آیت الله سید محمدتقی موسوی اصفهانی در کتاب گران سنگ مکیال المکارم خلاصه آثار و فواید و ویژگی‌هایی را که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتب است، بیان می‌کند و ما هم به جهت این که کتاب مکیال المکارم به امر مطاع ولی عصر علیه السلام نوشته شده و کتابی مبارک و پر خیر است، مطالب آن را ذیلا نقل می‌کنیم.

دعا کننده برای فرج حضرت مشمول برکات زیر می‌شود:

۱ – اطاعت از امر مولایش کرده است، که فرموده‌اند: و بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که فرج شما در آن است. ۲ – این دعا سبب زیاد شدن نعمت ها می شود. ۳ – اظهار محبت قلبی است. ۴ – نشانه انتظار است. ۵- زنده کردن امر ائمه اطهار علیهم السلام است. ۶ – مایه ناراحتی شیطان لعین است. ۷ – اداء قسمتی از حقوق آن حضرت است (که اداء حق هر صاحب حقی واجب ترین امور است.) ۹ – تعظیم خداوند و دین خداوند است. ۱۰ – حضرت صاحب الزمان علیه السلام در حق دعا کننده دعا می کند. ۱۱ – شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او می شود. ۱۲ – شفاعت پیامبر ان شاء الله شامل حال او می شود. ۱۳ – این دعا امتثال امر الهی و طلب فضل و عنایت اوست. ۱۴ – مایه استجابت دعا می شود. ۱۵ – اداء اجر رسالت است. ۱۶ – مایه دفع بلاست. ۱۷ – سبب وسعت روزی است ان شاء الله. ۱۸ – باعث آمرزش گناهان می شود. ۱۹ – دعا کننده مشرف به دیدار آن حضرت در بیداری یا خواب می شود. ۲۰ – در زمان ظهور آن حضرت به دنیا رجعت می کند. ۲۱ – از برادران پیامبر صلی الله علیه و آله خواهد بود. ۲۲ – فرج مولای ما حضرت صاحب الزمان علیه السلام زودتر واقع خواهد شد. ۲۳ – سبب پیروزی از پیغمبر و امامان – صلوات الله علیهم اجمعین – می شود. ۲۴ – وفای به عهد و پیمان الهی است. ۲۵ – آثار نیکی به والدین برای دعا کننده فرج حاصل می گردد. ۲۶- فضیلت رعایت و اداء امانت برایش حاصل می شود. ۲۷ - سبب زیاد شدن اشراف نور امام علیه السلام در دل او می گردد. ۲۸ – دعا برای فرج موجب طولانی شدن عمرش خواهد شد ان شاء الله. ۲۹ – موفق به تعاون در کارهای نیک و تقوا می شود. ۳۰ – به نصرت و یاری خداوند و پیروزی بر دشمنان به کمک خداوند توفیق می یابد. ۳۱ – هدایت می شود به نور قرآن مجید. ۳۲ – نزد اصحاب اعراف معروف می گردد. ۳۳ – به ثواب طلب علم نائل می شود ان شاء الله. ۳۴ – از عقوبت های اخروی ان شاء الله در امان می ماند. ۳۵ – در هنگام مرگ به او مژده می رسد و با او به نرمی رفتار می شود. ۳۶ – این دعای برای فرج، اجابت دعوت خدا و رسول صلی الله علیه و آله است. ۳۷ – با امیرالمومنین علیه السلام محشور و در درجه آن حضرت خواهد بود. ۳۸ – محبوب ترین افراد نزد خداوند می گردد. ۳۹ – عزیزترین و گرامی ترین افراد نزد پیامبر صلی الله علیه و آله می شود. ۴۰ – ان شاء الله از اهل بهشت خواهد بود. ۴۱ – دعای پیامبر صلی الله علیه و آله شامل حالش می گردد. ۴۲ -کردارهای بد او به کردارهای خوب تبدیل می شود. ۴۳ – خداوند در عبادت او را تایید فرماید. ۴۴ – ان شاء الله با این دعا عقوبت