حماسه‌ای که دوست و دشمن را به شگفتی واداشت
میبد خبر؛ 9 دی 88 روزی به یاد ماندنی در تاریخ انقلاب اسلامی ایران به شمار می آید؛ تاریخی پر فراز و نشیب با تجربه های برجسته و گاه منحصر به فرد از توطئه های دشمنان خارجی و داخلی از یک سو و پشتیبانی توده های ملت از اصل نظام و رهبری آن از سوی دیگر.
رخداد 9 دی شاید برای ناآگاهان و دورماندگان از قافله ملت، غیرمنتظره جلوه نماید اما تامل در وقایع پیرامون انتخابات 88 می تواند بسترهای شکل گیری این حماسه بزرگ را به خوبی نشان دهد؛ چه این که ملت ایران نشان داده است با وجود گلایه های فراوان از عملکردهای برخی مسئولان و علیرغم گرایش های متفاوت سیاسی و فکری، آن جا که پای اصول دین و انقلابشان در میان باشد، با صلابت به میدان دفاع از آرمان و شرافت وارد می شوند و در برابر هجمه ها سینه سپر می کنند و رویکردهای برخی سابقون «پیشتر موجّه» ، نمی تواند اراده آنان را در این مسیر سست گرداند.
حماسه 9 دی به تعبیری فوران آتشفشان خشم ملت ایران بود؛ خشمی که ماه ها انباشته شده بود و هنگامی که گستاخی ها به اوج رسید و حرمت خانه خدا و خیمه عزاداری سیدالشهدا(ع) نیز زیر پا گذاشته شد، چونان سیلی خروشان جاری شد و قانون‌شکنان را به عقب راند.
نشانه هایی قبل از آغاز فتنه
آگاهان به خوبی می دانند که مقدمات فتنه، مدت ها قبل از برگزاری انتخابات تدارک دیده شده بود. به عبارتی روشن تر، آن هنگام که برخی بی مهابا، صلاحیت ساختارهای قانونی را زیر سوال می بردند و از ضرورت تشکیل کمیته‌ای غیرقانونی به عنوان صیانت از آرا دم می زدند، شکل گیری فتنه ای بزرگ قابل پیش بینی بود؛ چه این که با وجود نهادهای قانونی همچون برای برگزاری و نظارت بر انتخابات، سخن گفتن از کمیته های خودخوانده ناموجه و مشکوک می نمود.
یکی دیگر از اقدامات بسترساز فتنه قبل از برگزاری انتخابات، انتشار نامه شگفت انگیز آقای هاشمی رفسنجانی خطاب به رهبر معظم انقلاب بود؛ نامه ای که بدیهی ترین آداب نامه نگاری متعارف از جمله سلام پیشین و پسین در آن رعایت نشده بود و تهدیدهایی ناخوشایند را در درون داشت: «...بر فرض اين كه اين جانب صبورانه به مشي گذشته ادامه دهم، بي‌شك بخشي از مردم و احزاب و جريان ها اين وضع را بيش از اين بر نمي‌تابند و آتشفشان هايي كه از درون سينه‌هاي سوزان تغذيه مي‌شوند، در جامعه شكل خواهد گرفت كه نمونه‌هاي آن را در اجتماعات انتخاباتي در ميدان ها، خيابان ها و دانشگاه‌ها مشاهده مي‌كنيم.» این نامه دستمایه بزرگی برای دشمنان خارجی و بدخواهان داخلی شد تا در سایه آن بتوانند آتش فتنه پیش رو را برافروخته تر سازند.
شعارهایی که زود رنگ باخت!
در روز جمعه 22 خرداد، مهدی کروبی پس از رای دادن در جمع خبرنگاران تصریح کرده بود: "وقتي نتايج اعلام مي‌شود همه ما بايد قبول كنيم و از تخريب ديگران بپرهيزيم" و با رد شبهه افکنی ها پیرامون سلامت انتخابات تاکیده بود: " من هم جزء كساني هستم كه سلامت انتخابات را قبول دارم»
رئیس دولت اصلاحات نیز در جمع خبرنگاران اعلام کرده بود:"همه بايد آن‌چه مردم انتخاب مي‌كنند بپذيرند و از راي مردم تمكين كنند."
