به گزارش سروابرکوه؛ طبیعت همواره تفرجگاه انسانها و مامنی برای کسانی است که از روزمرگی و کار و سختی می گریزند و با دقایقی تنفس در هوای پاک خستگی های روزانه را از روح خود می زدایند.

  علاقه انسانها به طبیعت نیز از همین تازه شدن روح آنها که حتی با نگاه کردن به طبیعت به دست می آید ایجاد شده است .  

با ماشینی شدن زندگی و از بین رفتن طبیعت بکر و دست نخورده و تبدیل شدن آنها به برج ها و آسمانخراشها ،آدمی با احساس کمبود در وجود خویش با ایجاد پارکها و بوستانها سعی کرد،روح سر سبزی را به شهرهای شلوغ و پر از دود باز گرداند.

این روزها زیاد می شنویم که با قطع هر درختی برای ساخت راه و ساختمان و... گروهی معترض و حامی محیط زیست دم به اعتراض می گشایند .اما در این نوشتار از مقوله طبیعت و حمایت از محیط زیست و ... میگذریم و می پردازیم به این که طبیعتی که روح ما را از آلام می زداید مهمترین نقطه عطف برای شناخت خداوند و زیبایی های آفرینش است اما...

قدیم ها که شهر ها کوچکتر بود و طبیعت بیرون آن هنوز با ماشینهای غول پیکر راه سازی دست و پنجه نرم نکرده بود،گاهی بوستانها و پارکهای کوچکی درون شهر ها احداث می شد تا برای آنان که فرصت زیادی برای خروج از شهر ندارند و نیز برای کودکان تفرجگاهی باشد.در این پارکها به وقت اذان که نزدیک می شدی صدای اذان مسجد محله تمام فضا را پر می کرد و آنانی که منتظر لحظه دیدار معبود بودند در حوضچه های کوچک میان بوستان وضو می ساختند و شیرینی نماز اول وقت را از دست نمی دادند .

با بزرگتر شدن شهرها بوستانهای بزرگ و پارکهای پهناور که حالا پناهگاه شهروندان بیشتری که با مشغله ها و مشکلات فراوان زندگی ماشینی فرصت خروج از شهر را نداشتند ،بود احداث شد.ولی انگار فراموش شد که با این گسترش دیگر صدای اذان مسجد محل در میان بوغ های مکرر و صدای ماشینهای همیشه در تکاپو گم می شود و به گوش آنانی که می خواهند علاوه بر روحشان،دلهاشان را نیز با راز و نیاز صیقل دهند،نمی رسد.

انگار رسم پیچیدن عطر اذان ،کهنه شده و صدای فواره های رنگارنگ و صدای موسیقی کودکانه و شاد پارکهای بادی و صدای داد وفریاد کودکان بازیگوش جای آن را گرفته است.

حال آیا نمی توان با احداث نماز خانه ای هرچند کوچک و حتی برگزاری نماز جماعت در بوستانها،بهره گیری از این اوقات استراحت را دوچندان کرد؟

راستی حالا که ماه میهمانی خداست و میهمانان این خوان بزرگ الهی می خواهند در دامان طبیعت،افطار کنند،بهتر نیست حتی اگر مسجد یا نماز خانه ای در بوستانها نیست با کمترین امکانات صدای اذان در این مکانها پخش شود ؟

شبکه اطلاع رسانی دانا