبلیغ نامزد را داشته باشد؟آیا این رویداد سنخیتی با حفظ کرامت زن دارد؟

شاید مدعی شوند که این زنان به میل شخصی اقدام به این فعالیت و تبلیغ به این شیوه دست زده اند که با این حساب یا بی برنامگی در تبلیغات آن کاندیدای خاص موج می زند یا آن کاندیدا اصلا برنامه ای برای تبلیغات قانونی و درست ندارد!

و جای سؤال دارد که چرا این اتفاقات در برنامه تبلیغاتی دیگر کاندیداها اتفاق نمی افتد؟ مگر نه است که همه کاندیداها برای حضور در عرصه انتخابات طرف دارانی از هر قشر و مسلکی دارند؟ پس چه شد که باید مردم - بخوانید افراد گماشته شده- برای تبلیغات کاندیدای خاص وابسته به جریان خاص! کمر همت ببندند و نوامیس خود را راهی چهارراه ها برای تقدیم گل می کنند؟!

شاید هم کاندیدا با این حرکت این نوید را به زنان می دهند که با آمدنشان وضع زنان بهبود یافته و دلگرمی را به زنان می دهند تا بتوانند رای زنان را جلب کنند.اما آیا این شیوه تبلیغ که در واقع تنزل دادن شخصیت زن است، می‌تواند دلگرمی را برای زنان به ارمغان بیاورد؟

کاندیداها باید در نظر داشته باشند، جدای از این اینکه نباید وعده‌های دروغین و اصطلاحا «وعده سر خرمن» بدهند؛ در تبلیغات خود برای بدست آوردن صندلی‌های بهارستان استفاده ابزاری از زنان نکنند. دین اسلام مقام و منزلت والایی را برای زنان قائل شده است که طبیعتا این شخصیت باید در کشوری اسلامی حفظ شود.

انتهای پیام/