Skip to Content


پیام آیت الله اعرافی به جشنواره فرهنگی تبلیغی طوبی


رئیس جامعةالمصطفی، به مناسبت آغاز فعالیت پنجمین جشنواره فرهنگی تبلیغی طوبی، پیامی صادر نمود. به گزارش میبد آدینه به نقل از مرکز خبر و اطلاع رسانی جامعة المصطفی، متن پیام آیت الله اعرافی به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین الذین یبلغون رسالات الله و یخشونه و لا یخشون أحدا الّا الله و کفی بالله حسیبا (احزاب، آیه 39) هنر تبلیغ در عرصه جهانی با ابزار رسانه به یک معنا دعوت مردم به غیر از سخن گفتن است؛ زیرا حضور فیزیکی در همه جهان شدنی نیست. با این همه تبلیغ چهره به چهره در فضای مجازی ممکن و شدنی است. این فضای تناقض نمایی که ما در آن زندگی می­کنیم می­طلبد تا شیوه­های جدید تبلیغ را بیازماییم و شاخه­های «شجره طوبی» را در «شبکه جهانی» بگسترانیم تا هر کسی به هر شکلی می­پسندد، حق را در مظاهر گوناگون تجلیاتش بچشد، ببیند، بشنود، درک و فهم کند و ارتباط برقرار کند. ما اگر بخواهیم «بلاغ مبین» داشته باشیم، می­بایست «هنر تبلیغ» و «تبلیغ هنری» را نیز بشناسیم تا با گذر از «هنر هشتم» در «وادی طور» در ایمن اصحاب میمنه قرار گیریم و از مرز نور بگذریم و رقص نور را در فراتر از سینما در فضای اینترنت در اشکال تجلیات «چند رسانه­ای» همزمان تجربه کنیم و طرح و ابتکاری نو در «ابلاغ رسالات الله» در اندازیم. امروز با هنر کسی است که با هنرش چوپان بیگانه و گریزان از خدا را با معبودش آشتی دهد و گامی در اصلاح ایمان و عملش بردارد. این جاست که باید همه دانش­های گوناگون از روان شناختی، مردم شناختی، فقه و فلسفه را به خدمت تبلیغ درآورد تا همه گرایش­ها، ذائقه­ها را به سمت خود کشانیم و با شهد شیرین و گوارا، اهل حیرت را به معارف تجلیاتش مجذوب خود سازیم و تماشاگران، بینندگان، سالکان، خواستاران و گریزان تشنه کام را به سوی اهل الله کشانیم و از قطره­ای از آب حیات و شراب طهور قرآن مصطفی(ص) در کام ایشان ریزانیم. فرصت جشنواره طوبی،‌ آمادگاه آمیزگی عقل و عاطفه، عشق و خرد در جانهای شیشه­ای لطافت انسانی است، تا هر کسی به هر هنری که دارد، شهد را به رنگ آمیزد و آب را در برگ ریزد و آتش را به کام در آورد و جان را به شور و شین مدهوش مجذوب کند. پس اگر دنیا، مقام کثرت تجلیات آن یگانه است، توحید را می­بایست در پس هر آیتی از آیات درخت طوبی به نظاره نشست و از هر شاخه­ای از شاخه­های هنر، تجلیات الهی را به بصیرت دیدگان رساند و در این رسالت دمی درنگ روا نداشت. هشدار که رسالت رسانه در جهان امروز این نیست که تنها از واقعیت­ها حکایتی بی صدق و با صدق کند، بلکه هنر رسانه آن است که در پس واقعیت نمایی، حقیقت راه را بنمایاند. هنر برای هنر بی معنا و بی­مفهوم است و هنر را هدفی است که باید آن را شناخت. اگر محتوای هنر شناخته نشود، هر شکل هنری بیهوده و پوچ و بی ارزش است و وقتی که هر هنری با محتوای حق آمیخته شود آن گاه است که اوج هنر است. پس از منظر قرآن، هر هنری، رسانه­ای است و هر رسانه­ای افزون بر واقعیت نمایی آن چه هست، بی کم و کاست،‌ باید واقعیت ساز حقیقتی باشد که در «واقعیت امروزین»، آن حقیقتش نهان شده و «حق ثابت»ش را به فریب سامری بطلان «خوار گوساله­ای زرین» فروخته­اند. این گونه است که واقعیت دروغین، معبود شده و حقیقت گم.رسالت هنر و هنر رسالت آن است که حق را آشکار کند و جامه واقعیت بر تن حقیقت کند و جامه را به حقیقت بیاراید. پس رسانه می­بایست حقیقتی را «تن پوش واقعیت» بخشد و رخت بر قامت خیالش کند؛ چراکه واقعیتی دروغین  و فریبی بزرگین آن را پوشانیده و جایی برای جلوه­گیری تجلیاتش نگذاشته است. هنر برخاسته از درخت طوبی المصطفی آن است که «واقعیت بین و حقیقت گرا» در مقام «ساخت واقعیت برخاسته از حقیقت» برخیزد و رسالات الهی را در «ابلاغ حقیقت» و «قیام حقیقت به واقعیت» به انجام رساند و توده­های مردم را با آشنایی «کتاب الله و عترت الله»، به معیار و میزان «حق سنج» رساند که در سایه ساز آن بتوان حق را در علی(ع) و علی(ع) را در حق دید و قیام به عدالت علوی را در گستره جهانی با رهبری مهدی علی(عج) بعثتی مردمان و تجربه امروزین جهان نماید. بی­گمان رسانه در هر قالبی از شعر، نظم، نثر و نقش، در طول تاریخ مقدس بود و حرمتی عظیم داشت. خداوند مصور در مقام تصویرگری، بهترین صورت را در نظام هستی برای انسان می­آفریند و بر صورت گری خود آفرین و مبارک باد می­گوید و آن گاه او را مصداق تمام تجلیات صفات و اسمایش می­خواند تا به عنوان خلیفه صورت گری را در همه اشکالش از «ن والقلم و مایسطرون» تا ربوبیت تصرفی در کلمات وجودی­اش را تجربه نماید. پس هر سطری که بر مسطر کائنات از بحر عظیم هفت دریا از قلم توانای «مظهر الله» و «خلیفه الله» رقم می­خورد، ابلیس را خشم می­آید و خدایش را فخر. امروز سطور هستی را «شاخه­های طوبی المصطفی» است که ترسیم می­کند و تصرفات شما در این آمادگاه «جشن طوبی»، جلوه­ای از بیوت نوری است که رفعت مکانت قرب آن به خدای «منور النور»، جهان تاب و جهان آفرین است. تعلیم و تربیت المصطفی، مبتنی بر تجلیات آیات الله و اظهار و اعراب مکنونات و افعال قوای مخفیات است. المصطفی مفتخر است تا فرصتی فراهم آید تا هر کسی «علی قلب صفتی» تجلی گاه الله شود؛ زیرا در هر صفتی همه صفات نهان است و بروز و اظهار یکی فرصنی برای همه صفات. اگر کسی به صفت صورت گری تجلی یافت، صفات دیگرش پشتوانه­ این تجلی است؛ چراکه عینیت در صفات الهی را خلیفه الله مظهر است. تلاش هر یک از شما برای بروز صفتی چون شعر، نقش، سطر و قول همانند میوه­های گوناگون درخت طوبی است که همه از یک درخت شگرف به معجزه و کرامت بر می­آید؛ چرا که «عباراتنا شتی و حسنک واحد/ وکل الی ذاک الجمال یشیر». والسلام علیکم و رحمة الله   علیرضا اعرافی

