به گزارش میبدخبر، غیبت ناطق نوری در مراسم افطاری جامعه اسلامی مهندسین که از تشکل های اصولگرا می باشد، موجب بهت باهنر شد. نایب رئیس مجلس اعلام کرد که علیرغم پذیرفتن دعوت این تشکل اصولگرا ناطق نوری به این جلسه نیامده است. به همین خاطر، پورمحمدی عضو جامعه روحانیت مبارز به عنوان سخنران اصلی این  مراسم انتخاب شد.  ناطق نوری در انتخابات ۹۲ اگرچه حضور رسانه ای کمرنگی داشت، اما از حامیان جدی حسن روحانی بود. به عقیده ناظران، حمایت های او به همراه هاشمی و خاتمی نقش اساسی در پیروزی حسن  روحانی داشت. ناطق نوری پس از مناظرات سال ۸۸ و مطرح شدن برخی اتهامات علیه او ترجیح داد دیگر به جلسات جامعه روحانیت مبارز نرود. این غیبت همراه با سکوت بود. سکوتی که بیش از ۴ سال طول کشیده است. روز پنچ شنبه باهنر دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین در سخنرانی خود در مراسم افطاری این تشکل به دعوت از ناطق نوری برای حضور در مراسم افطاری جامعه اسلامی مهندسین اشاره کرد و افزود: توانستیم وی را قانع کنیم که پس از مدتها یخبندان، در جلسه سیاسی تمام عیاری شرکت کند و او هم پذیرفت که ما نیز از قبول دعوت از سوی وی تعجب کردیم.  وی با اشاره به اینکه به نظر می رسد بعضی یخها امروز آب شده باشد، افزود: باید با همکاری کار را جلو برد و نیاز به وحدت بسیار ضروری است. وی ادامه داد: خبر دادند که ناطق به مراسم جامعه اسلامی مهندسین تشریف نمی آورد که ما از این موضوع بهت زده شدیم و حیرت کردیم و این طور به ما گفتند که کار غیرمترقبه ای برای وی پیش آمده و برای انجام کاری باید به سفر می رفت. وی با ابراز امیدواری بر اینکه دلیل نیامدن آقای ناطق نوری به مراسم جامعه اسلامی مهندسین فقط همین موضوع باشد افزود:‌ امیدواریم وی در اسرع وقت و در فرصتی جبران کند، زیرا در غیر اینصورت باورمان نمی شود و فکر می کنیم کهوی همچنان می خواهد در ریکاوری بماند. باهنر خاطر نشان کرد: اما بحث ریکاوری دیگر تمام شده است و همه باید همت کنند و به میدان بیایند. مصطفی پورمحمدی هم که پس از ناطق سخنران اصلی مراسم بود، با اشاره به اینکه قرار بود حجت الاسلام ناطق نوری در مراسم امروز سخنرانی کند، گفت: امیدوار بودیم که وی با حضور در این مراسم روزه سکوتشان را می شکست و همراهی و هم نوایی با یارانش داشت که البته دارد و جای وی خالی است.   مدتی است که برخی تحرکات اطرافیان هاشمی رفسنجانی و همچنین فعالان یک جریان سیاسی و برخی چهره ها همچون ناطق نوری و باهنر بطور جدی پیگیر پروژه‌ای موسوم به "حزب فراگیر " هستند. این تلاش ها با استقبال هاشمی مواجه شده است؛  سابقه تاریخی رویکرد سیاسی و عملکرد هاشمی رفسنجانی  نشان می‌دهد که علت خاطرات دولت اصلاحات، او تمایلی برای بازی دادن مهره‌های اصلاح‌طلب در صفحه شطرنج طراحی شده توسط خودش نیست اما قطعا از برخی چهره‌های همراه این جریان نیز استفاده خواهد کرد. بر همین اساس، علاوه بر کارگزاران به عنوان همراهان همیشگی هاشمی رفسنجانی، به نظر می‌رسد او به نسل دوم و جوان یک جناح سیاسی آنهم به دلیل شباهت‌های گفتمانی و رویکردی بسیار زیاد، با جریان