نگرانی های یک شهروند میبدی در حوزه میراث فرهنگی
به گزارش میبدخبر: در پی تخریب قسمتی از بافت تاریخی محمود آباد یکی از مخاطبین میبدخبر متنی را برایمان فکس کرده است که در زیر می خوانید:
بزرگان گفته اند اگر می خواهی ملتی را از پا بیندازی اول هویتش را از او بگیر. شهر ما هویت ماست و آنچه از نسل های گذشته به یادگار مانده به یک نفر و یک گروه خاص تعلق ندارد. به منزله ی ثروت ملی است و همه باید از آن بهره مند شوند. اندوخته و ثروتی است که گذشتگان به امانت دست ما سپرده اند با این امید که همراه با حفظ و پربارتر ساختن آن به نسل آینده بسپاریم.
اما سال هاست که عده ای بی هویت و ناآشنا به ارزش های مادی و معنوی میراث های فرهنگی با تشبث به نام مقدسات و بازی با اعتقادات مردم و حتی به قیمت به ریشخند گرفتن قانون به جان این آثار افتاده اند و دور از چشم مردم و نهادهای مسئول با یورش ناگهانی این آثار را روی زمین محو می سازند. چون متأسفانه کمتر ارگان و نهادی کسی را به سبب این تجاوز و هتک حرمت پی گرد قانونی می کند سود جویان و فرصت طلبان هر روز جری تر شده و اشخاص مجهول الهویه ی تازه نفسی را به میدان می فرستند.
همه کس می داند که یورشگران هرگز نیت خیری ندارند و بدون تردید در پی سود شخصی یا با تمسک به مقدسات مردم و وسیله قرار دادن آن به دنبال کسب وجاهت و منزلت اجتماعی هستند و گرنه به راستی اگر غیر از این بود ساز و کارهای مناسب تری هم برای رسیدن به هدف های اعلام شده وجود داشت. می توانستند و می توانند بدون آسیب رساندن و نابود کردن آثار ارزشمند فرهنگی- تاریخی با تغییر کاربری بناهای موجود به خواسته ی خود دست یابند.
بسیاری از خانه هایی که برای مقاصد خاص قربانی می شوند روزگاری محل و پایگاه برگزاری مناسک و مراسم مذهبی و برقراری مجالس روضه خوانی بوده است. پس ظرفیت حفظ چنین نقشی را دارد. تجربه نشان داده که نمونه های بازسازی شده به گرمی از طرف مردم مورد استقبال قرار می گیرد برگزاری هر نوع مراسمی در فضاهای سنتی ابعاد معنوی وسیع تری دارد.
دریغ از چنین موهبتی و بافت تاریخی بی مانندی که میبد دارد و زمینه و پتانسیل کارآمدی برای کسب درآمد و اشتغال زایی است این چنین به باد یغما بدهیم و نفرین نسل های حال و آینده را به جان بخریم.
ما از کلیه ی مسئولین دلسوز و نهادها و ارگان ها و مدیران شهری تقاضا داریم در مرحله ی اول خاطیان و متجاوزین را به مکافات اعمال خود برسانند و در مرحله ی دوم برای عبرت دیگران حق بهره برداری از ویرانه های این آثار را به آن جا ندهند یا دست کم آنان را ملزم کنند با نظارت اداره ی میراث فرهنگی هر نوع ساخت و سازی را متناسب با شکل اولیه ی آن بنا کنند.
م.ج