به گزارش سرو ابرکوه به نقل از راه دانا؛ دولت تدبیر و امید در خردادماه سال 92  با شعار اعتدال به روی کارآمد؛ چیزی که از شعار دولت مشخص است و بارها هم در سخنرانی‌های رئیس‌جمهور به آن اشاره‌شده است برخورد مناسب و منطقی با منتقدان است.

اما برخلاف شعارهای دولت و دولت‌مردان، طی دو سال گذشته منتقدان دولت همواره با بی احترامی و توهین‌های رئیس‌جمهور مواجه شده‌اند.

دولت‌مردان دولت یازدهم بارها منتقدان خود را به لقب "لبوفروش"، "بی شناسنامه"،  "سرهنگ"و... تشبیه کرده‌اند که باعث شد تا بسیاری از مردم نسبت به توهین‌های پی‌درپی دولتی‌ها واکنش نشان دهند.

برای مثال محمود سریع القلم، مشاور رئیس‌جمهور در توهینی کم‌سابقه، تربیت مردم ایران را بسیار پایین می‌داند و می‌گوید: خیلی طبیعی است که من غریزی، احساسی و پوپولیستی تربیت بشوم. صداوسیما هم که چقدر به این جریان کمک می‌کند، می‌رود از یک لبوفروش می‌پرسد نظر شما درباره برنامه هسته‌ای چیست؟، این خیلی اثر می‌گذارد

.

یا یک راننده تاکسی که از 5 صبح تا 12 شب باید در این خیابان‌ها بدود تا هزینه 3 بچه دانشجویش را درآورد، سر چهارراه از او می‌پرسند که نظر شما درباره برنامه هسته‌ای و مذاکرات ژنو چیست؟ او چه دانشی دارد که یک واکنش منطقی به این سوال بدهد.

وی با زیر سوال بردن شعور مردم ایران برای آنها حق اظهارنظر در مسائل سیاسی و اجتماعی جامعه را قائل نمی‌شود؛ گویا یک فرد لبوفروش یا راننده تاکسی نمی‌تواند به تحلیل مسائل روز در کشورش بپردازد

.

باید پرسید از نظر سریع القلم دانش چگونه معنا می‌شود؟ آیایک فرد لبوفروش یا راننده تاکسی که پای صندوق‌های رای حاضر می‌شود و رای می‌دهد، فقط حق اظهارنظر دارد؟؛ چگونه است که آن موقع به او نمی‌گویند او دانش کافی ندارد؟

اما این توهین‌ها تنها مخصوص مشاوران و معاونان رئیس دولت یازدهم نیست، حسن روحانی هم‌بارها و بارها با توهین‌های گوناگون, عزت مردم ایران را زیر سوال برده است.

باید به جناب رئیس‌جمهور یادآور شد که عباراتی از قبیل "برید به جهنم"، "بزدل"، "بی شناسنامه"، "بی‌سواد"و... که رئیس‌جمهور برای منتقدان خود از آن استفاده می‌کند نه تنها برخلاف وعده وی در خصوص اعتدال و استقبال از منتقدان در دولت یازدهم است، بلکه این لحن ادبیات شایسته رئیس‌جمهور کشور و کسی که لباس روحانیت بر تن دارد نیست.

صرفاً جهت یادآوری عرض می‌کنیم جناب رئیس‌جمهور، علاوه بر آنکه شما نماینده جمع کثیری از ملت ایران هستید، با بر تن داشتن لباس روحانیت که همان لباس رسول‌الله(ص) است؛ نماینده جامعه بزرگ روحانیون کشور هم هستید؛ رفتار و گفتار شما می‌تواند نماد جامعه‌ای باشد که مردم آن‌ها را به‌عنوان عالمان دینی می‌شناسند و انتظار چنین ادبیاتی و رفتاری را از آنها ندارد.

آقای روحانی! اگر شخصیت مردم ایران برای شما مهم نیست و اصلاً دوست ندارید احترام ملت ایران را نگه‌دارید، لااقل حرمت لباس پیامبر اسلام (ص) را که بر تن دارید نگه‌دارید و با رفتار های خود با منتقدان باعث تغییر نگرش مردم نسبت به روحانیت نشوید.

انتهای پیام/ص