میبد خبر؛ آن گونه که برخی رسانه‌ها گزارش کرده‌اند، یکی از اعضای حزب غیرقانونی مشارکت طی سخنانی در منزل یکی دیگر از مدعیان اصلاح‌طلبی فتوای قابل‌تاملی صادر کرده است؛ این‌که هزینه کردن برای مراسم اربعین در عراق حرام است!

اصلاح‌طلبان تقریبا از سال 76 شکلی منسجم یافتند و شعارها و مواضعشان ماهیتی متمایز داشت. برای کسی که آشنایی متعارفی با شعارها و خط‌مشی‌ این جماعت مدعی اصلاح‌طلبی داشته باشد، گزافه‌گویی‌هایی از جنس «حرام‌بودن هزینه‌کردن برای مراسم اربعین در عراق» غیرمنتظره و شگفت نیست؛ چه این‌که در دو دهه گذشته سخنانی به‌مراتب تاسف‌بارتر حتی درباره اصل قیام عاشورا از سینه‌زنان زیر بیرق اصلاح‌طلبی صادر شده است و از این رو زیرسؤال بردن هزینه‌ کردن برای مراسم اربعین، درمقایسه با آن دور از انتظار نیست. هتک ارزش‌های انقلابی و بعضا ملی توسط مدعیان اصلاح‌طلبی نیز در این راستا قابل ارزیابی است.

مگر در جریان فتنه 88 نبود که توهین‌کنندگان به سیدالشهدا(ع) «مردم خداجوی» لقب گرفتند؟! مگر فلان عضو حزب منحله مشارکت با زیرسؤال بردن هزینه‌کرد‌ها برای  عزاداری اهل بیت(ع) نکفته بود‌ «شما سالانه برای بعضی چیزها چقدر خرج می‌کنید؟ در همین ایام عاشورا چقدر پول‌ها خرج می‌شود؛ بازده فرهنگی‌اش چقدر است؟ سه چهار تا گریه می کنند و ...»؟! مگر روزنامه صبح امروز اصلاح‌طلبان نبود که نوشته بود: «قیام امام حسین(ع) و سپاه امام مانند سپاه یزید اهل خشونت و فاقد تحلیل عقلانی بودند»؟! مگر گنجی اصلاح‌طلب نبود که مصیبت‌های اهل بیت(ع) در روز عاشورا و فجایع آن روز را نتیجه جنگ‌های بدر و حنین دانسته و نوشته بود «پیامبر در بدر و حنین و... شمشیر زد... اما آیا جنگ‌های جبهه حق علیه باطل پیامدهای ناخواسته یا آثار وضعیه به دنبال ندارد؟... خشونت فرزند خشونت است و درخت خشونت میوه‌هایی جز خشونت به بار نمی‌آورد. هیچ كس حق ندارد به صرف این‌كه خود را حق و دیگران را باطل می‌داند، دست به خشونت بزند و درصدد نابودی مخالفان خود از طریق حذف فیزیكی برآید»؟! مگر آغاجری اصلاح‌طلب نبود که گفته بود «...نویسندگان نامه به امام حسین(ع) می‌گویند: این حكومت(حكومت یزید) بدون رضایت مردم است و لذا نامشروع است. اگر حسین(ع) هم در رأس باشد ولی رضایت مردم در آن نباشد، نامشروع است»؟!  و ده‌ها و صدها مگرهای دیگر از این دست.

اما در پاسخ به گزافه‌گویی صدر این نوشتار گفتنی است:

1 . هزینه‌کردن برای مراسم بزرگداشت حماسه حسینی(ع) در چارچوب موازین، چه در داخل و چه در خارج کشور، اقدامی بایسته و شایسته است که دستاوردهایی بی‌بدیل به دنبال دارد.

2 . در چند سال اخیر باشکوه برگزارکردن مراسم پیاده‌روی اربعین به ویژه با توجه به شرایط بغرنج منطقه و ظهور گروهک‌های تکفیری-تروریستی چون داعش و جبهه‌النصره، ضرورتی مضاعف یافته است و هرگونه پشتیبانی مادی و معنوی در این راستا، دستاوردهای فوق‌العاده‌ای را در سفره انقلاب و اسلام ناب محمدی(ص) قرار می‌دهد؛ دستاوردهایی که ملت ایران به‌عنوان پرچمدار اسلام اصیل به‌خوبی به‌آن‌ها نیازمند است و بهره‌مند می‌شود. حضور چندمیلیونی زائران ایرانی در پیاده‌روی اربعین و اجتماع 20میلیونی زائران سیدالشهدا(ع) در شهر مقدس کربلا، حماسه‌ای بی‌نظیر را رقم می‌زند و گوشه‌ای از اقتدار و اتحاد شیعیان و آحاد جامعه اسلامی را به رخ دشمنان قسم‌خورده و ایادی پیدا و پنهانشان از جمله داعشی‌ها می‌کشد؛ همان تروریست‌های تولیدی آمریکا و عربستان به خون شیعیان تشنه‌اند.

3 . برگزاری هرچه باشکوه‌تر مراسم پیاده‌روی میلیون‌ها مسلمان عاشق سیدالشهدا(ع) در اربعین، نقش چشمگیری در تصحیح نگاه غیرمسلمانان به مسلمانان و اسلام ناب دارد. این مهم به‌ویژه برای شهروندان کشورهای غربی که آماج تبلیغات سنگین سوء ضد اسلام هستند، تلألؤ متمایزی دارد. طبیعی است مشاهده جلوه‌های وصف‌ناپذیر از خدمت‌رسانی عاشقانه مردم عراق به خیل جمعیت زائر و عزاداران پیاده رو، آنان را با اسلام راستین آشنا می‌کند و تبلیغات سوء ضد اسلام و مسلمانان را بی‌اثر می‌سازد.

4 . به راستی چرا کسانی که به بهانه‌های گوناگون هزینه‌کردن برای ترویج شعائر دینی را زیر سؤال می‌برند، در برابر برداشت‌های کذایی از بیت‌المال موضع‌ نمی‌گیرند؟ برداشت‌هایی از جنس حقوق‌‌های نجومی، سفرهای آن‌چنانی برخی مقامات دولتی، سمینارها و همایش‌های بی‌فایده یا کم‌بازده و ... . و این قصه سر دراز دارد.

نویسنده: مرتضی میبدی

پایان پیام/م

یزد رسا