رئیس جامعةالمصطفی، به مناسبت آغاز فعالیت پنجمین جشنواره فرهنگی تبلیغی طوبی، پیامی صادر نمود.

به گزارش میبد آدینه به نقل از مرکز خبر و اطلاع رسانی جامعة المصطفی، متن پیام آیت الله اعرافی به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

الذین یبلغون رسالات الله و یخشونه و لا یخشون أحدا الّا الله و کفی بالله حسیبا (احزاب، آیه 39)

هنر تبلیغ در عرصه جهانی با ابزار رسانه به یک معنا دعوت مردم به غیر از سخن گفتن است؛ زیرا حضور فیزیکی در همه جهان شدنی نیست. با این همه تبلیغ چهره به چهره در فضای مجازی ممکن و شدنی است. این فضای تناقض نمایی که ما در آن زندگی می­کنیم می­طلبد تا شیوه­های جدید تبلیغ را بیازماییم و شاخه­های «شجره طوبی» را در «شبکه جهانی» بگسترانیم تا هر کسی به هر شکلی می­پسندد، حق را در مظاهر گوناگون تجلیاتش بچشد، ببیند، بشنود، درک و فهم کند و ارتباط برقرار کند.

ما اگر بخواهیم «بلاغ مبین» داشته باشیم، می­بایست «هنر تبلیغ» و «تبلیغ هنری» را نیز بشناسیم تا با گذر از «هنر هشتم» در «وادی طور» در ایمن اصحاب میمنه قرار گیریم و از مرز نور بگذریم و رقص نور را در فراتر از سینما در فضای اینترنت در اشکال تجلیات «چند رسانه­ای» همزمان تجربه کنیم و طرح و ابتکاری نو در «ابلاغ رسالات الله» در اندازیم.

امروز با هنر کسی است که با هنرش چوپان بیگانه و گریزان از خدا را با معبودش آشتی دهد و گامی در اصلاح ایمان و عملش بردارد. این جاست که باید همه دانش­های گوناگون از روان شناختی، مردم شناختی، فقه و فلسفه را به خدمت تبلیغ درآورد تا همه گرایش­ها، ذائقه­ها را به سمت خود کشانیم و با شهد شیرین و گوارا، اهل حیرت را به معارف تجلیاتش مجذوب خود سازیم و تماشاگران، بینندگان، سالکان، خواستاران و گریزان تشنه کام را به سوی اهل الله کشانیم و از قطره­ای از آب حیات و شراب طهور قرآن مصطفی(ص) در کام ایشان ریزانیم.

