به گزارش میبد خبر، در سال های گذشته  محیط‌ بانان محیط زیست میبد درحین گشت و کنترل در منطقه شکار ممنوع مرور یک غار کشف کردند.

پس از عبور از میان کوه‌ها و مناطق بکر منطقه، سرانجام به دامنه کوه چم رسیدیم کوهی که در قله خود غاری را به عمق 200 متر جای داده است. مسیر خود را به سمت قله کوه ادامه دادیم و پس از یک ساعت و نیم کوهنوردی و عبور از صخره‌های لغزنده و خطرناک، به قله کوه رسیدیم که از دور دهانه باریک غار دیده می‌شد.

محیط‌بانان محیط زیست در این سفر فکر همه چیز را کرده بودند، طناب، نورافکن و چراغ قوه همراه خود داشتند و با این تجهیزات وارد غار شدیم، در همان اول با مشاهده اسکلت و بقایای حیوانات وحشت همه وجود ما را در برگرفت.

گویی این حیوانات در دام این غار افتاده بودند و برای برگشت چه تلاش‌هایی می‌کردند و با آه و ناله قربانی شدند و هنوز صدای آنها در این غار به گوش می‌رسید اما هر طور شده بود برای مشاهده اسرار این غار همچنان به عمق غار پیش می‌رفتیم.

هرچه بیشتر پیش می‌رفتیم آثار و بقایای زیادی را در طول مسیر می‌دیدیم کل و بز وحشی که بعد از تلاش فراوان ناچار تسلیم تقدیر شده بودند و ناامیدانه سر بر خاک‌های نرم و مرطوب غار گذاشته و تلف شده بودند، دیگر نه از چراگاه خبری بوده و نه از گله و جز تاریکی و ظلمت در این غار چیزی نبود.

بیش از 30 اسکلت کل و بز وحشی در این غار وجود داشت، از کل بزرگ تا بز بارداری که بعد از زایمان در کنار بره خود به دام وحشتناک این غار افتاده و تلف شده بود. نکته مهم برای ما در این بازدید این بود که چرا این گونه‌های حیوانی حیات وحش این منطقه در این غار وحشت تلف شده‌اند؟

محسن نصیری‌پور یکی از محیط‌بانان محیط زیست میبد در این رابطه اظهار داشت: در گذشته این منطقه حیوانات زیادی زندگی می‌کردند.

وی افزود: در سال‌های گذشته حیوانات بر اثر خشکسالی برای رسیدن به آب به هر جایی سر می‌زدند و حیوانات به هوای بوی نمی که از این غار به بیرون می‌آمده برای رسیدن به آب به این غار پناه می‌آوردند.

این کارشناس محیط زیست افزود: از آنجا که دهانه غار به سمت داخل بیش از 4 متر ارتفاع داشته، حیوانات پس از وارد شدن راه برگشتی نداشتند و در همانجا تلف می‌شدند.

وی علاوه بر ارائه راهکار برای جلوگیری از تلف شدن حیوانات گفت: در این منطقه گونه‌های حیوانی به علت خشکسالی در معرض انقراض قرار گرفته‌اند و برای جلوگیری از تلف شدن حیوانات محیط زیست طرح‌هایی را در دست اجرا دارد.

نصیری‌پور افزود: یکی از این راه‌ها احداث آب انبار ذخیره آب شرب در دامنه کوه است که آبشخوری را برای استفاده حیوانات احداث کرده است و آب باران در این آب انبار ذخیره و برای تامین آب شرب حیوانات قرار گرفته است.

آنها معتقدند از زمان احداث این آب انبار هیچ حیوانی به سمت غار نرفته و تلف نشده است و این امیدواری وجود دارد که با حرکت‌های خوب محیط زیست هرگز در منطقه شاهد تلف شدن حیوانات نادر نباشیم.

انتهای پیام/

تسنیم