به گزارش میبد خبر، پایگاه تحلیلی «المانیتور» در مقاله ای تحت عنوان «تغییر خط مشی ترکیه در قبال سوریه» به قلم «سمیح ایدیز» به بررسی مواضع ابتدایی ترکیه در قبال مسئله سوریه و تغییر جهت آشکار اردوغان و داووداوغلو پرداخته است.   نویسنده اشاره می کند که مقاومت دولت اسد باعث شده تا ترکیه از مواضع نظامی گرایانه خود در قبال سوریه عقب نشینی کند و متوجه شود که بحران سوریه تنها از طریق راه حل سیاسی رفع خواهد شد در نتیجه ترکیه در حمایت از تروریست های سوری با شکست سنگینی مواجه شده است.   * ممکن است این تصور که سقوط نظام اسد نزدیک خواهد بود در حال افزایش باشد. با این حال آینده رژیم وی هنوز نامعلوم است حتی برای ترکیه نیز این ابهام وجود دارد علیرغم آنکه احمد داووداوغلو نخست وزیر ترکیه در ماه آگوست پیش بینی کرده بود که دیگر عمر رژیم اسد رو به پایان است و کار وی به هفته ها و ماهها نمی کشد.   *با این وجود، رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه از ابتدا بر پیروزی نظامی اپوزیسیون سوریه که تحت رهبری سنی هاست شرط بسته بود. در آن زمان حتی بنظر می رسید که وی و داووداوغلو اعتبار سیاسی خود را بر سر نتیجه این منازعه گرو گذاشته اند.   *با این حال، آنکارا گزینه های محدودی برای انتخاب دارد زیرا اعتبار خود را پای مسئله سوریه گذاشته است. اظهارات اخیر اشرع نشان می دهد که شاید در اقدامی غیر قابل منتظره اسد بتواند قدرت را بطور ناگهانی در سوریه قبضه کند. بطور خلاصه، نامحتمل است که در قلب اردوغان و داووداوغلو آنچه در ابتدا برای آینده سوریه پیش بینی می کردند اکنون وجود داشته باشد.   *در واقع، می توان گفت که هیچ یک از پیش بینی های داووداوغلو در مورد سوریه تحقق نیافته است. واقعیت آنست که وی اعتبار خود را با تکرار این ادعا که هیچ کسی به اندازه وی خاورمیانه را نمی شناسد، خدشه دار کرده است.   ممکن است این تصور که سقوط نظام اسد نزدیک خواهد بود در حال افزایش باشد. با این حال آینده رژیم وی هنوز نامعلوم است حتی برای ترکیه نیز این ابهام وجود دارد علیرغم آنکه احمد داووداوغلو نخست وزیر ترکیه در ماه آگوست پیش بینی کرده بود که دیگر عمر رژیم اسد رو به پایان است و کار وی به هفته ها و ماهها نمی کشد.   با این حال، اظهارات اخیر فاروق اشرع (که در آنکارا بعنوان عضو میانه روی سنی رژیم بعثی سوریه قلمداد می شود) با پیش بینی های داووداوغلو سازگاری ندارد. وی در اوایل هفته گذشته در مصاحبه با روزنامه لبنانی «الاخبار» که هوادار نظام اسد است گفته بود که کشورش در وضعیت کنونی دچار بن بست شده است.   وی اظهار داشت «اپوزیسیون نمی تواند بطور قطعی حرف خود را به کرسی بنشاند، نیروهای امنیتی و واحدهای ارتش نیز نخواهد توانست به پیروزی ای قطعی دست یابند». این ترجمه ای است که بی بی سی از سخنان وی ارائه کرده است. وی اشاره کرده که سوریه نیازمند «توافقی تاریخی» است که بر اساس آن «حکومت وحدت ملی» تشکیل شود.   با این وجود، رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه از ابتدا بر پیروزی نظامی اپوزیسیون سوریه که تحت رهبری سنی هاست شرط بسته بود. در آن زمان حتی بنظر می رسید که وی و داووداوغلو اعتبار سیاسی خود را بر سر نتیجه این منازعه گرو گذاشته اند.   