از اهل زمین دور می شود. ۴۵ – ثواب کمک به مظلوم را دارد. ۴۶ – ثواب احترام به بزرگتر و تواضع نسبت به او را دارد. ۴۷ – پاداش خونخواهی حضرت سیدالشهدا علیه السلام را دارد. ۴۸ – شایستگی دریافت احادیث ائمه اطهار علیهم السلام را می یابد. ۴۹ – نور او برای دیگران نیز [در روز قیامت] درخشان می گردد. ۵۰ – هفتاد هزار نفر از گنهکاران را شفاعت می کند. ۵۱ – دعای امیرالمومنین علیه السلام روز قیامت شاملش می شود. ۵۲ – بی حساب داخل بهشت می شود. ۵۳ – از تشنگی قیامت در امان می ماند. ۵۴ – در بهشت جاودان خواهد بود. ۵۵ – مایه خراش روی ابلیس و مجروح شدن دل اوست. ۵۶ – روز قیامت هدیه های ویژه ای دریافت می دارد. ۵۷ – خداوند عز و جل از خدمتکاران بهشت نصیبش می فرماید. ۵۸ - در سایه گسترده خداوند قرار می گیرد و رحمت بر او نازل می شود مادامی که مشغول آن دعا باشد. ۵۹ – پاداش نصیحت مومن را دارد. ۶۰ – مجلسی که در آن برای حضرت قائم – عجل الله تعالی فرجه – دعا شود، محل حضور فرشتگان گردد. ۶۱ – دعا کننده مورد مباهات خداوند قرار می گیرد. ۶۲- فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند. ۶۳ – از نیکان مردم محسوب می گردد. ۶۴ – این دعا اطاعت از اولیای امر است که خداوند اطاعتشان را واجب کرده است. ۶۵ – مایه خرسندی خدای عز و جل می شود. ۶۶ – مایه خشنودی پیامبر می گردد. ۶۷ – این دعا خوشایندترین اعمال نزد خداوند است. ۶۸ – دعاگوی فرج حضرتش از کسانی خواهد بود که خداوند در بهشت به او حکومت دهد ان شاء الله تعالی. ۶۹ – حساب او آسان می گردد. ۷۰ – این دعا برای او در عالم برزخ انیس و مونس مهربانی خواهد بود. ۷۱ – بهترین اعمال است. ۷۲ – باعث دوری غم ها می شود. ۷۳ – دعای هنگام غیبت بهتر از دعای هنگام ظهور است. ۷۴ – فرشتگان درباره دعا کننده دعا می کنند. ۷۵ – دعای حضرت سیدالساجدین علیه السلام – که نکات و فواید متعددی دارد – شامل حالش می شود. ۷۶ – این دعا تمسک به ثقلین (کتاب و عترت) است. ۷۷ – چنگ زدن به ریسمان الهی است. ۷۸ - سبب کامل شدن ایمان است. ۷۹ – مانند ثواب همه بندگان به او می رسد. ۸۰ – این دعا برای فرج از تعظیم شعائر خداوند است. ۸۱ – گوینده این دعا ثواب کسی را دارد که با پیامبر صلی الله علیه و آله شهید شده باشد. ۸۲- ثواب کسی دارد که در زیر پرچم حضرت قائم شهید شده باشد. ۸۳ – ثواب احسان به حضرت صاحب الزمان علیه السلام را دارد. ۸۴ – دعا ثواب گرامی داشتن عالم را دارد. ۸۵ – پاداش گرامی داشتن شخص کریم را دارد. ۸۶ – دعا کننده در میان گروه ائمه اطهار علیهم السلام محشور می شود. ۸۷ – درجات او در بهشت بالا می رود. ۸۸ – از بدی حساب در روز قیامت در امان می ماند. ۸۹ – در روز قیامت به بالاترین درجات شهدا نائل می گردد. ۹۰ – به شفاعت حضرت زهرا سلام الله علیها رستگار می گردد. جای تاسف است که شخصی از دعا برای فرج آن امام غافل مانده و از این ثواب بسیار که بر دعای آن حضرت مترتب است، محروم بماند . همگی در شب نیمه شعبان ساعت ۲۳ دست نیاز به سوی بی نیاز هستی بلند کرده و برای آن عزیز غایب از نظر دعا می‌کنیم   کدام نایب خاص امام زمان(عج) ایرانی بود؟  