روز آتش نشانی، تنها بهانه ای برای تقدیر از تمامی آنهایی است که ساعتشان را با سرنوشت مردمان شهرشان کوک می کنند، تا از خطرات و حوادث به وجود آمده بکاهند. به این بهانه سری زدیم به آتش نشانی میبد. هم برای عرض تبریک به مناسبت روز آتش نشان  و هم  گفتگویی با مسئول آتش نشانی میبد داشته باشیم. آنچه می خوانید ماحصل این گفتگو است : لطفاً خودتان را معرفی کنید؟ محمود دهقانی میبدی مسئول آتش نشانی شهرستان میبد هستم. چه مدت است که در آتش نشانی مشغول به کار هستید؟ 29 سال در شهرداری بودم و پست های مختلفی داشتم و حدود 13 سال مسئول آتش نشانی بودم، 9 ماه مجدداً مسئول شدم و در این بین مسئول خدمات شهری بودم. چطور شد که این شغل را انتخاب کردید؟ آیا هیجان را دوست دارید؟ بله، هیجان را دوست داشتم. روزی که حکمم را می زدند دوست داشتم مسئول آتش نشان شوم در حدی به این شغل علاقه داشتم که خارج از وقت به نیروهای آتش نشانی کمک می کردم. آتش نشانی از چه سالی تاسیس شد؟ ابتدا آتش نشانی زیر نظر شهرداری و تنها یک دستگاه ماشین داشت، از سال 64 از شهرداری جدا و ساختمان جدیدش احداث شد. در حال حاضر آتش نشانی میبد چند نیرو دارد؟ درحال حاضر آتش نشانی 3 ایستگاه دارد که در ایستگاه مرکزی 12 نیرو، در ایستگاه شماره2، 7 نیرو و در ایستگاه شماره 3 که واقع در شهرک صنعتی است 8 نیرو مشغول به کار هستند. به نظر شما آیا این تعداد نیرو برای آتش نشانی میبد کافی است؟ خیر، ما با کمبود نیرو مواجه هستیم به عنوان مثال ما در شهرک صنعتی با این تعداد زیاد کارگاه و کارخانه، در هر شیفت فقط 2 نیرو داریم که این تعداد برای این حجم کار کم است و امیدواریم که بتوانیم نیروی بیشتری جذب کنیم. آقای دهقانی آیا ایستگاه جدید در دست احداث دارید؟ بله، احتمالاً یک ایستگاه در محدوده میدان گل ها دایر خواهد شد. آمادگی بدنی نیروهای آتش نشانی تا چه اندازه باید باشد؟ آمادگی بدنی نیروها باید در حدی باشد که در هرلحظه که آژیر خطر به صدا درآمد بتوانند بهترین عملکرد را در برخورد با حادثه ی رخ داده، انجام دهند. آیا مزاحم تلفنی دارید؟ اوایل خیلی مزاحم تلفنی داشتیم حتی در بعضی از موارد نیروها به محلِ اعلام شده، اعزام می شدند ولی متاسفانه با عدم حادثه مواجه می شدند، اما اکنون بدلیل ضبط تلفن ها و شناسایی شماره های تماس، مزاحمت های تلفنی زیادی نداریم. ایستگاه های شما از نظر امکانات و تجهیزات آتش نشانی در چه وضعیتی است؟ تقریباً ایستگاه های دایر، امکانات لازم را دارند و تنها وسیله ای که کمبود داریم وسیله بالابر برای اطفاء حریق در طبقات بالایی مجتمع های مرتفع است. آیا ماموریت های خارج از محدوده هم دارید؟ بله، تا به حال، هر جا که به ما تلفن شده و از ما کمک خواسته اند، خدمات رسانی کرده ایم. حتی به ندوشن به نظر شما اطلاع رسانی در سطح شهر در خصوص خدمات آتش نشانی انجام گرفته است؟ به مناسبت روز آتش نشانی و ایمنی یک سری جزوه در اختیار مردم قرار می گیرد که به کسانی که بتوانند به سئوالات، جواب صحیح بدهند جوایز نفیسی اهدا خواهد شد و همچنین سی دی های آموزشی برای کودکان در نظر گرفته شده است. اما در نهایت قبول دارم که برای آموزش و آشنایی با خدمات آتش نشانی بیشتر باید کار شود. وقتی در صحنه های دلخراش حضور پیدا می کنید چه احساسی دارید؟ زمانی که آژیر خطر به صدا در می آید ناخودآگاه استرس و اضطراب بوجود می آید ولی با حضور در صحنه این استرس کاهش می یابد چون کار اصلی ما نجات افراد است و تمام تلاش را برای نجات مردم انجام می دهیم ولی متاسفانه گاهی موارد با صحنه هایی مواجه می شویم که نمی توانیم افراد را نجات دهیم یک نمونه آن برخورد دو دستگاه تریلی که سرنشینانش درآتش سوخته بودند این صحنه های دلخراش خیلی سخت است و خارج کردن اجساد از این موقعیت ها نیز بسیار دشوار است. برای اینکه آمادگی جسمی پرسنل حفظ شود، چه فعالیت هایی انجام می دهید؟ متاسفانه آتش نشانی سالنی برای انجام حرکات ورزشی و عملیاتی در اختیار ندارد، اخیرا با همکاری مسئولین شهرستان، زمینی در محدوده ایستگاه شماره2، به آتش نشانی واگذار شده است اما برای حفظ آمادگی نیروها، ماهی یک بار مانور سقوط در چاه، اطفاء حریق و ... را انجام می دهیم و نیروهای جدید برای آمادگی بیشتر از نیروهای قدیمی کمک می گیرند. آقای دهقانی آیا تا بحال نیروها، برای آموزش بیرون از محدوده میبد رفته اند؟ بله، به اصفهان و یزد رفته اند به نظر شما ویژگی بارز یک آتش نشان چیست؟ از خود گذشتگی لطفاً شیرین ترین خاطره دوران کار در آتش نشانی را برایم بگویید؟ در یک حادثه، عده ای از نیروهای خودمان در آشپزخانه ای که دچار حریق شده بود گرفتار شدند و نمی توانستند خارج شوند که دیگر نیروها که خارج از ساختمان بودند به آنها کمک کردند و این کمک و اتحاد نیروها برای من خیلی شیرین بود. آقای دهقانی از این که وقتتان را در اختیارمان قرار دادید متشکریم.    گفتگو: فرزانه زارع، مجید دربندیان