با این حال، آنکارا گزینه های محدودی برای انتخاب دارد زیرا اعتبار خود را پای مسئله سوریه گذاشته است. اظهارات اخیر اشرع نشان می دهد که شاید در اقدامی غیر قابل منتظره اسد بتواند قدرت را بطور ناگهانی در سوریه قبضه کند. بطور خلاصه، نامحتمل است که در قلب اردوغان و داووداوغلو آنچه در ابتدا برای آینده سوریه پیش بینی می کردند وجود داشته باشد.   در واقع، می توان گفت که هیچ یک از پیش بینی های داووداوغلو در مورد سوریه تحقق نیافته است. واقعیت آنست که وی اعتبار خود را با تکرار این ادعا که هیچ کسی به اندازه وی خاورمیانه را نمی شناسد، خدشه دار کرده است.   پایان ماجرای تکیه داووداوغلو و اردوغان بر استقرار موشک های پاتریوت ناتو در ترکیه و قرارگیری آنان در جبهه ضد اسد نامعلوم است.   در سوی دیگر، مشخص است که پریشانی آنکارا در مورد سوریه پایان نخواهد یافت مگر آنکه رژیم اسد سرنگون شود. اگر اسد امروز گام های سیاسی اساسی ای بردارد وضعیت فرق خواهد کرد. وزیر امور خارجه در مصاحبه با روزنامه الاخبار بسیار صریح اشاره کرد که امکان لغزش سوریه بسوی جنگ داخلی عمیق تر با ماهیت فرقه ای وجود دارد. این امر زمانی ممکن است که سقوط رژیم از طریق شیوه های بر هم زننده نظم و ثبات صورت گیرد.   *هراس در مورد آینده سوریه، بطور خاص در صورتیکه آن کشور در جهت جنگ های قومی و فرقه ای حرکت کند، اردوغان را مجبور کرده تا با طرح پیشنهادات جدید سبب شود تا وحدت سیاسی سوریه حفظ شود.   * طبق گزارش روزنامه ترکی رادیکال که تاکنون نیز رسما از سوی دولت ترکیه تکذیب نشده است، آنکارا آشکارا به روسیه پیشنهاد داده تا اسد را قانع سازد که در سه ماهه نخست سال آینده میلادی از قدرت کناره گیری کند تا روند گذار سیاسی آن کشور تسهیل شود و قدرت به ائتلاف ملی مخالفان انتقال یابد که از سوی کشورهای غربی و عربی بعنوان نمایندگان سوریه برسمیت شناخته شده اند.   *گزارش های رسیده حاکی از آنست که روسیه نیز از این طرح استقبال کرده است، بنظر می رسد که آنکارا پافشاری روسیه از رژیم سوریه را درک کرده است و این «شرط لازم» را برسمیت شناخته که در هر راه حلی برای بحران سوریه، روسیه نقش خواهد داشت و یکی از طرفین اصلی خواهد بود.   * البته هیچ گونه شواهدی مبنی بر این وجود ندارد که اسد که هنوز قدرت را در دست دارد و فرماندهی ارتش سوریه زیر نظر اوست در آینده تصمیم داشته باشد که طرح ترکیه برای انتقال قدرت را بپذیرد. گزارشات منتشر شده در روزنامه ترکی رادیکال به نقل از منابع دیپلمات ترک که نخواستند نامشان فاش شود نشان می دهد که مسکو در تلاش است تا اسد را متقاعد سازد که به ونزوئلا پناهنده شود، فرضیه ای که باور آن محتمل تر است.   *مشخص است که دولت اردوغان هم اکنون در حال همکاری نزدیک با روسیه است تا از این طریق بتواند بحران سوریه را از طریق سیاسی حل کند. این شرایط از آن رو بوجود آمده که روسیه برای ماههای متمادی قطعنامه های شورای امنیت در مورد امکان مداخله نظامی علیه رژیم اسد را وتو کرده است.   به همین خاطر اردوغان هر چقدر هم که با ایده «حکومت وحدت ملی» اشرع مخالف هم باشد نمی تواند آن را کنار گذارد. در سوی دیگر، در ترکیه افزایش تحرکات عناصر طرفدار نظام اسد دیده می شود و در میان حامیان آنان در کشور این نیاز احساس شده که بایستی برای آینده سوریه و ثبات آن کشور با یکدیگر متحد شوند.   نکته مهم در مورد اردوغان و داووداوغلو فارغ از کینه جویی شخصی شان آنست که اسد بطریقی خواهد ماند یا نه. تا آنجا که آنان نگران این موضوع هستند و مصرند که در آینده برای اسد جایی برای ماندن نباشد. تاکنون بشار اسد با حمایت اشکار سیاسی از جانب جمعیت علوی سوریه و همین طور روسیه و ایران سر پا باقی مانده است.   