بازگشت به صفحه کامل
مدیر پایگاه پژوهشی شهر تاریخی میبد:

مرمت بافت شارستان تا مسجد‌جامع‌ کهن‌ میبد انجام شد


مدیر پایگاه پژوهشی شهر تاریخی میبد از اتمام عملیات اجرایی مرمت و ساماندهی بخش مهمی از بافت تاریخی میبد خبر داد.

به گزارش میبد خبر به نقل از روابط عمومی معاونت میراث فرهنگی؛ عملیات اجرایی مرمت و ساماندهی بافت پیرامون دروازه کثنوا شارستان تا مسجد جامع کهن میبد به اتمام رسید.

ساشا ریاحی مقدم مدیر پایگاه پژوهشی شهر تاریخی میبد در این خصوص گفت: مطالعه، پژوهش و طرح ساماندهی بافت پیرامون شارستان میبد محدوده دروازه غربی (کثنوا) تا دروازه شمالی (سید قنبر) درحالی سال گذشته توسط پایگاه پژوهشی شهر تاریخی میبد تهیه شد که هم اکنون فاز اول عملیات اجرایی آن براساس طرح به اتمام رسید.

وی افزود: این فاز مرمتی با هدف حفاظت، مرمت و احیای محورهای فرهنگی، تاریخی شارستان، محور دروازه غربی تا مسجد جامع کهن که در مرکز هسته تاریخی شارستان قرار دارد انجام شده و هم اکنون مرمت و ساماندهی این محور شامل کف سازی گذرها، بدنه سازی معابر، ایجاد کانال تاسیسات، رفع خطر و مرمت جداره ها، تسهیل دسترسی ها و مرمت منظر تاریخی می شود.

ریاحی مقدم همچنین اشاره کرد: در صورت تخصیص اعتبار لازم و مشارکت شهرداری میبد و جامعه محلی این عملیات اجرایی می تواند در محورهای اصلی و شاهراه های چهارگانه شارستان به طور مستمر تداوم یابد و این رویکرد به سایر محلات شهر تاریخی توسعه پیدا کند.

مدیر پایگاه میراث فرهنگی میبد در ادامه افزود: شهریت به معنای اداری، حکومتی و مدنی آن در شارستان منظومه تاریخی میبد معنی می‌شود. شارستان درست بر لبه افتادگی زمین قرار داشته و شیب زمین عاملی تعیین کننده در شکل یابی و شکل‌پذیری آن محسوب می‌شود.

وی افزود: طرح پایه ای این محدوده با حصارهای ستبر گرداگرد و خندق و چهار دروازه در چهار جهت بسته شده و محورهای اصلی شهر در مکان مرکزی مسجد جامع با یکدیگر تلاقی پیدا می کنند و محلات سه گانه شهر محصور در حصار هستند. همچنین مسجد جامع مرکز مذهبی و اعتقادی و منبر آن ضامن مشروعیت شهری و سرزمینی است. مردم هر جمعه از آبادی‌های دور دست و نزدیک برای برپایی نماز جمعه به این مکان رجعت می‌کردند.

ریاحی مقدم در ادامه گفت: محله های داخلی، گستره سکونتی اهالی شهر نشین بوده و هر محله بر پایه نظام اجتماعی و کالبدی ویژه حیات داشته است. در محله بالا، سفالگران و صنعت‌گران، در محله پایین، اعیان و اداره کنندگان شهر و در محله کوچک کشاورزان و زارعین زمین دار سکونت داشتند. این درحالی است که محله بالا در بخش جنوب غربی، بر بستر شیب دار زمین، بافتی فشرده دارد و کمترین فضای باز و باغات در آن مشاهده می‌شود. آب قنات در عمق پایین زمین در زیر این محله جریان داشته و کارگاه های سفالگری در آن قابل توجه بود. راسته بازار شهر از این محله می‌گذشت. محله پایین با بافتی متراکم, کم ترین واحدهای ساختمانی را داشته و در پای قنات خارجار سرزندگی ویژه ای دارد. بیشترین گستره این محله را باغات تشکیل می‌دهند.

انتهای پیام/




رای شما
میانگین (0 آرا)
The average rating is 0.0 stars out of 5.