این روزها رکود اقتصادی حاکم بر کشور، سبب ایجاد مشکلات زیادیی برای صنایع مختلف شده است که نشانه های آن را در صنعت کاشی و سرامیک میبد نیز می توان به وضوح دید؛ علایمی که اگر برای درمان آن راهکارهایی ارائه نشود، احتمالا به زودی شاهد اتفاقات بسیار ناگوارتری خواهیم بود.

بازار کنونی هشداری است برای مدیران این صنعت، تا با نگاه به گذشته و درس گرفتن از اشتباهات، قدری تامل کنند و مسیری صحیح برای آینده انتخاب کنند. توسعه نامتوازن این صنعت، بدون در نظر گرفتن جوانب اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی آن در کنار رکود اقتصادی شدید حاکم بر کشور، عوامل اصلی بحران این روزهای صنعت کاشی و سرامیک میبد است؛ مسئله ای که بارها تذکر داده شده بود ولی مسئولین امر به هر دلیلی، اندک توجهی به این هشدارها نکردند.

حالا متاسفانه زمزمه هایی نه چندان خوشایند در بعضی از کارخانه های کاشی و سرامیک میبد، کارگران را دچار سرگردانی و بیم از خدشه دار شدن امنیت شغلی خود در سال آینده نموده است. نگرانی و ترسی که در چند ماه اخیر در بعضی از کارخانه های میبد و اردکان تبدیل به واقعیت شده و تعداد قابل توجهی از کارگران شغل خود را از دست دادند.

نکته ای که خیلی حائز اهمیت می باشد، آن است که به نظر می رسد در این آشفتگی بازار، سرمایه داران باید درکی متقابل از وضعیت کارگران داشته باشند و خود را به جای این عزیزان قرار دهند؛ کارگرانی که تا به حال با تمام وجود از خود مایه گذاشتند تا کارخانجات شما سود آوری هرچه بیشتری داشته باشد و در این راه سختی های فراوانی را به جان خریدند؛ از کار کردن در شیفت شب و گذشتن از خواب خود گرفته تا پر شدن ریه هایشان از گرد و غبار و حتی جراحت و شکستگی و قطع عضو و کوری و قطع نخاع و حتی مرگ!

درست است که شما کارفرمایان زحمت می کشید و در قبال کار کردن این عزیزان هزینه هایی هم تقبل می کنید، ولی با مراجعه به «اصل انصاف» درمی یابیم که با توجه به احتمال این خطرات و اتفاقات، آن هم بدون تعطیلی و به طور سه شیفت کاری با تعویض شیفت های هشت ساعتی، که ساعات آن فقط برای استراحت و خوابیدن می گذرد و معنی آن هم فقط کارگران می فهمند، این هزینه ها هزینه چندانی نیست.

ما کارگران توقعی زیاد و آنچنانی از شما سرمایه داران و کارفرمایان نداریم و حرفمان این است که سهم ما در ماه ها و سال های گذشته که بازار این صنعت به خوبی می چرخید، از کل درآمد شما بین ۸ تا ۱۲ درصد بوده است که رقم بسیار پایینی است و حال که در رکود اقتصادی به سر می بریم، سعی کنید در قراردادهای جدید و تعطیلی هایی که در دستور کار دارید، به قشر زحمتکش و نجیب کارگری فشار وارد نکنید. چه اشکالی دارد که از سرمایه و سود خود برای یک الی دو ماه بگذرید و برنامه ای برای اخراج کارگران نداشته باشید تا انشالله از این رکود خارج شویم و عده ای هم شرمسار خانواده خود نشوند.

در پایان این نکته را گوشزد می نماییم که مدیران این صنعت و مسئولین شهرستان باید بدانند اخراج کارگران و بیکاری این عزیزان، تبعات و بحرانهایی در پی خواهد داشت که شاید بسیار سخت و ناگوار باشد و برای پیشگیری از این مسائل، همت تمام کارفرمایان و مسئولین شهرستان لازم است.