به گزارش خبرنگار میبدخبر: این روزها بازدید از مرکز ژنتیک میبد توسط گروه های خاصی صورت می گیرد و اغلب طیف مسئولین کشوری که از این مرکز بازدید می کنند از مجهز بودن این مرکز متحیر می مانند. با خانم دکتر نیلو رفیعی معاون پیشگیری از معلولیت سازمان بهزیستی کشور گفتگویی را انجام داده ایم که در زیر می خوانید: ارزیابی تان از مرکز ژنتیک میبد چیست؟ به نظرم خیلی پیشرفته و خوب است و برای منطقه جنوب و جنوب شرق کشور که قرار است اینها را پوشش بدهد مناسب است. با توجه به پتانسیل هایی که این مرکز دارد مسئولین ژنتیک میبد قصد رفتن به سوی ایجاد پژوهشکده را دارند نظر شما چیست؟ ببینید سازمان بهزیستی جزء سازمان های اجرایی است که نمی تواند درخواست پژوهشکده را بدهد، اما هر رایزنی را که لازم باشد انجام می دهیم که این اتفاق بیتفد. چرا که ما اولین سازمانی بودیم که از 20 سال قبل وارد حیطه مشاوره ژنتیک شدیم. قبل از اینکه اصلاً هیچ جای دیگری وارد این بحث بشود و دلیلش هم این است که ما با معلولین سروکار داشتیم و درد معلولین را متوجه می شویم. چرا که ما با آنها ارتباط داریم. برای همین بهزیستی در این فکر است که چه کارهایی باید بکنیم که اصلاً معلولی بوجود نیاید. گ یکی از راههای خیلی مهم پیشگیری از بروز معلولیت ها مشاوره ژنتیک است. چون 50% ناشنوایی ها، نابینایی ها و.... به دلیل ژنتیک است. بنابراین چون اینکار را انجام داده ایم احساس می کنیم که دانش خیلی خوبی در سازمان بهزیستی وجود دارد که 20 سال گذشته بواسطه فعالیتهایش در این زمینه بدست آورده است و همینطور افراد مجربی که در این زمینه فعالیت کرده اند. بنابراین ما هرگونه رایزنی را انجام می دهیم تا این اتفاق بیفتد چرا که ما به یک جایگاه علمی و پژوهشی در کنار فعالیت های مان احتیاج داریم. خانم دکتر بیشترین معلولیت ها در کشور ما شامل چه معلولیت هایی است؟ ما آماری که داریم از حوزه توانبخشی مان است و آمار تمام معلولین کشور نیست فقط کسانی است که به مراکز بهزیستی مراجعه کرده اند، بعضی از معلولین هم وجود دارند که به سازمان بهزیستی مراجعه نمی کنند. اما براساس آمار و اطلاعاتی که ما داریم ناشنوایی، نابینایی و عقب ماندگی ذهنی شایع ترین معلولیت ها هستند. در بحث معلولیت های اکتسابی هم مسائل حرکتی وجود دارد. خانم دکتر بهترین کار برای کاهش معلولیت ها از نظر شما که متخصص هستید چیست؟ پیشگیری همیشه بهتر از درمان است، منتها پیشگیری هم چند مرحله دارد ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم که با ایجاد یک مرکز پیشرفته و مجهز شاهد کاهش معلولیت ها باشیم. باید یک گام قبل تر از آن را مورد توجه قرار بدهیم و آن ارتقاء آگاهی مردم است؛ یعنی اگر مردم آگاه نباشند و ندانند که می توانند از این امکانات برای پیشگیری استفاده کنند، شما چنانچه بهترین امکانات و تجهیزات هم داشته باشید کمکی به کاهش معلولیت ها نمی کند. گام اول همراه کردن خود مردم است و آن هم احتیاج به آگاه سازی دارد. ما اول باید آگاه سازی کنیم اطلاع رسانی کنیم و خود مردم را وارد حیطه ی پیشگیری کنیم که به آن پیشگیری  ارتقائی می گویند؛ یعنی ارتقاء سطح آگاهی های مردم مرحله بعد آن این است که دانش مربوط به آن را وارد کنیم، تولید کنیم، و تجهیزات آن را آماده کنیم که به این پیشگیری سطح یک یا اولیه می گویند البته تمام آن هم مشاوره ژنتیک نیست. یک جاهایی هم ما مجبوریم که غربالگری کنیم که به آن پیشگیری سطح 2 می گویند. بخصوص ناشنوایی که ما بایستی تمام بچه ها را معاینه کنیم و اگر مشکلی دارند مداخله کنیم. بنابراین پیشگیری چندین مرحله دارد که هر مرحله ای اهمیّت خاص خودش را دارد ولی ما بیشترین اهمیّت را به بحث آگاه سازی می دهیم.