این واقعیت همراه با هراس در مورد آینده سوریه، بطور خاص در صورتیکه آن کشور در جهت جنگ های قومی و فرقه ای حرکت کند، اردوغان را مجبور کرده تا با طرح پیشنهادات جدید سبب شود تا وحدت سیاسی سوریه حفظ شود.   طبق گزارش روزنامه ترکی رادیکال که تاکنون نیز رسما از سوی دولت ترکیه تکذیب نشده است، آنکارا آشکارا به روسیه پیشنهاد داده تا اسد را قانع سازد که در سه ماهه نخست سال آینده میلادی از قدرت کناره گیری کند تا روند گذار سیاسی آن کشور تسهیل شود و قدرت به ائتلاف ملی مخالفان انتقال یابد که از سوی کشورهای غربی و عربی بعنوان نمایندگان سوریه برسمیت شناخته شده اند.   گزارش های رسیده حاکی از آنست که روسیه نیز از این طرح استقبال کرده است، بنظر می رسد که آنکارا پافشاری روسیه از رژیم سوریه را درک کرده است و این «شرط لازم» را برسمیت شناخته که در هر راه حلی برای بحران سوریه، روسیه نقش خواهد داشت و یکی از طرفین اصلی خواهد بود.   پیشنهاد آنکارا این واقعیت را نشان می دهد که ترکیه پذیرفته که بحران سوریه از طریق نظامی حل نمی شود و تنها بایستی از طریق مسیر سیاسی آن را رفع نمود.   بنظر می رسد که اکنون آنکارا سعی دارد تا خود را پس از ماههای تاثیرگذاری و پشتیبانی از اپوزیسیون سنی مخالف با رژیم مورد حمایت علوی ها خود را به میانه ماجرا بکشد و بگونه ای ناقص سرنوشت کردها و سایر گروههای مذهبی آن کشور را مورد توجه قرار دهد.   طی مذاکره اخیر دولت ترکیه با ترکمن های سوریه در استانبول، داووداوغلو تاکید کرد که ترکیه از هیچ گروه خاصی در سوریه حمایت نخواهد کرد اما در مورد سرنوشت ترکمن ها، کردها، سنی ها، علوی ها، مسیحیان و سایر گروههای سوری نگران است.   داووداوغلو در این دیدار گفته بود «آنان همگی برادران ما هستند» و هر گونه تحریکی از جانب ترکیه که گروهی علیه گروهی دیگر را برانگیخته است را تکذیب کرد. با این حال هیچ بعید نیست که علوی هایی که به حمایت از رژیم اسد ادامه می دهند و کردهایی که از نیات ترکیه در مورد خودشان نگران هستند قانع شده و همراه با هم در کنار رژیم اسد قرار گیرند.   البته هیچ گونه شواهدی مبنی بر این وجود ندارد که اسد که هنوز قدرت را در دست دارد و فرماندهی ارتش سوریه زیر نظر اوست در آینده تصمیم داشته باشد که طرح ترکیه برای انتقال قدرت را بپذیرد. گزارشات منتشر شده در روزنامه ترکی رادیکال به نقل از منابع دیپلمات ترک که نخواستند نامشان فاش شود نشان می دهد که مسکو در تلاش است تا اسد را متقاعد سازد که به ونزوئلا پناهنده شود، فرضیه ای که باور آن محتمل تر است.   با این حال مشخص است که دولت اردوغان هم اکنون در حال همکاری نزدیک با روسیه است تا از این طریق بتواند بحران سوریه را از طریق سیاسی حل کند. این شرایط از آن رو بوجود آمده که روسیه برای ماههای متمادی قطعنامه های شورای امنیت در مورد امکان مداخله نظامی علیه رژیم اسد را وتو کرده است.   رفتار کنونی آنکارا تغییر خط مشی ترکیه در قبال مسئله سوریه را نشان می دهد حتی اگر این آخرین طرح برای حل بحران سوریه از طریق سیاسی باشد. در حقیقت در صورتیکه اسد خود را در مسیر دلخواه اردوغان و داوداوغلو قرار ندهد نشان خواهد داد که مخالف برنامه آنکارا برای تسلط سنی ها در سوریه است، سنی هایی که دوستان نزدیک حزب عدالت و توسعه و اسلامگرایان هوادار آن هستند.