در میان نایبان چهارگانه امام زمان(عج) که نیابت خاص ان حضرت در زمان غیبت صغری را داشتند، نام یک ایرانی هم به چشم می خورد.  «ما او  را می‌شناسیم، خداوند تمام خوبی‌ها و خوشنودی‌های خویش را به وی بشناساند و او را با عنایت خود خرسند گرداند، از نامه او آگاه شدیم و در مسؤولیت محوله به وی اطمینان داریم، او در نزد ما دارای مقامی است که موجب شادی وی خواهد شد، خداوند احسان خود را نسبت به وی زیاد گرداند…» این، متن نامه ای است که امام زمان(عج)در تایید نیابت خاص سومین نایب شان نوشته اند. نایب خاصی که ملیتی ایرانی داشت:«ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی». نایب خاص قمی امام زمان حسین بن روح از خاندان ایرانی نژاد، به نام «آل نوبخت» بود. جد بزرگ این خانواده یعنی «نوبخت» از بزرگترین ستاره شناسان زمان خود بود. او که از آئین زرتشت پیروی می کرد در زمان خلافت منصور خلیفه دوّم عباسی (۱۵۸ ـ ۱۳۶ ق.) مسلمان شد و سپس با ورود به دربار بنی عباس، در گسترش علوم و تمدّن اسلامی خدمات چشمگیری از خود نشان داد. فرزندان و نوادگان نوبخت در عصرهای مختلف به ترتیب از مترجمان چیره دست زبان فارسی به عربی و از ستاره شناسان، راویان، متکلّمان، فیلسوفان، فقیهان و شعرای سرشناس بوده اند و حتّی برخی از آنان به مسؤولیتهای مهم حکومتی نیز دست یافته اند. گرچه خود نوبخت پس از مسلمان شدن در مذهب خلفای بغداد، یعنی مذهب اهل سنت بود. اما بعدها همه نوبختیان شیعه شدند و از جمله جزو شیفتگان و یاران خاص اهل بیت(علیهم السلام) شدند. «ابوالقاسم حسین به روح» هم از جمله نوبختی ها بود. می گویند او به لهجهٔ اهالی آبه (از روستاهای شهرستان ساوه) صحبت می کرد . طوری که در بعضی منابع از حسین بن روح نوبختی را با لقب آوی (آوه یا آبه) هم یاد شده است. شیخ صدوق هم او را از اهالی آوه می دانست. او از نزدیکان مورد اعتماد محمد بن عثمان (دوّمین نایب خاص) بود و رابط بین او، عثمان بن سعید و شیعیان بود که در سال ۳۰۵ هجری قمری، با وصیت دومین نائب خاص امام زمان (محمد به عثمان) و با رحلت وی، به عنوان سومین نایب ویژخ امام زمان(عج) منصوب شد و دستخط مبارک امام زمان(عج) در تایید این انتصاب را دریافت کرد. نماینده ای ویژه، مورد اعماد همه شخصیت جامع حسین بن روح چنان بود که انتصاب وی برای نیابت امام زمان(عج) بی درنگ مورد توجه و استقبال دست اندرکاران دستکاه نیابت و علمای سرشناس و صاحب نفوذ در مناطق مختلف قرار گرفت و در نهایت این فقیه فرزانه توانست دوران حساس و بحرانی این مقطع را به خوبی پشت سر بگذارد.