و به همین منوال، بسیاری از عوامل پیدا و پنهان فتنه 88، بر لزوم احترام به نتایج انتخابات تاکید کردند؛ اما هنگامی که دریافتند نتیجه انتخاب مردم چیز دیگری است، آشکارا در برابر اراده اکثریت ملت ایستادند.
جالب این که موسوی قبل از نهایی شدن شمارش آرا با حضور در جمع خبرنگاران داخلی و خارجی اعلام کرد: "برابر اطلاعاتی که از ستادهایمان در سطح کشور داریم، برنده قطعی با نسبت آرای بسیار زیاد اینجانب هستم" و بدین گونه نشان داد که علیرغم آن همه تظاهر به فصل الخطاب بودن قانون و نهادهای قانونی، چنان چه واقعیت خواست اکثریت رای دهندگان مطابق میل وی نباشد، ابایی ندارد تا پیشاپیش خود را برنده انتخابات بنامد و حلاوت حضور بی نظیر 40 میلیونی مردم و اقتدار ملی برآمده از آن را در کام نظام و ملت، مخدوش گرداند.
وی به جای احترام به آرای اکثریت رای دهندگان و حتی شعارهای خود در دوران تبلیغات انتخاباتی مبنی بر لزوم تمکین در برابر قانون، آشکارا در برابر نظام اسلامی ایستاد و با صدور بیانیه هایی کذایی زمینه ساز شکل گیری فتنه ای به ابعاد فتنه 88 شد؛ فتنه ای که جمع اضداد را در خود جای داده بود و منافقین، سلطنت طلبان و دشمنان قسم خورده نظام و ملت ایران نیز از سینه زنان زیر بیرق آن به شمار می آمدند.
وقتی پرده ها کنار می رود...
اگر چه در آغاز، به دلیل فضاسازی های سنگین موسوی و رسانه ها و جریان های همسو با وی واقعیت امر برای تعداد قابل توجهی از رای دهندگان به نامبرده مشتبه شده بود اما به تدریج پرده ها برای مرددین نیز کنار رفت و آن ها هم به ارزیابی واقع بینانه تری از ماهیت فتنه دست یافتند.
حمایت دشمنان قسم خورده ای همچون آمریکا و رژیم صهیونیستی و سازمان منافقین از اقدامات براندازانه موسوی، هتک حرمت نماز جمعه و قرارگرفتن دختران و پسرانی با کفش و دست بندهای سبز و حتی دوشادوش نامحرم در صفوف نماز جمعه، حمله به مسجد و به آتش کشیدن آن، هتک حرمت عاشورای حسینی و آتش زدن خیمه عزاداری سیدالشهدا(ع)، حمله به پایگاه بسیج، پاره کردن عکس امام(ره)، کشته و شهید شدن تعداد قابل توجهی از انسان های بی گناه، و موارد متعدد دیگری از دست موجب شد تا بسیاری از کسانی که در آغاز تحت تاثیر جنجال آفرینی ها قرار گرفته بودند، آرام آرام صف خود را از کانون اصلی فتنه جدا کنند و نتیجه آن شد که در اثر اقدامات ساختارشکنانه کاندیدای ناکام و حامیانش، بسیاری از رای دهندگان به وی نیز همراه با قاطبه ملت در حماسه 9 دی حضور یافتند و به ابراز برائت از فتنه و اقدامات سران و موثرین آن پرداختند.
حضور جمعیت میلیونی مردم در حماسه 9دی که در روز غیرتعطیل رقم خورد، نشان داد که انبوه مردم ایران با وجود همه کاستی ها و نارضایتی ها و علیرغم همه اختلاف ها در گرایش های سیاسی و ... ، در دفاع از دین و نظام اسلامی و بیعت با رهبر فرزانه خود ثابت قدم هستند و اجازه نخواهند داد خواب های بدخواهانشان تعبیر شود. تا باد چنین بادا.
نویسنده : مرتضی فیروزآبادی
