بر این اساس کشورهای چین، هند، کره جنوبی، مالزی، سنگاپور، سریلانکا، ترکیه، تایوان، و آفریقای جنوبی از تحریم های آمریکا علیه ایران معاف می شوند. از سوی دیگر رسانه ها خبر از بررسی معافیت برخی دیگر از کشورها از جمله بلژیک، بریتانیا، چک، فرانسه، آلمان، یونان، ایتالیا، هلند، لهستان، یونان، و ژاپن داده اند و احتمالاً این کشورها نیز به زودی معاف خواهند شد. اما سوالی که در پی این معافیت مطرح می شود این است که آمریکا با چه انگیزه ای به تحریم های بیشتر اصرار دارد؟ وقتی اغلب خریداران نفت ایران از اجرای تحریم ها معاف شده اند و ایران مثل همیشه به فروش نفت خود ادامه می دهد واژه تحریم نفتی چه مفهومی دارد؟ در بین کشورهای صنعتی و پر مصرف دنیا که نیاز فراوانی به نفت دارند به جز آمریکا و کشورهای عربی منطقه و یکی دو کشور دیگر همگی به شیوه های مختلف تحریم های نفتی علیه ایران را دور زده اند. جالب این جاست که این کشورها بیش از ۹۰ درصد نفت ایران را می خرند. به عنوان مثال کره جنوبی به عنوان پنجمین وارد کننده نفت نه تنها هیچ گاه واردات نفت از ایران را متوقف نکرده است بلکه میزان نفت درخواستی اش را نیز افزایش داده است. در این بین فقط چند کشور عربی باقی می ماند که خود تولید کننده نفت هستند و به دلایلی مختلف با تحریم نفتی ایران موافقند. آمریکا، اسرائیل و چند کشور مستکبر غربی دیگر نیز هیچگاه معامله ای با ایران نداشته اند. بنابراین بودن یا نبودن این تحریم های برای آنها هیچ فرقی نمی کند. این کشورها بر اساس قراردهایی ننگ آوری مانند کمپ دیوید نفت را با قیمت هایی پایین تر، از برخی کشورهای عربی منطقه وارد می کنند. پس عملاً نفت ایران به فروش می رسد. اما همین لفظ و واژه تحریم نفت ایران با توجه سهم بالای ایران در بازار نفت جهان موجب افزایش چشم گیر قیمت نفت شده که این خود به نفع ایران نیز است. لذا به نظر می رسد طرح تحریم نفتی بر علیه ایران یا از ابتدای امر کاملاً نمایشی بوده است و یا آمریکا پس از گذشت چند ماه متوجه شدت شتابزدگی و اشتباه خود شده و با این کار قصد دارد به شیوه ای آبرومندانه آنچه کرده را ماست مالی کند. آمریکا با این کار ثابت کرد نه تنها هم پیمانانش به شدت به بازار پر رونق ایران به ویژه در حوزه نفت احتیاج دارند بلکه این کشورها آنچنان که در رسانه ها و سخنرانی ها فریاد میزنند متحد بی قید و شرط آمریکا نیستند و آمریکا نیز توان نگه داشتن همراهان خود را ندارد. نکته دیگر ادبیات به کار رفته در سخنان مسوولین وزارت خارجه آمریکا است. آمریکا هر زمان که برخی از کشورها را از تحریم های ایران استثنا میکند دلیل این کار را پایبندی و همراهی آن کشورها در اعمال تحریم ها اعلام می کند. به عبارت بهتر آمریکا از همان ابتدا برای کشورهای جهان شرط گذاشت که اگر بر این تحریم ها پایبند باشند و آن را بپذیرند آنها را معاف خواهد کرد!! این موضوع وقتی واضح تر می شود که می بینیم سایر کشورهای قدرتمند جهان مثل روسیه و چین از زمانی که به یک قدرت همطراز و یا حتی بالاتر از آمریکا تبدیل شده اند؛ جسته و گریخته با طرح های مداخله گرانه آمریکا مخالفت می کنند. این دو کشور حتی در جریان تحریم نفتی ایران ازهمان ابتدا این تحریم ها را بی اعتبار دانستند و از اجرای آن شانه خلی کردند. از این موضوع می توان نتیجه گرفت که دادن معافیت به این کشورها از سوی آمریکا، صرفاً از روی اجبر و به ناچار انجام داده است. البته در این بین هستند کشورهایی که مصرانه بر اعمال تحریم های نفتی علیه ایران موافقت دارند. برخی کشورهای عربی مانند عربستان بیشترین انگیزه را برای تحریم ایران دارند. هرگونه فشار به ایران گذشته از تضعیف بعد بین المللی ایران و متعاقباً افول بهار عربی، بر قیمت نفت نیز اثر خواهد گذاشت. چرا که با حذف ایران از بازار نفت تنها کشورهای عربی منطقه هستند که بدون هیچ رقیب جدی ای با افزایش قیمت نفت سود کلانی به جیب خواهند زد. هرچنداین موضوع تا حدودی هم اتفاق افتاده و با افزایش قیمت نفت بسیاری از این کشورها به سودی سرشار دست یافته اند. از سوی دیگر این موضوع تاثیر بسیار منفی ای بر کشورهای وارد کننده نفت گذاشته و اقتصاد آنها را به مرز ورشکستگی رسانده است. این وضعیت وخیم کار را برای کشورهای اروپایی و به ظاهر متحدد آمریکا به جایی رسانده که یکی پی از دیگری از آمریکا می خواهند آنها را از تحریم نفتی ایران مستثنی کند؛ شاید با این کار راهی برای باز کردن گره کور اقتصادیشان در بازار ایران پیداکنند. منبع: آفتاب ری