به گزارش میبدخبر، مراسم افطاری سالانه موسوم به نشست فعالان فرهنگی، هنری و اجتماعی میبد، شنبه شب در محل مصلای آیت الله اعرافی میبد برگزار شد.

در این مراسم که مسئولین میبد و برخی از فعالان فرهنگی و اجتماعی شهرستان حضور داشتند، تعدادی از این فعالان به ایراد نقطه نظرات خود پرداختند.

در این نشست که مدیریت آن برعهده فرمانداری میبد بود، علیرغم ثبت نام مسئولین سه ارگان فرهنگی تاثیرگذار در شهرستان میبد یعنی بسیج، گروه فرهنگی سراج و جبهه فرهنگی میبد، اجازه نطق به هیچکدام داده نشد و با دخالت آیت الله اعرافی، تنها نماینده گروه فرهنگی سراج -حجت الاسلام و المسلمین شیخ عباس رضایی- تواننست پشت تریبون قرار گیرد و مطالب خود را ارائه دهد.

پیش از سخنان شیخ عباس رضایی فرماندار میبد حدود ۴۰ دقیقه سخنرانی کرده بود و به ارائه گزارشی از عملکرد چهار ساله دولت یازدهم در میبد پرداخته بود اما پس از سخنان حجت الاسلام رضایی، فرماندار میبد در اقدامی که تعجب حضار را برانگیخت مجددا پشت تریبون آمد و به نطق وی پاسخ داد که این مساله مورد انتقاد آقای رضایی و برخی حاضرین مواجه شد و آنان خواستار پاسخگویی به مطالب فرماندار میبد شدند که البته فلاح پیشنهاد کرد تا در نشستی جداگانه با وی به این مسائل پاسخ دهد.

پس از سخنان مرتبه دوم حسین فلاح، آیت الله اعرافی پشت تریبون آمدند و فقط به بیان یکی دو جمله کوتاه در سی ثانیه اکتفاء نمود و پس از آن در صف اول نماز نشستند.

حجت الاسلام و المسلمین شیخ عباس رضایی در این نشست بیان داشت: پیامبر خدا در جمع اصحابش فرمودند: أَیُ‏ عُرَى‏ الْإِیمَانِ‏ أَوْثَقُ‏ کدام یک از دستگیره های ایمان از همه محکم تر است؟ از میان اموزه های دینی کدام یک میتواند تراز برای ایمان انسان قرار بگیرد؟ که بتوان ایمان انسان را با ان سنجید  و انسان خودش را با ان محک بزند؟ یکی گفت نمازِ، دیگری گفت روزه، دیگری گفت خمس، زکات، حج و…

پیامبر(ص) فرمود: هر یک از اینها ارزشمند و خوب است، ولی جواب سؤال من نیستند . سپس ایشان جوابی فرمودند ( که این جواب امروز برای همه کسانی که دراین مجلس برای  عرصه فرهنگی دغدغه دارند، در عرصه اقتصادی، حتی سیاسی دغدغه دارند و میخواهند ایمانشان را در این عرصه بسنجند، ملاک میباشد): أَوْثَقُ عُرَى الْإِیمَانِ الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَ الْبُغْضُ فِی اللَّهِ. «محکمترین دستگیره ایمان، دوست داشتن به خاطر خدا و دشمن داشتن به خاطر خدا می باشد. هم محبتش به هر کاری و هرشخصی به  خاطر خدا باشد و هم بغضش. هم درودش به خاطر خدا باشد و هم لعنش.»

 پس هم درود هست و هم لعن. هر دو هم لازم است. ولی معیار این محبت و یا لعن باید خدا باشد .

عطف به این سخن رسول خدا(ص) باید بگویم: باید نگاه همه ما به مقوله فرهنگ این نگاه باشد؛ خدا را در نظر بگیریم نه حزب و جناح را. در جمع مسئولین و دغدغه مندان عرصه فرهنگ و… هستیم. همه ما باید برای این عرصه کار می کنیم. همه ما دغدغه مندیم .

چون جمع خصوصی هست می گویم، سیاه نمایی نیست، شما خبر دارید امروز وضعیت شهرمان در عرصه های فرهنگی در چه وضعیتی هست. وضعیت طلاق، حجاب، ولنگاری و… اما چرا؟ من یکی از دلایل عمده ان را با توجه به همان معیار(نگاه خدا محوری نه جناحی ) در جمع شما مسئولین ذکر میکنم. این یک واقعیت است . «الناس علی دین ملوکهم.» من سیاسی حرف نمیزنم و از عرصه فرهنگی به این مقوله  نگاه میکنم .

وقتی ما رئیس جمهوری (مسئولینی ) داریم که همه هم و غمش این است که پهنه باند اینترنت را زیاد کند، همه افتخارش این است که مثلا شب انتخابات تلگرام فیلتر نشود، همه خواسته اش این است که صدای فلان خواننده در تلویزیون پخش شود یا کنسرت در فلان مکان برگزار شود  و همه نگرش و تفکرش این است که دیگران و بیگانگان بیایند و مشکلات ما را حل کنند و دستش به سمت انها دراز باشد حتی در قضیه فرهنگی و  تربیتی نیز این چنین فکر میکند مثل همین قضیه سند ۲۰۳۰ که  تمام قد از ان دفاع کرد و… ان وقت  شما از مردم چه توقعی دارید؟ میخواهید مشکلات فرهنگی به راحتی حل شود؟ «الناس علی دین ملوکهم.»