کارگزاران چشم دوخته است. این طیف، با ویژگی‏های کاملا مشابه گفتمانی و سیاسی همچون اعتقاد به مدیریت تکنوکراتیک و تمایل شدید به پیاده کرده مدل‌های اقتصادی لیبرال و حاکمیت گفتمان محافظه کاری در اجرای رویکردهای انقلابی آنهم به اسم اعتدال و دوری از افراط، توانسته است با سوار شدن بر شبکه‌های قدرت قدیمی این جناح سنتی، خود را باز آرائی کند به نحوی که این تلاش با تدارک برای ورود در ائتلاف با هاشمی رفسنجانی به دنبال ورود به یک مرحله جدید است. به نظر می‌رسد تلاش برای ایجاد حزب فراگیر با ائتلاف نیروهای تکنوکرات و محافظه کار، تلاشی برای احیاء مدل سیاسی دهه هفتاد در ایران از سوی هاشمی رفسنجانی و زنده کردن دوگانه مجعول راست و چپ باشد تا در این میان رویکردهای محافظه کارانه به نام میانه روی و در کشاکش دعوای صوری چپ و راست، بر تصمیمات کشور حاکم شود. اگر پروژه «دولت وحدت ملی» که در سال ۸۷ و آستانه انتخابات ریاست جمهوری دهم با محوریت اکبر هاشمی رفسنجانی شکل گرفت در انتخابات ۸۸ ناکام ماند، به نظر می‌رسد اینبار قرار است‌‌‌ همان پروژه با عنوان «حزب فراگیر» از سوی هاشمی دنبال شود؛ البته با یک تفاوت، آنهم همراهی و محوریت دولت جدید. البته به نظر می‌رسد اشتباه این استراتژی، نادیده گرفتن گرایش عموم مردم به اصول انقلاب اسلامی است. مردم ایران که این روز‌ها و به دلیل عبور از مدل‌های دهه هفتادی و لمس عینی مدل‌های انقلابی در دولت نهم و دهم، دیگر تلاش برای بازگشت به مدل‌های محافظه کارانه دهه هفتاد در عرصه سیاست خارجی و اقتصاد و فرهنگ را نخواهد پذیرفت. ایده و طرح اولیه حزب فراگیر اصولگرایی را اگرچه نخستین بار محمدرضا باهنر دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین و لابی‌گر قهار اصولگرایان در مجلس مطرح ساخت اما دیگر اصولگرایان واکنش‌های متفاوتی را در قبال این ایده بروز داده‌اند. تعدادی از نمایندگان تاسیس چنین حزبی را ضرورت انکارناپذیر اصولگرایان دانسته‌اند، جمعی دیگر خواستار «تامل»درباره راه‌اندازی چنین حزبی شدند و گروهی دیگر تولد حزب فراگیر اصولگرایان را نه ضرورت دانسته‌اند و نه شدنی. این در حالی است که محمدرضا باهنر که در آخرین کنفرانس خبری‌اش درباره تلاش‌هایش برای تشکیل حزب فراگیر اصولگرایان از رایزنی‌هایش با ناطق‌نوری نیز خبر داده بود فارغ از همه این حرف‌ها و حدیث‌ها گویا به‌شدت تلاش دارد تا پای علی اکبر ناطق‌نوری را پس از سال‌ها سکوت به بازار سیاست باز کند. جایگزینی رهبران اصولگرا با حزب فراگیر باهنر که میدان‌دار راه‌اندازی حزب فراگیر اصولگرایان شده است به نظر می‌آید علاقه زیادی داشت تا به بهانه سفره افطاری، علی‌اکبر ناطق‌نوری را با آیت‌الله مهدوی‌کنی روبه‌رو نماید. او که بنا بر اخبار موجود هیچ صحبتی با فقهای سرشناس این جریان سیاسی از جمله آیات مهدوی‌کنی، شیخ محمد یزدی و مصباح‌یزدی نکرده و جلسه‌یی با روسای دیگر احزاب و گروه‌های اصولگرا نداشته گویا با ورود ناطق‌نوری و راه‌اندازی سازمان سیاسی جدید اصولگرایی به دنبال عبور از بزرگان فعلی این جناح سیاسی است. این رفتار باهنر در حالی است که محسن کوهکن