ببه گزارش سرو ابرکوه به نقل از یزد امــــــروز؛ مادریعنی زندگی، یعنی عشق،یعنی مهر، یعنی آن فرشته ای که با اشکت ، اشک میریزد و با خنده هایت می خندد ،یعنی آن فرشته ای که موهایش سپید میشود برای بزرگ کردنت و به تو میگوید ؛ پیر بشی مادر!

مادریعنی غمخوار لحظات غمناکیت و پرستار دوران بیمارت یعنی همان پروانه ای که تا صبح دورت می گردد  وهمان شمعی که قطره قطره آب می شود تا تو مسیرروشنی را گم نکنی و مادر یعنی همه زندگی

مادرجان، اگر يادم مي‌آمد آن زانوان هميشه رنجورت،آن دل هميشه نگرانت، آن چشمان هميشه مضطرب و قد خميده‌ات را، هرگز صدايم را بلند نمي‌كردم.بوسه بر دست پدر واجب است، اما بوسه بر پاي تو واجب‌تر.

هر انساني عطري خاص دارد و توعجيب بوي خدا مي‌دهی.

سرم رانه ظلم میتواند خم کند، نه مرگ ونه ترس اما سرم را برای بوسیدن دستهای پر عاطفه ات خم می کنم تا لبانم را متبرک کنم و با همه وجود معتقدم هرروز روز توست.

مادر عزیزم! هرگز صدای مهربانت را که هر شب برایم لالائی می خواند، فراموش نمی کنم، همان صدای قشنگی که حالا نیز به تمام دلتنگی هایم پاسخ می دهد و آغوش گرم و مهربانت را پناهگاه تمام دلتنگی هایم می کند.

این روزها همه در تلاش و تکاپو هستند تا به هر طریقی شده از مادران و همسران خود تقدیر کنند، هر کس به وسعت دل و درآمد خود؛ از یک شاخه گل گرفته  تا یک جعبه شیرینی ویک بغل ابراز محبت و عشق و شاید خرید زیورآلات. 

حال که به بهانه این ایام خجسته بهانه ای برای قدردانی از مادران ایثار گر وهمسران فداکار فراهم آمده، بدنیست ازمادرانی یاد کنیم که روزگاری ذره ذره سوختند تا فرزندانشان در زیر سایه شان در امان باشند واینک در گوشه آسایشگاه ها چشمانشان در انتظار دیدن همان فرزندان که باید سایه بر سر نحیفشان داشته باشند به در خشک می شود.

و یاد کنیم ازمادران و همسرانی که شاید ساعتی پیش و یا سالیانی قبل از بین ما رفتند تا در این روزها  تنها حسرت وجودشان را حس کرده و به کسانی که این گوهرگران قیمت را در کف دارند غبطه بخوریم وازآنان بخواهیم  قدردان این نعمت بوده که معلوم نیست تا چه مدت چشم و چراغ کاشانه شان باشد.

واقعیت این است که نبودن هایى وجود دارد که هیچ بودنى جبرانشان نمی کند و آدمهایی هستند که هرگز تکرار نمی شوند و تو اینگونه ای مـــــــــــــــادر …

هنوز هم هر جا نامت را میشنوم به لرزه می افتم مــــــــــــادرم ! هر جا مادری را با فرزندش میبینم زیر لب میگویم من هم روزی مــــــــادر داشتم

من هم روزی گرمای وجودش را داشتم .

می دانم که  می دانی  این روزها بیشتر از گذشته به وجودت احتیاج دارم و تو هنوز هم پیش خدا واسطه حل مشکلات من هستی و گواه این ادعایم  اطمینان و آرامشیست که در قلبم دارم.

مادر کاش فقط بودی تاحسرت کودکانی که در آغوش گرم مادر سکنی گزیده اند را نخورم!  ای کاش بودی ومهربانیت را میدیدم.و ای کاش...کاش....کاش

ای پسر، ای دختر؛

فردا نه !چند ساعت بعد هم نه !چند ثانیه دیگر هم نه! همین الان برای مادرت  کاری بکن، اگر زنده است دستش را و اگر به آسمان رفته است  قبرش را، اگر پیشت نیست یادش را، اگر قهری چهره اش را و اگر آشتي هستي پايش را ببوس. 

و اگر به آسمان رفته و در جوار حق آرمیده است  همين الان برايش فاتحه بخون

          تا که بودیم نبودیم کسی...                                                   کشت ما را غم بی هم نفسی!

         تا که رفتیم همه یار شدند                                                     خفته ایم و هم بیدار شدند!

        قدر آیینه بدانیم چو هست..                                                    نه در آن وقت که افتاد و شکست!

هدیه به روح همه‌ي مادران سفر كرده به آسمان، به ویژه مادر خوبی ها حضرت زهرا(سلام الله علیها) صلوات
 

نویسنده : سید جمال حیران