فرصت جشنواره طوبی،‌ آمادگاه آمیزگی عقل و عاطفه، عشق و خرد در جانهای شیشه­ای لطافت انسانی است، تا هر کسی به هر هنری که دارد، شهد را به رنگ آمیزد و آب را در برگ ریزد و آتش را به کام در آورد و جان را به شور و شین مدهوش مجذوب کند.

پس اگر دنیا، مقام کثرت تجلیات آن یگانه است، توحید را می­بایست در پس هر آیتی از آیات درخت طوبی به نظاره نشست و از هر شاخه­ای از شاخه­های هنر، تجلیات الهی را به بصیرت دیدگان رساند و در این رسالت دمی درنگ روا نداشت.

هشدار که رسالت رسانه در جهان امروز این نیست که تنها از واقعیت­ها حکایتی بی صدق و با صدق کند، بلکه هنر رسانه آن است که در پس واقعیت نمایی، حقیقت راه را بنمایاند. هنر برای هنر بی معنا و بی­مفهوم است و هنر را هدفی است که باید آن را شناخت. اگر محتوای هنر شناخته نشود، هر شکل هنری بیهوده و پوچ و بی ارزش است و وقتی که هر هنری با محتوای حق آمیخته شود آن گاه است که اوج هنر است. پس از منظر قرآن، هر هنری، رسانه­ای است و هر رسانه­ای افزون بر واقعیت نمایی آن چه هست، بی کم و کاست،‌ باید واقعیت ساز حقیقتی باشد که در «واقعیت امروزین»، آن حقیقتش نهان شده و «حق ثابت»ش را به فریب سامری بطلان «خوار گوساله­ای زرین» فروخته­اند. این گونه است که واقعیت دروغین، معبود شده و حقیقت گم.رسالت هنر و هنر رسالت آن است که حق را آشکار کند و جامه واقعیت بر تن حقیقت کند و جامه را به حقیقت بیاراید.

پس رسانه می­بایست حقیقتی را «تن پوش واقعیت» بخشد و رخت بر قامت خیالش کند؛ چراکه واقعیتی دروغین  و فریبی بزرگین آن را پوشانیده و جایی برای جلوه­گیری تجلیاتش نگذاشته است. هنر برخاسته از درخت طوبی المصطفی آن است که «واقعیت بین و حقیقت گرا» در مقام «ساخت واقعیت برخاسته از حقیقت» برخیزد و رسالات الهی را در «ابلاغ حقیقت» و «قیام حقیقت به واقعیت» به انجام رساند و توده­های مردم را با آشنایی «کتاب الله و عترت الله»، به معیار و میزان «حق سنج» رساند که در سایه ساز آن بتوان حق را در علی(ع) و علی(ع) را در حق دید و قیام به عدالت علوی را در گستره جهانی با رهبری مهدی علی(عج) بعثتی مردمان و تجربه امروزین جهان نماید.

بی­گمان رسانه در هر قالبی از شعر، نظم، نثر و نقش، در طول تاریخ مقدس بود و حرمتی عظیم داشت. خداوند مصور در مقام تصویرگری، بهترین صورت را در نظام هستی برای انسان می­آفریند و بر صورت گری خود آفرین و مبارک باد می­گوید و آن گاه او را مصداق تمام تجلیات صفات و اسمایش می­خواند تا به عنوان خلیفه صورت گری را در همه اشکالش از «ن والقلم و مایسطرون» تا ربوبیت تصرفی در کلمات وجودی­اش را تجربه نماید. پس هر سطری که بر مسطر کائنات از بحر عظیم هفت دریا از قلم توانای «مظهر الله» و «خلیفه الله» رقم می­خورد، ابلیس را خشم می­آید و خدایش را فخر. امروز سطور هستی را «شاخه­های طوبی المصطفی» است که ترسیم می­کند و تصرفات شما در این آمادگاه «جشن طوبی»، جلوه­ای از بیوت نوری است که رفعت مکانت قرب آن به خدای «منور النور»، جهان تاب و جهان آفرین است.

تعلیم و تربیت المصطفی، مبتنی بر تجلیات آیات الله و اظهار و اعراب مکنونات و افعال قوای مخفیات است. المصطفی مفتخر است تا فرصتی فراهم آید تا هر کسی «علی قلب صفتی» تجلی گاه الله شود؛ زیرا در هر صفتی همه صفات نهان است و بروز و اظهار یکی فرصنی برای همه صفات. اگر کسی به صفت صورت گری تجلی یافت، صفات دیگرش پشتوانه­ این تجلی است؛ چراکه عینیت در صفات الهی را خلیفه الله مظهر است.

تلاش هر یک از شما برای بروز صفتی چون شعر، نقش، سطر و قول همانند میوه­های گوناگون درخت طوبی است که همه از یک درخت شگرف به معجزه و کرامت بر می­آید؛ چرا که «عباراتنا شتی و حسنک واحد/ وکل الی ذاک الجمال یشیر».

والسلام علیکم و رحمة الله

 علیرضا اعرافی




رای شما
میانگین (0 آرا)
The average rating is 0.0 stars out of 5.