گفته است که به دلیل اعتقاد باهنر به کار تشکیلاتی از مدت‌ها پیش ایشان بحث تشکیل حزب فراگیر را اعلام کرد اما به دلیل فضایی که وجود داشت تاکنون روند تشکیل این حزب کلید نخورده است. وی همچنین مدعی شد: حزب فراگیر اصولگرایی قطعا با هدف ایجاد چتری همگانی برای تمامی طیف‌های اصولگرا خواهد بود تا آنها را در راستای وحدت بیشتر دور یکدیگر جمع‌ کند. باهنر دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین در نشست خبری خود در این باره گفته بود: «تشکیل حزب فراگیر از آرزوهای قدیمی ما است. ما این را مختص به جریان اصولگرا نمی‌دانیم. معتقدم نظام مردم‌سالاری دینی ما به چند حزب قدرتمند و فراگیر نیازمند است». او با بیان اینکه «می‌توانیم اصولگرایان را همچون اصلاح‌طلبان به دو جریان رادیکال و میانه تقسیم کنیم» افزود: هم به دوستان و هم رقبایمان پیشنهاد تشکیل یک حزب فراگیر را می‌دهم و فکر می‌کنم در چهار یا هشت‌سالی که پیش‌رو داریم، فضا برای برخی کارها از جمله تشکیل چندین حزب خوب، قوی و شناسنامه‌دار فراهم می‌شود. حزب فراگیر؛ شوخی یا جدی؟ اظهارات باهنر درباره تشکیل حزب فراگیر اصولگرایی، واکنش‌های متفاوتی را از سوی اصولگرایان به دنبال داشته است. غلامعلی حدادعادل با بیان اینکه سخنی درباره احتمال تشکیل حزب فراگیر اصولگرایی نگفته است اعلام کرد که: «از تصمیمی که درباره تشکیل حزب فراگیر اصولگرایی گرفته شده اطلاعی ندارم.» حداد در پاسخ به سوالی مبنی ‌بر اینکه آیا شما خودتان قبول می‌کنید که یکی از محورهای حزب فراگیر باشید، تصریح کرد: ‌خود حزب فراگیر، اصطلاحی است که باید در آن تامل کرد، اما در کل اصل این موضوع مسلم نشده است. اما حسین نجابت دیگر نماینده اصولگرای مجلس معتقد است که با توجه به تشتت آرای موجود در میان اصولگرایان تشکیل حزب فراگیر غیر ممکن است. حمیدرضا ترقی عضو حزب موتلفه اسلامی نیز با بیان اینکه «حزب فراگیر را تشکل‌هایی دنبال می‌کنند که فراگیری لازم را ندارند تشکیل چنین حزبی را در حد یک آرزو می‌داند که تعبیر نخواهد شد». امیرحسین قاضی‌زاده سخنگوی جبهه پایداری نیز هرچند تشکیل حزب فراگیر اصولگرایی را بعید ندانست اما گفت: در این باره مشکلاتی وجود دارد، در همین انتخابات ثابت شد که فاصله‌ها زیاد است. سیدرضا اکرمی عضو جامعه روحانیت مبارز نیز طرح تشکیل حزب فراگیر اصولگرایی را «شوخی و برای رفع بیکاری برخی افراد» می‌داند. با توجه به شرایط موجود این‌گونه به نظر می‌آید که پوست اندازی در جبهه راست‌های سیاسی آغاز شده و مردانی همچون باهنر علاقه وافری دارند تا مکانیسم تصمیم‌گیری را در این جناح تغییر دهند و برای رسیدن به این خواسته خود به دنبال بهره‌گیری از ظرفیت‌های از دست رفته اصولگرایی همچون ناطق‌نوری‌اند، راه‌اندازی و تاسیس حزب فراگیر اصولگرایان در چنین شرایطی تنها یک پیام و مفهوم دارد؛ پایان عصر شیخوخیت و طراحی مکانیزمی جدید برای رسیدن به قدرت اما آیا علی اکبر ناطق‌نوری اگر قصد پایان قهر سیاسی خود را دارد با اصولگرایان به میدان بازخواهد گشت یا آنکه واسطه خیری برای رابطه دولت روحانی با اصولگرایان خواهد شد؟ منبع: دانا