حتّی فقهای بزرگ شهر قم که در آن ایام از قدرت و منزلت خاصی برخوردار بودند، با این حال در نهایت بردباری و اشتیاق، از دستورات وی پیروی کردند؛ از جمله  علی بن بابویه، پدر شیخ صدوق (از فقهای پر نفوذ شهر قم) در این هنگام جهت دیدار با نایب سوّم، به شهر بغداد سفر می کند، چند روزی در محضر حسین بن روح مانده، مسائلی را عنوان کرده و پاسخش را گرفت و سپس به شهر  قم بازگشت. به گفتهٔ شیخ طوسی شروع نیابت نوبختی به سال ۳۰۶ هجری/ ۹۱۷ میلادی بود. او توقیعاتی را منتسب به امام زمان ارائه می‌کرد و به پرسش‌های علمای قم پاسخ می‌داد. چنین به نظر می‌رسد که حسین بن روح نوبختی بیش از نواب پیشین نزد شیعیان هم عصرش شناخته شده بود. حسین بن روح توانست به عنوان تنها نائب زمان خود توسط شیعیان پذیرفته شود و خاندان نوبختی تأثیر غالبی بر جامعه شیعیان و علما داشتند. حسین بن روح همچنین کوشید تا غیبت را علاوه بر توجیه براساس حدیث با رویکردی عقلی نیز توجیه نماید. حسین بن روح علاوه بر آنکه در میان شیعیان بغداد از موقعیت اجتماعی خوبی بهره مند بود، در میان دستگاه خلافت عباسی بخصوص آل فرات نیز از نفوذ و احترام قابل ملاحظه‌ای برخوردار بود. «حسین‌بن روح» دارای برتری‌های فراوانی بود، مهم‌ترین صفت وی رازداری بود؛ به طوری که «ابوسهل نوبختی» درباره او گفته است: «ابوالقاسم، اگر امام را زیر دامن خود پنهان داشته باشد و بدنش را با قیچی قطعه قطعه کنند تا او را نشان دهد، هرگز چنین نخواهد کرد.» او همچنین با وجود این که خلفا را غاصب حکومتی می‌دانست که صاحبان اصلی آن، یعنی ائمه (ع) را با زهر یا شمشیر کشته بودند، سیاست تقیه را دنبال می‌کرد، وی حتی در جلسه مناظره، با پیش گرفتن تقیه در مقابل اهل سنت، توانست خود را از معرض ظن نجات دهد، در این جلسه مناظره یکی از دوستانش با جواب او، خنده‌اش گرفته بود، پنهانی سرزنش کرد، دوستش در جواب گفت: «شنیدن این سخن از نماینده امام تعجب‌آور است و موجب خنده می‌شود»، حسین بن روح او را تهدید کرد که اگر بار دیگر این سخن را بگوید با او قطع رابطه خواهد کرد. ۲۱ سال نیابت خاص حسین بن روح سرانجام در ۱۸ شعبان سال۳۲۶ هجری قمری، پس از ۲۱ سال نیابت خاص امام زمان از دنیا رفت. اما از آنجا که هنوز سه سال از دوران غیبت صغری باقی مانده بود، ضرورت داشت برای ادامه ریاست و تکمیل این دوره سرنوشت ساز، یک فقیه و شخصیت توانمند دیگر به جای او منصوب شود. از این رو، حسین بن روح چند روز قبل از رحلت، به دستور امام عصر(عج)، مسؤولیت دستگاه نیابت را به نایب چهارم، علی بن محمد سَمری سپرد. شیعیان عراق، پس از تشییع باشکوه پیکر وی، او را در محله نوبختیه، جنب راست ضلع شرقی بازار «عطاران» به خاک سپردند. اجایی که الان به نام محله «رصّافه» در شرق بغداد و در منطقه مرکزی و در میان بازار قرار دارد و به «مقام حسین بن روح» مشهور است. خاندان نوبختی از جمله خاندان های عالم و نامدار عصر خود بودند و شاعران، دانشمندان و اصحاب خاص معصومان(ع) از میان انان بوده است. از جمله : ابوسهل بن نوبخت، ستاره شناس. ابوسهل فضل بن نوبخت، فیلسوف و متکلّم. ابواسحاق بن اسحاق بن ابی سهل، متکلّم و صاحب کتاب «الیاقوت». ابوسهل اسماعیل بن علی، از اصحاب امام هادی و امام عسکری(علیهما السلام) ابومحمد حسن بن موسی نوبختی، رجال شناس وصاحب کتاب «فرق الشیعه». حسن بن سهل نوبختی، منجم مشهور. ابو عبدالله احمد بن عبدالله نوبختی، شاعر