می گویند: مسئولی نوه اش همراهش بود، حالا شما نپرسید کدام مسئول، چون این تمثیل است. بعد این نوه در هنگام راه رفتن زمین میخورد. پدربزرگ (مسئول) بر میگردد و میگوید پسرم، عزیزم، مواظب باش زمین نخوری و نیفتی. پسر بچه جواب میدهد: پدر بزرگ، من اگر زمین بخورم اشکالی پیش نمیاید و بلند میشوم. شما مواظب باش زمین نخوری که جمعی پشت سر تو زمین میخورند .

خانم بزرگواری که  میگوید ما روحانیون بالای منبر از دین خدا بگوییم. چشم، همین کار را انجام میدهیم از حجاب میگوییم، از دین خدا میگوییم، ولی یک مسئول به خاطر جایگاه و قدرتی که دارد  با یک موضع گیری اشتباه با یک حرف نابجا  همه را بر باد میدهد وکار ما را سخت میکند، یا هدر میدهد…

مسئولین محترم، فرماندار، رئیس اموزش پرورش، نماینده شهر، شما که دستتان به مسئولین  میرسد. شما که صدایتان به گوششان میرسد. به ایشان تذکر دهید که این حرف هایی که  شما میزنید، موضع های اشتباهی که میگیرد، چه بلایی سر مردم ما و فرهنگ ما می ارود .

باید جدای از اینکه به چه کسی رای دادیم، از چه کسی طرفداری کردیم، عضو کدام حزب هستیم، بر طبق حدیثی که خوانده شد خدا محور باشیم،  نه شخص وحزب محور. لذا باید مطالبه عمومی از مسئولین در این زمینه داشته باشیم. به مسئولی که در حال از بین بردن فرهنگ ماست، تذکر بدهید.

ما مردم میبد، مردم با فرهنگ و ریشه داری هستیم، نیاز نیست یک مسئولی از تهران برای فرهنگ ما برنامه ریزی کند و ما تابع موضع گیری های او باشیم. باید در برابر اشتباه او موضع گیری کنیم و از فرهنگمان حفاظت کنیم .

مقام معظم رهبری سه مرتبه در سخنرانی ها  به سند ۲۰۳۰ اشاره کردند، که اولا مفاد ان خلاف موازین اسلام است و ثانیا اصل پذیرش ان اشکال دارد، پذیرش ان نفوذ نظام سلطه در کشور است، استقلال کشور خدشه دار میشود. ما باید خودمان برای نظام اموزش و تربیت کشور طرح بنویسیم نه دیگران .

ایا در ۲۰۳۰ به معلمین جسارت نشد؟ ایا معلمین ما عرضه نوشتن نظام اموزشی را ندارند، به مردم، به ما روحانیون جسارت نشد؟ ایا در جمهوری اسلامی ما خودمان عرضه نداریم برای تربیت و اموزش دانش اموزانمان طرح بنویسیم؟ باید دستمان به سوی یونسکو دراز باشد؟ این ها را باید شما به مسئولین تذکر بدهیم و فراجناحی مطالبه کنید. چرا سکوت میکنید؟

من از شما بزرگوارانی که در این مراسم شرکت کردید، میپرسم، ایا امروز مشکل فرهنگی شهر شما این است که ربنای فلان خواننده قبل از اذان پخش شود؟ ایا مشکل اصلی شهر شما کنسرت است که مسئولین همه وقت خودشان را صرف ان میکنند؟ چرا این ها را تذکر نمیدهیم؟

در سرگرمی جوانان اولویت با کنسرت است؟ ایا ورزش هایی چون دوچرخه سواری، اسب سواری، تیراندازی و … اهمیت ندارد؟ پس چرا اولویت عوض شده؟ ایا دلشان برای فرهنگ میسوزد یا قضیه چیز دیگری است؟

شما بگویید، که وقتی برخی لفظ ازادی را برای جمع کردن رای برسر زبان میرانند، چه ولنگاری به بار می اورد و چه بلایی سر فرهنگ شهر می اید؛ همان فرهنگی که به فرموده مقام معظم هبری مثل برخی مسائل معیشتی نیست که مثلا با سبد کالا حل شود بلکه اگر فرهنگ اشتباهی  بین مردم جا افتاد سالیان سال طول میکشد تا عوض شود. حرف یک مسئول گاهی فرهنگی تولید میکند که  به مملکت اسیب میزند. لذا یک مسئولین باید مواظب حرف زدن خودش باشد، و نباید هر حرفی را بزند. این را شما باید از مسئولین مطالبه کنید .

خانم محترمی که فرمودید ما از روحانیت گلایه مندیم، ما روحانیت هم از روحانی گلایه مندیم، گلایه مندیم از قضیه ای که در روز قدس پیش امد، که به یک مسئول توهین شد، اما از مردم گلایه نداریم، مردم که حسابشان مشخص است، گلایه مندیم از مسبب این توهین، اگر دولتی با ادبیات سخیف با مردمش صحبت کند از مردم هیچ توقعی نیست . ما نگران هستیم که این رفتارها به خاطر این ادبیات مسئولین در بین مردم رایج شود.

دستور دادند  که باید با ان مردم برخورد شود، با مردمی که به مسئولی جسارت کردند، بله برخورد شود، ولی با انهایی که مسبب بروز این نوع برخورد مردم هم بوده اند، باید برخورد شود و یکی از برخوردها میتواند تذکر و مطالبه شما از ان مسئولین باشد، که چرا با این ادبیات با مردم صحبت میکنید.

میبد ما